بسم الله... رونوشت به همه عزیزانی که در دایرکت گفتگو می‌کنند اما نظرشان را به بهانه عدم تخصص به صورت رسمی نمی‌نویسند #سیدیاسرتقوی @sedyaser

بسم الله تأملی درباره وجه مشترک ما و اپوزیسیون 1⃣ بخش اول #سیدیاسرتقوی @sedyaser

🇯🇴 آقای حماس! ناز شستت. دمت گرم. بزن و این حرامی‌ها را به خاک سیاه بنشان. ما بر خلاف‌ اپوزیسیون بی‌غیرت خارج‌نشین که برای انقلاب مزخرفش حاضر نیست خطر کند، به لحظه‌لحظه‌ی مبارزه‌ی شما با غاصبان خانه‌ی اهل ایمان، غبطه می‌خوریم. اصلا ما نگرانیم نکند کار اسرائیل را یک‌سره کنید و سهم ما را کنار نگذارید. راستش را بخواهید، دیگر دارد حال‌مان از این‌همه نایس بودن و گوگولی‌مگولی بودن جهان سیاست و سیاست‌بازها بهم می‌خورد. ادامه دارد 👇

. جواب غصب، توهین، تحقیر، تجاوز و جنایت، «اظهار تأسف» سیاست‌بازها نیست. پاسخ درخور، همین #طوفان_الأقصى است. ما این روزها در خیالات‌مان آرزو می‌کنیم آخرین‌ دیوارهای سیاست‌ورزی فرو ریزد و ما دست به دست همه آزاده‌های مکتب حاج‌آقا روح‌الله به سمت خانه‌ی پوشالی صهیونیست‌ها سرازیر شویم و «مسجد» را از این نجاست‌ها طاهر کنیم. ماها که فهم زیادی از مصالح ملی و این اداها نداریم، در رؤیاهای خودمان صبحی را تصور می‌کنیم که ولی امر مسلمین، مرجعیت عراق و رهبری مقاومت لبنان و... همزمان فرمان جهاد داده‌اند (الان عده‌ای گیر می‌دهند فرمان جهاد فقط شأن ولی امر مسلمین است، خب بابا!) و ما در فرودگاه امام یا مهرآباد (فرودگاه امام باکلاس‌تر است) صف کشیده‌ایم تا به نزدیک‌ترین فرودگاه منطقه اعزام شویم و در کنار شما غوغا به پا کنیم. قطعا بعد از عملیات پاک‌سازی و تشکیل دولت فلسطینی، فرصت برای اداهای سیاسی زیاد است. آنوقت شما هم مثل ما می‌نشینید و در مدح صلح می‌نویسید، شعر می‌گویید، نقاشی می‌کشید، حرف‌های قلنبه‌سلنبه سیاسی می‌زنید، درباره حقوق بشر و روابط بین‌الملل سخنرانی می‌کنید و... اما الان فقط و فقط یک اولویت وجود دارد؛ طهارت مسجد از نجاست سگ‌های وحشی... عجالتا جای ما هم شلنگ بگیرید... 🖊 سیدیاسرتقوی @sedyaser

بسم الله احتمالا اولین واکنش ذهنی ما به خواندن اخبار سیاسی، طرح این پرسش است که «روایت طرف مقابل چیست؟ از کجا معلوم که این ادعاها صحت داشته باشند؟ منبع خبر با انتشار این خبر از جان من چه می‌خواهد؟ و...» هر اندازه که رسانه، تظاهر به بی‌طرفی کند و روایت خاکستری از واقعه ارائه نماید، نیاز ما به تشکیک و تردید را بهتر ارضا می‌کند. ما خیلی وقت است که نگاه بدبینانه‌ای به روایت‌های سیاه و سفید پیدا کرده‌ایم و جهان را نه به مثابه تقابل درستی و نادرستی که مبتنی بر نزاع منافع بازیگرهای خاکستری می‌فهمیم ادامه دارد 👇 .

. 🔹 در نزاع خاکستری‌ها ظالم و مظلوم مطلق وجود ندارد. هر دو طرف منافع و تظاهر مختص خود را دارند. پس روایتی که تلاش می‌کند یک طرف ماجرا را سفید و طرف دیگر را سیاه نشان دهد به دنبال اغراض سیاسی خویش است. از این منظر ما به لحاظ روانی نیاز مبرمی به روایت‌های خاکستری در وجودمان احساس می‌کنیم. این نیاز طبیعتا کنشگری‌های خاص خودش را می‌طلبد. اولین پیامد این تغییر نگرش، تلاش برای قرار گرفتن وسط لحاف است 🔹 ما ناخواسته و بنا به الگوی ذهنی‌مان در هر واقعه‌ای تلاش می‌کنیم بر اساس اتمسفر پیرامونی‌ خودمان، جایی وسط لحاف پیدا کرده و خود را مرکز تعادل و نگاه منصفانه و همه‌جانبه نشان دهیم. مثلاً اگر عده‌ای از عنکبوت‌های غاصب حمایت می‌کنند و عده‌‌ای دیگر از دلاورمردان شجاع قدس، بعضی از ماها تلاش داریم که مثلاً جنگ این دو را از منظر فقه و اخلاق اسلامی بررسی کنیم و حتی مبارزان را به جهت عدول از خطوط قرمز اخلاقی و فقهی نقد کنیم 🔹 البته بررسی علمی یک رویداد بد نیست اما یقینا خارج از فضای رسانه و شبکه‌های اجتماعی و در موقعیت واقعی چنین واکنشی از ما خیلی بعید است. ما اگر فقط یکبار هتک حرمت به ناموس‌مان را تجربه کرده باشیم واکنش علمی نشان نمی‌دهیم! اما از آنجا که در پیش‌فرض ما حقیقتی وجود ندارد، ما درباره مسائل دیگران به آن‌ها که وسط لحاف خوابیده‌اند بیشتر توجه می‌کنیم و از سویی خودمان را در آن موقعیت مقبول‌تر ارزیابی می‌کنیم. 🔹 ما در حالی مشتاق شنیدن روایت‌هایی خاکستری هستیم و تلاش می‌کنیم از وسط لحاف به مثابه رسانه استفاده کنیم که قدرت‌های نظامی و اقتصادی کاملا متعصبانه رفتار می‌کنند. ابرقدرتها هنگام اشغال کشورها، استعمار و مداخله در امور داخلی آن‌ها، وضع تحریم‌های غیرانسانی علیه آن‌ها، چپاول منابع مادی آن‌ها و هجو مقدسات آن‌ها، اصلا تردید به خود راه نمی‌دهند. آن‌ها کار خودشان را می‌کنند. اما راهبردشان در مواجهه با افکار عمومی القای «تردید» و تصویر خاکستری از جهان است. 🔹 برای ابرقدرت‌ها اصلا مهم نیست که شما در کدام سوی ماجرا ایستاده‌اید. همین که مردد به حوادث عالم نگاه کنید کافیست تا تیغ‌تان در مقابل آن‌هایی که بی‌درنگ برای دنیا تصمیم می‌گیرند کند شود. در واقع «تردید» نوعی افیون برای توده‌هاست که هم برای ما جذابیت ذهنی دارد و هم رسانه بودن ما را تقویت می‌کند و هم زمینه را برای تحقق اهداف سیاسی ابرقدرت‌ها مهیا می‌سازد 🖊 سیدیاسرتقوی @sedyaser