✅اخذ، انتقال و استمرار،صلاحیت های ترتبی مبلغ دین حضرت امیر(ع) در حکمت 147 نهج البلاغه در بعد علمی سه صلاحیت عمده را لازمه شخصیت «داعیان الی الله» می دانند. این سه خصیصه جنبه ترتبی دارند و به نوعی بیانگر مراحل تربیت دینی هستند که خود نشان دهنده این مهم است که آن حضرت رسالت مبلغ دین را نه انتقال معارف بلکه مراقبت و فراتر از آن به شاکله رساندن می دانند. همچنین گویای این حقیقت است که مبلغ دین همان مربی دینی است. اینکه این موارد صلاحیت و نه وظیفه نام نهاده می شود از کلام حضرت قابل اثبات است. 🔸اخذ اخذ به معانی گرفتن است. حضرت در ابتدای حکمت آرزو می کنند کاش حاملی برای علمش وجود داشت تا می توانست علم اش را به سینه اوالقا کند. خطاب به کمیل می فرمایند: «إِنَّ هَاهُنَا لَعِلْماً جَمّاً؛ بدان كه در اينجا(اشاره به سينه مبارك كرد)دانش فراوانى انباشته است». بعد از حاملی که باید این علم را اخذ کند سخن می گویند. حضرت ضعف های اخلاقی و معرفتی را مانع کسب چنین صلاحیتی می دانند. به باور علامه جعفری نقص بسیاری از مربیان بشریت در مرحله اخذ بوده است. چنانکه تنها نیم رخی از حقیقت انسان را یافته اند و انسان را در همان نیم رخ میخ کوب کرده اند. مبلغ(بخوانید مربی) باید معارف تربیتی را به درستی شناخته باشد اهداف و مقاصد خلقت انسان و هستی را یافته باشد، غایت تربیت را درک کرده باشد و نسبت به استعدادهای مخاطب(بخوانید متربی)شناخت های لازم را داشته باشد و نیز ازآفات منشی و رفتاری محفوظ مانده باشد. 🔸 انتقال مبلغ وقتی از مرحله اخذ فارغ شد به مرحله انتقال وارد می شود، تا معارف دینی را به قلب متربی برساند. حضرت در این باره می فرماید: «یحْفَظُ اللَّهُ بِهِمْ حُجَجَهُ وَ بَيِّنَاتِهِ حَتَّى يُودِعُوهَا نُظَرَاءَهُمْ وَ يَزْرَعُوهَا فِي قُلُوبِ أَشْبَاهِهِمْ؛ خدا به وسيله آنان(مربیان تربیت دینی)حجّت‏ها و نشانه‏ هاى خود را نگاه می دارد، تا به كسانى كه همانندشان هستند بسپارد و در دل‏هاى آنان بكارد». تعبیر "یودعوا" اشاره به تعلیم علوم و اسرار آماده ای است که همچون امانتی از صندوقی به صندوق دیگر منتقل می شود. 🔸استمرار رسالت مبلغ در بیان حضرت با ابلاغ و تعلیم به پایان نمی رسد، بلکه باید معارف در دل و جان متربی رسوخ و رسوب داده شود. یعنی اقدامات تربیتی باید موجب ملکه شدن آموزه های دینی در متربی شود. «حَتَّى يُودِعُوهَا نُظَرَاءَهُمْ وَ يَزْرَعُوهَا فِي قُلُوبِ أَشْبَاهِهِمْ» دراین فراز، از کاشتن بذر معرفت در دل وجان متربی سخن به میان می آورد. تعبیر "یزرعوا" اشاره به آن دارد که باید بذرمعارف افشانده شود و تدریجاً در دل متری پرورش یابد تازمانی که به ثمر نشیند. 📚برشی از مقاله صلاحیت های حرفه ای مربی تربیت دینی؛ارائه چارچوبی همسو با حکمت ۱۴۷نهج البلاغه. #صلاحیت_های_حرفه_ای_مبلغ_دین ─┅═ঊঈ🍃🌸🍃ঊঈ═┅─ 🦋@sedayefakr