🔺 مسئله‌ی بسیار مهم امامت 🔹 امامت فی حد نفسه بسیار امر بزرگی است و به تنهایی اگر در کسی پیدا شد- مانند جناب خضر علیه‌السلام- مورد نیاز نبوت می‌شود و نبی باید با امامت همراه باشد تا چیزی که می‌فرماید، انجام آن شک و شبهه نداشته باشد. علما نظرات مختلف دارند، ولی ائمه معصومین (علیهم‌السلام) هیچ نظر مختلفی ندارند؛ بلاواسطه از پیامبر (صلی الله علیه وآله) و از وحی دستور می‌گیرند و اجرا می‌کنند، مگر در وقتی که مشکلاتی در این راه باشد که آن‌وقت تقیه می‌کنند و دستور می‌دهند که مردم هم تقیه کنند. امامت شأنش خیلی عالی است. باید با توسل به آن‌ها از پیش‌آمدهای سنگین و سخت عبور کرد و از آن‌ها خواست که راه و چاه ما را به ما با وسایلی که خودشان می‌دانند ارائه کنند و ما بدانیم چه باید بکنیم؛ تا این‌که اگر چند نفر ادعا کردند که ما امام هستیم، روشن بشود که کدام صحیح است و کدام نادرست است. نشستن و صحبت کردن در تشخیص امام، صفات امام، بزرگواری امام جزء بهترین عبادات است، خصوصاً در زمان ما که تربیت و پذیرشِ امامت از خانواده، کمتر شروع می‌شود. معمولاً در دبستان‌ها این مطالب هست؛ در کتب دبیرستان‌ها هست، اما گاهی شده که خود مدرس نیاز به تعلیم داشته که به او گفته شود که امامت یعنی چه، و اشتباه او را به او نشان بدهند. از این جهت ناچاراً باید تربیت_دینی اسلامی در منزل شروع بشود و منزل هم خودش کافی باشد در تعلیم و در ایجاد محبت و معرفت نسبت به ولی امر. در یکی از جنگ‌ها بعضی‌ها برای کسب افتخار، پرچم اسلام را برداشتند و حمله کردند، ولی با دفاعی که از طرف دشمنان شد، دست خالی برگشتند. نه شهید شدند و نه کسی را به جهنم فرستادند. فقط تنها شخصی که پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) معرفی کرد ماجرایش از این قرار بود که فرمود: فردا پرچم را به کسی می‌دهم که خدا و رسول را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند. معلوم می‌شود محبت در دل‌ها نیست!. یعنی به تعبیر ما پارسیان، عشق به امور مذهبی و دینی در دل ما شعله نزده و ما را روشن نکرده. از این جهت، حضرت مسئله را روی محبت قلبی برد؛ «فردا پرچم را به کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.» این شرط، شرط مهمی است. شرط امامت یک شرط مهمی است. باید افرادی باشند که به واسطه‌ی محبت به خدا و پیامبر، احکام دین را خود به خود جلب کنند و یاد بگیرند؛ چون عشق به دین و عشق به خدا و رسول دارند و بعد عملاً به دیگران نشان بدهند. چون فرمود کسانی که خدا را دوست می‌دارند، فردا من پرچم را به او می‌دهم. بعضی‌ها فکر کردند ما خواهیم بود! ولی حضرت اشتباه نکرد و تنها حضرت علی (علیه‌السلام) را به نام محبت انتخاب فرمود و کسی که به نام محبت، -محبت کامل- به جنگ می‌رود، یا جسدش را از راه شهادت نشان می‌دهد یا از بین بردن دشمن را. هیچ‌وقت خسته نمی‌شود، هیچ‌وقت از شهادت نمی‌ترسد؛ فلذا نفاق یک امر عجیبی است؛ در ظاهر صف اول، در باطن اصلاً از صف‌ها خارج!