📣 حجت الاسلام والمسلمین عالم زاده نوری مطرح کرد؛
چرا مشاوران متخصص، نمی‌توانند مشاوران مدارس علمیه باشند؟
🔹واژه
#مشاور در ذات خود گرفتار نوعی اجمال و دارای ابهامی سخت و سنگین است. به همین جهت از این جمله که «فلان کس مشاور است» فی‌ذاته چیزی دستگیر مخاطب نمی‌شود؛ یعنی معلوم نمی‌شود که او در چه زمینه‌ای مشاوره می‌دهد؟
🔸البته نمی‌توان انکار کرد که در روزگار کنونی کلمه «مشاور» به شکل مطلق در «مشاوره روانشناسی» تبادر و انصراف دارد. یعنی مشاور کسی است که تخصص
#روانشناسی دارد و می‌تواند در موضوعات مربوط به این دانش اظهار نظر تخصصی کند؛ اما با این همه راه مغالطه بسته نیست؛ زیرا در پاره‌ای از «مراکز مشاوره» مشاوره حقوقی یا مشاوره تغذیه هم داده می‌شود و دقیقا معلوم نیست به چه دلیلی در این مراکز «مشاوره فقهی یا اعتقادی» وجود ندارد؟!
🔹نمی‌توان توقع داشت که فارغ‌التحصیلان رشته کلام،
#مشاوره_حقوقی یا اخلاقی بدهند!
🔸به همین معیار نمی‌توان اجازه داد فارغ‌التحصیل رشته مشاوره که عمدتا تحصیلات تخصصی مرتبط با رشته روانشناسی دارد و واحدهای این رشته را گذرانده است، درباره طلبگی اظهار نظر کند و مشاوره دهد؛ حتی اگر خودش طلبه باشد!
🔹زیرا اولا در زمینه
#طلبگی، مطالعه تخصصی ندارد؛ ثانیا تجربیات شخصی او در عالم طلبگی معلوم نیست موفق باشد.
🔸حضور متخصصان مشاوره (روانشناس) در مدارس علمیه و راهنمایی طلاب در مسایل طلبگی همان قدر ناروا است که حضور متخصصان رشته حقوق در عرصه مسایل روانشناسی به استناد تجربیات فردی و به بهانه معلومات عمومی!
مشروح خبر در سایت
#صدای_حوزه:
v-o-h.ir/?p=38942
🆔
@sedayehowzeh