برخی محققان معتقدند برخلاف تعریف منطقی، حقیقت انسان در حیوان ناطق به ‌عنوان جنس و فصل آن خلاصه نمی‌شود، بلکه فصل یا فصول دیگری نیز لازم است، که ملاک نهایی در تعیین هویت حقیقی انسان است. ایشان باتعیین جنس و فصل ممیز حقیقت انسان معتقدند انسان هویتی جز حیات متألهانه ندارد و اساس حقیقتش در تأله او است. مراد از «تأله»، خداخواهی مسبوق به خداشناسی و ذوب‌شدن در الاهیت او است که خود لوازمی دارد، از جمله پذیرش دین، عقاید و ارزش‌های آن، التزام عملی به ارزش‌های اخلاقی، درک مفهوم حقیقی «آزادی»، پرورش عقل نظری و عملی و درک فقر ذاتی خویشتن. 📚بخوانید"هویت حقیقی انسان در اندیشه انسان شناختی جوادی آملی را در مقاله فراروی. منتشر شده در فصل نامه انسان پژوهی دینی. شماره پاییز و زمستان ۱۳۹۹. #حیات_متالهانه ─┅═ঊঈ🍃🌸🍃ঊঈ═┅─ 🦋 @sedayefakr