، حضور ندارد؛ حضور عبادی و محبتی ندارد. این را باید خداوند روشن کند تا مردم محبت خدا و رسول را از جهت ولیِّ امر و از جهت دارا شدن خودشان به محبت دین و پیامبر و خدا پیگیری کنند. خدایا به آبروی پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه وآله)، به آبروی امام صادق (علیه‌السلام) ما را تابع این افراد، محب این افراد، پیرو این افراد، پیرو امام_زمان خود ما قرار بده. سلام ما را به محضرش برسان و از سلام و جواب سلام آن حضرت ما را محروم نفرما. و صلی الله علی محمد وآل محمد ۹۵.۹.۱۱ ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

📆 سال‌روز درگذشت مرحوم آیت الله محمد حسین غروی اصفهانی؛ (۲۳ آذر ۱۳۲۱ ش) 🔹 به تعبیر مرحوم علامه طباطبایی در المیزان¹ از ثمرات فطرت پاک "واستعمال ما فی وُسع الانسان من جاهٍ و مالٍ و علمٍ و فضیلة" می‌باشد. بعضی طلبه‌ها بوده‌اند که از زمان ورودشان به حوزه، هر آن‌چه سرمایه داشته‌اند؛ باغ یا ملک یا کارخانه‌ی پدری که به این‌ها ارث رسیده بوده، در راه تعظیم طلبگی، درس، کتاب‌خانه ساختن، مدرسه ساختن، طلبه قبول کردن، تدریس کردن صرف کرده‌اند و آخرش می‌بینی که ورشکسته شده‌اند! و هر چه داشته‌اند خرج کرده‌اند، اما از شوق‌شان کاسته نشده. شنیدم در شرح حال مرحوم علامه شیخ محمدحسین اصفهانی، صاحب شرح بر کفایه ² - و پدرشان از تجار معتبر اصفهان بوده و درآمد خوبی داشته- ایشان وقتی وارد نجف اشرف می‌شود به قدری سرشار از امور مالی بوده که یک روز در کوچه‌های نجف، تسبیح قیمتی‌ای که دست‌شان بوده پاره می‌شود و می‌ریزد و ایشان که داشته درس می‌رفته، زورش می‌آید که بنشیند و این‌ها را جمع کند!، حالا زمین گل‌آلود بوده یا هرچه. خدا قسمت کند بروید نجف، این سبزی‌فروش‌های نجف که ما هم دیده‌ایم، یک مشت سبزی و کاهوی پس مانده را می‌گذارند بیرون که هر که خواست ببرد. ایشان چند سال بعد که این سرمایه‌ها تمام خرج می‌شود، می‌آمده از این‌ها استفاده می‌کرده! و بعد یک‌بار در بین راه این‌ها از دستش ریخته و مشغول جمع شدن می‌شود!. یک کسی به ایشان می‌رسد و می‌گوید: جناب آیت الله! بگذارید من جمع کنم. ایشان می‌گوید: من حالا داشتم می‌خندیدم، چون یادم افتاد وقتی آمدم نجف و تسبیح‌ام در کوچه پاره شد، زورم می‌آمد این‌ها را جمع کنم، اما الآن این کاهوهای غیر قابل فروش را که ریخته، دلم نمی‌آید بگذرم و می‌خواهم جمع کنم. این همان "واستعمال ما فی وُسع الانسان من جاهٍ و مالٍ و علمٍ و فضیلة" در راه آن معشوق فطری است. اگر فطرت انسان سالم باشد، حالا خواه دانشجو، خواه طلبه، خواه اداری، خواه وزیر، خواه وکیل؛ خودش کارمند خدا می‌شود و فعال می‌گردد و قهرمان خدمت به اسلام می‌شود. چرا؟ چون در درونش، فطرت سالم مانده. پس این‌که ما در اجتماعی گیر کرده‌ایم که معمولاً با هر کسی روبرو شویم، می‌بینیم درد مادیت او را گرفته، باید بفهمیم که فطرت‌های سالم را تربیت های ناسالم استعماری، دست‌خورده و بیمار کرده است؛ ولذا این دولت جمهوری اسلامی باید درک این موضوع درش بشود که ما روبرو هستیم با یک بیماری عمومی و آن این است که فطرت‌ها تغییر کرده!. این‌که دردهای ظاهریِ ما آمده مسلّط شده بر ما و دردهای دینی ما را تحت‌الشعاع قرار داده؛ به خاطر همین است که این فطرت ناسالم است و باید یک وزارت‌خانه مخصوص احیای فطرت اسلامی ما داشته باشیم که دانشمندانی بنشینند و سرچشمه‌های این بیماری‌ها را پیدا کنند و داروهایش را بیابند و در تمام اوضاع و احوال کشور این مسائل را بگنجانند که هر قانونی در هر جا اجرا می‌شود در ضمن، احیای فطرت اسلامی هم درونش باشد. مخصوصاً در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. ۸۱٫۷٫۱۵ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی _ ۱) [ #المیزان ج ۱ ص ۴۵] ۲) [ #نهایة_الدرایة_فی_شرح_الکفایة ] @seyedololama

#توحید 🗓 سالروز وقوع جنگ جمل؛ (۱۰ جمادی الاولی ۳۶ ه ق) 🔹 فرموده‌اند: «مَن قالَ لا اله الا الله مُخلِصاً وجبَت لهُ الجَنَّة»؛ هر کس باید این جمله "ﻻ اﻟﻠﻪ اﻻ اﻟﻠﻪ" را در درون روح خودش حکومت بدهد و به چیزهای دیگر اعتنا نکند؛ به طوری‌که من بنده‌ی چیز دیگری غیر از خدای جهان نیستم و اﻳﻦ اﻣﺮ وادارش کند که از گناه بپرهیزد، ﺑﻬﺸﺖ ﺑﺮ اﻭ ﻭاﺟﺐ میﺷﻮﺩ؛ چون بندگی با گناه نمی‌سازد، با بی خدایی نمی‌سازد، با آزادی حیوانی نمی‌سازد. بنابراین ما عقایدمان از این کلمه مبارکه تشکیل می‌شود. به قدری این مسئله در نظر مولا علی علیه‌السلام اهمیت داشت که در حین جنگ #جمل یک نفر از مردم بادیه نشین آن‌جا آمد و گفت: من از حضرت سؤالی دارم. گفتند: بیا. ولی وقتی گوش دادند دیدند مسئله‌ای که او دارد طرح می‌کند به جنگ و مسئله روز مربوط نیست!. ❔«أتَقُولُ اَنَّ اللهَ واحِدٌ؟»؛ یا علی! شما معتقدید که خداوند یگانه است؟ گفتند: ای بنده خدا! این‌جا که جای این صحبت‌ها نبود که تو بیایی امام علیه‌السلام را مشغول کنی! امام علیه‌السلام حواسش به جنگ است. حضرت جلویشان را گرفت و فرمود: ما این جنگ را هم به خاطر همین‌که این مرد پرسیده انجام می‌دهیم.! یعنی چه؟ مگر طلحه و زبیر از مسئله‌ی اساسی اسلام فاصله گرفته‌اند؟! آری! این‌ها به خاطر این‌که امام علی علیه‌السلام بعد از خلافتش جلوی پخش پول‌های دولتی را گرفت و فرمود: من طرز کار خلفای قبلی را قبول ندارم و من طور دیگری بیت المال را تقسیم می‌کنم، دیدند که مثلاً اگر روزی صد هزار درهم به این‌ها می‌رسید، حالا باید ۵ ﺩﺭﻫﻢ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ!. خوب این باغ ها را که آب دهد؟ این گوسفندها را که نگهداری کند؟ این اسب‌هایی را که ما تهیه کردیم، بودجه لازم دارند! این که نمی‌شود! این‌جا معلوم شد کلمه "لا اله الا الله" که پیامبر فرموده در دل‌ها به طور خالص رخنه ننموده!. حالا حضرت می‌فرماید: ما باید این جنگ را برای همین بکنیم. شما جلوی این شخص را گرفته‌اید که من به او پاسخی ندهم، چون راجع به جنگ صحبت نکرده؟ نه! این راجع به اصل جنگ صحبت کرده. چون اصل جنگ این است که خدا فراموش شده و اسب و گاو و مزرعه جای خدا در دل ها وارد شده!. