✅ #انسان_کامل ؛ #قطب_عالم و #کون_جامع
_
" بخش هفتم "
《#مقامات_و_فضايل_انسان_كامل》
2. جامعيت و خلافت:
انسان كامل يگانه كلمهاى است كه خود به تنهايى با جامعيت خويش همه اوصاف جمال و جلال خدا و جميع اسماى حسناى او را به نمايش گذاشته است:
«قالَ يـاِبليسُ ما مَنَعَكَ اَن تَسجُدَ لِما خَلَقتُ بِيَدَىَّ» (ص/38، 75)،
«وعَلَّمَ ءادَمَ الاَسماءَ كُلَّها» (بقره/2،31)
و بدين ترتيب لايق مقام خليفةاللّهى گشته است:
«و اِذ قالَ رَبُّكَ لِلمَلـئِكَةِ اِنّى جاعِلٌ فِى الاَرضِ خَليفَةً» (بقره/2،30)
گرچه برخى از مفسران خلافت را در اين آيه به معناى جانشينى ملائكه،
برخى به معناى جانشينى ابليس و پيروان وى در زمين و آن را شامل همه انسانها دانسته يا به آدم ابوالبشر اختصاص دادهاند؛
ولى همانگونه كه در بسيارى از تفاسير آمده است مىتوان خلافت مزبور را به معناى جانشينى خدا دانست و آن را به انسان كامل كه مظهر اسم اعظم «اللّه» و محلّ تجلّى همه اسماى حسناى الهى است اختصاص داد، و افزود همين انسان كامل است كه خداوند علم به حقايق اشيا و ماهيّات آنها را به او آموخته:
«و عَلَّمَ ءادَمَ الاَسماءَ كُلَّها» (بقره/2،31) و وى را معلّم فرشتگان: «قالَ يـــادَمُ اَنبِئهُم بِاَسمائِهِم...» (بقره/2،33) و مسجود آنان: «و اِذ قُلنا لِلمَلـئِكَةِ اسجُدوا لاِدَمَ» (بقره/2،34) بلكه مسجود همه موجودات قرار داده است.
منبع: سایت آیههای انتظار
__
@SerajalHoda
✅ #انسان_کامل ؛ #قطب_عالم و #کون_جامع
_
" بخش هشتم "
《#مقامات_و_فضايل_انسان_كامل》
2. جامعيت و خلافت:
در برخى آيات از خلافت مزبور به «امانت» تعبير شده است؛ همان امانتى كه آسمانها و زمين و كوهها از حمل آن سر باز زدند و تنها انسان كامل توانست آن را حمل كرده و از عهده آن به خوبى برآيد:
«اِنّا عَرَضنَا الاَمانَةَ عَلَى السَّمـوتِ والاَرضِ والجِبالِ فَاَبَينَ اَن يَحمِلنَها واَشفَقنَ مِنها وحَمَلَهَا الاِنسـنُ ...» (احزاب/33،72)
خداوند در سوره يس مىفرمايد:
همه چيز را در امام مبين احصا كردهايم: «و كُلَّ شَىء اَحصَينـهُ فى اِمام مُبين» (يس/36،12) و اين، به اعتبارى به جامعيت انسان كامل كه ملاك خلافت اوست اشاره دارد،
ازاينرو برخى از مفسران گرچه امام مبين را در آيه مزبور به كتاب مبين كه همان لوح محفوظ است تفسير كردهاند؛
ولى با توجه به روايات وارده آن را به نحوى بر على بن أبىطالب (عليه السلام) منطبق دانسته و چنين معنايى را از جمله معانى باطنى و اشارات قرآن به حساب آوردهاند.
جامعيت و خلافت انسان كامل را به گونه ذيل نيز مىتوان بيان كرد:
انسان كامل مظهر اسم اعظم خداست و موجودات ديگر مظاهر ديگر اسماى كلّى و جزئى وىاند.
از سوى ديگر مىدانيم اسم اعظم بر همه اسما محيط و در تمام آنها سارى و جارى است، بنابراين به اقتضاى تناسب ظاهر و مظهر بايد گفت انسان كامل بر همه موجودات محيط است و در جميع آنها سريان دارد، بلكه بايد بگوييم حقايق عالم مظاهر حقيقت انسان كامل است، از اين رو اهل معرفت عالم خارج را «انسان كبير» دانستهاند.
اميرمؤمنان، على(عليه السلام) در خطبهاى فرموده است:
من قلم و لوح محفوظ و عرش و كرسى و آسمانهاى هفتگانه و زمين هستم.
منبع: سایت آیههای انتظار
__
@SerajalHoda
هدایت شده از گلشن راز
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ خَازِنِ الْعِلْمِ الدَّاعِي إِلَيْكَ بِالْحَقِّ النُّورِ الْمُبِينِ....
@golshaneraaz
هدایت شده از گلشن راز
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ خَازِنِ الْعِلْمِ الدَّاعِي إِلَيْكَ بِالْحَقِّ النُّورِ الْمُبِينِ
پروردگارا درود فرست بر حضرت جعفر بن محمد امام صادق كه گنجينه علم تو و خواننده خلق با نور علم و حجت روشن بسوى حق است
اللَّهُمَّ وَ كَمَا جَعَلْتَهُ مَعْدِنَ كَلاَمِكَ وَ وَحْيِكَ وَ خَازِنَ عِلْمِكَ وَ لِسَانَ تَوْحِيدِكَ وَ وَلِيَّ أَمْرِكَ وَ مُسْتَحْفَظَ (مُسْتَحْفِظَ) دِينِكَ
پروردگارا چنانكه تو او را معدن اسرار كتاب وحى خود و مخزن علم و زبان گوياى به توحيد و معرفت و ولى امر خود و نگهبان دين خويش قرار دادى
فَصَلِّ عَلَيْهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَصْفِيَائِكَ وَ حُجَجِكَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ
پس درود فرست بر او بهترين درودى كه بر احدى از خاصان و حجتهاى خود فرستادى كه البته تو اى خدا در صفات و ذات پسنديده و بزرگوارى
گلشن راز
https://eitaa.com/golshaneraaz
سراج الهدے
✅ #انسان_کامل ؛ #قطب_عالم و #کون_جامع _ " بخش هشتم " 《#مقامات_و_فضايل_انسان_كامل》 2. جامعيت و خلاف
✅ #انسان_کامل ؛ #قطب_عالم و #کون_جامع
_
" بخش نهم "
《#مقامات_و_فضايل_انسان_كامل》
3. علم و قدرت:
چون انسان كامل خليفه خداست و خداوند نيز به همه چيز دانا:
«اِنَّ اللّهَ بِكُلِّ شَىء عَليم» (عنكبوت/29،62)
و بر همه چيز تواناست: «اِنَّ اللّهَ على كُلِّ شَىء قَدير» (بقره/2،20)
مىتوان انسانِ كامل را مظهر دو اسم عليم و قدير خدا دانست و بر همين اساس گستره علم او را تا مرز اطّلاع بر غيب:
«عــلِمُ الغَيبِ فَلا يُظهِرُ عَلى غَيبِهِ اَحَدا * اِلاّ مَنِ ارتَضى مِن رَسول» (جنّ/72،26ـ27)،
مشاهده ملكوت:«كَذلِكَ نُرى اِبرهيمَ مَلَكوتَالسَّمـوتِ والاَرضِ» (انعام/6 ،75)،
دانستن زبان مرغان: «عُلِّمنا مَنطِقَ الطَّيرِ» (نمل/27،16)،
«فَقالَ ما لِىَ لا اَرَى الهُدهُدَ ... فَمَكَثَ غَيرَ بَعِيد فَقالَ اَحَطتُ بِما لَم تُحِط بِهِ ...» (نمل/27،20ـ22)
و مورچگان: «فَتَبَسَّمَ ضاحِكـًا مِن قَولِها» (نمل/27،19)،
و اِخبار از امور خصوصى افراد: «واُنَبِّئُكُم بِما تَأكُلونَ وما تَدَّخِرونَ فى بُيوتِكُم» (آلعمران/3،49)
توسعه داد و نفوذ قدرت وى را نيز تا سر حدّ خلق و ايجاد: «اَنّى اَخلُقُ لَكُم مِنَ الطّينِ كَهَيـَةِ الطَّيرِ فَاَنفُخُ فيهِ فَيَكونُ طَيرًا بِاِذنِ اللّهِ» (آلعمران/3،49)،
زنده كردن مردگان: «واُحىِ المَوتى بِاِذنِ اللّه» (آلعمران/3،49)،
شفاى كور مادرزاد و بيمار مبتلا به پيسى: «واُبرِئُ الاَكمَهَ والاَبرَصَ» (آلعمران/3،49)
و تصرّف در مادّه كائنات: «و اَلَنّا لَهُ الحَديد» (سبأ/34،10)
كه از اين همه به ولايت تكوينى تعبير مىشود، پذيرفت. لازم به ذكر است كه با توجه به گستره وسيع علم انسان كامل و محدوديّت علم ديگران است كه خداوند آنجا كه خود را از وصف همه واصفان منزّه مىخواند وصف انسانهاى كامل را استثنا كرده و گفته آنان را در حق خود به رسميت مىشناسد:«سُبحـنَ اللّهِ عَمّا يَصِفون * اِلاّ عِبادَ اللّهِ المُخلَصين» (صافّات/37،159 ـ 160)
و همچنين براساس نفوذ قدرت انسان كامل است كه اهل معرفت مقام وى را مقام مشيت اللّه و آيه كريمه «يَخلُقُ ما يَشاءُ ويَختارُ ما كانَ لَهُمُ الخِيَرَةُ سُبحـنَ اللّهِ وتَعــلى عَمّا يُشرِكون» (قصص/28،68) و ديگر آيات مشابه را در مشيّت بر وى صادق دانسته و مشيت الهى را با حقيقت محمدى(صلى الله عليه وآله وسلم) و علوى(عليه السلام) متحد خواندهاند.
منبع: سایت آیههای انتظار
__
@SerajalHoda