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🏴 سلام و صلوات خدا بر اسرای کربلا 💠 دعایی که در سحر شب جمعه، در مفاتیح وارد شده بسیار دعای حکیمانه و عجیبی است: "یا مَن فَتَق العقولَ بمعرفته و أطلقَ الألسُن بحمده"؛ [ترجمه: ای کسی که عقل‌ها را با معرفت خود گشودی و زبان‌ها را با حمد خود پاسخگو کردی] وقتی انسان چیز بسیار عجیبی می‌بیند خود به خود می‌پرسد این چیست؟ از کجا آمده؟ چه کسی این را ساخته؟ در زمان قدیم که هواپیما خیلی کم بود اگر صدایی از بالا بلند می‌شد همه می‌دویدند پشت‌بام و نگاه می‌کردند و تعجب می‌کردند که این چی بود که با این صدا آمد و از بالای سر ما ردّ شد؟! 🌍 خب هر روز، ما درونِ چیزی هستیم و داریم می‌گردیم و می‌چرخیم - یعنی کره زمین- ولی هیچ به روی خودمان نمی‌آوریم!! آن‌هایی که عقل دارند، عقل‌شان با توجه به این چیزها درب و سرپوشش کنار می‌رود و پاسخگوی به کبریا و عظمت الهی می‌شوند یعنی همان "و اطلق الألسن بحمده"؛ خود به خود در اثر فهم و شعوری که به ما دادی به توصیف و تکریم تو در می‌آییم. مانند زنان مصر که با دیدن جمال جناب یوسف، از خود بی خود شدند و به جای میوه دست خودشان را قطع کردند و ملتفت نشدند!! ✅ ما که سینه می‌زنیم و می‌گوییم "حسین حسین" یا می‌گوییم: "یا امام زین العابدین" این بزرگواران این‌طور بودند. اگر این‌طور نبودند امام سجاد در سفر شام و در آن مصیبت‌های بزرگ باید نمازش قضا می‌شد! ولی به جای این‌که یک نماز قضا بشود اصلاً زبانش از یاد خدا غافل نمی‌شد! 💔 زینب کبری می‌فرمود: "ما رایت إلا جمیلا"؛ هر چی دیدیم خوبی دیدیم! این همان حالت عجیب از خود بی خود شدن بود که خداوند به این‌ها داده بود. ۸۰.۲.۳ ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی رحمه الله تعالی @seyedololama

🔺 ذکر دعای سفارش شده از مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی به نقل از مرحوم امام خمینی که به شاگردان خویش به جهت دفع بلا و مصیبت توصیه می‌فرمودند: عصر و غروب جمعه، به نیابت از تمام شیعیان عالم ده مرتبه: اللهمَّ صلِّ علی محمّدٍ و آلِ محمّدٍ وَ ادْفَعْ عَنَّا البَلاءَ المُبْرَمَ مِن السَّماءِ إنَّكَ عَلى کُلِّ شَئٍ قَدِیرٌ خدایا صلوات فرست بر محمد و آل محمد و دفع بنما از ما بلائی را که حتمی شده است از آسمان، همانا تو بر هر امری قادر و توانائی التماس دعا @seyedololama

#فاطمیه 🏴 شهادت حضرت فاطمه زهرا صلوات‌الله‌علیها را به محضر مقدس و مطهر امام زمان علیه‌السلام و همه دوستان و شیعیان ایشان تسلیت عرض می‌نمائیم. @seyedololama

🔹 من یک وقت از یکی از عرفای واقعاً متوسل، بینا، هوشیار، پرسیدم چه توسلی خیلی نتیجه می‌دهد؟ گفت: حضرت زهرا علیهاالسلام. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🏴 اﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﻴﻚ ﻳﺎ فاطمة اﻟﺰﻫﺮاء ☑️ ﺫﻛﺮ ﻣﺼﻴﺒﺖ ﺻﺪﻳﻘﻪ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﻋﻠﻴﻬﺎاﻟﺴﻼﻡ اﺯ ﻟﺴﺎﻥ مرحوم ﺁﻳﺖ اﻟﻠﻪ سیدابراهیم خسروشاهی ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama