🏴 واحسینا
🔺 شب #عاشورا اباعبدالله علیه‌السلام به خدا عرض کرد: "خدای را ستایش می‌کنم بهترین ستایش‌ها"؛ یعنی الآن به قدر یک سر سوزن از این اوضاعی که تا حالا پیش آمده و بعد پیش می‌آید، بین من و بین تو هیچ به هم نخورده. همان هستم که دعای #عرفه خواندم. همان هستم که #حج‌ها و #عمره‌های پیاده از #مدینه تا #مکه کرده‌ام به خاطر تو و شب‌هایی گذرانده‌ام در #ذکر و #یاد و #قرائت تو. همان‌ام که هستم. یک ذره و سرِسوزنی برای من فرقی نکرده.
خوب پس اگر معنی #انسانیت و پیشوای انسانیت و #انبیاء و #اولیاء این است، پس هر عاشورایی که ما این چیزها را می‌خوانیم، باید برویم خانه و #گریه کنیم؛ نه برای امام #حسین (علیه‌السلام) بلکه برای خودمان که این چه #دینی است که ما داریم؟! این چه #ایمانی است که ما داریم؟! ما که به هر پیش‌آمدی خوشحال می‌شویم، به هر پس‌آمدی بد حال می‌شویم؛ #مرگ یک دوستی میان‌مان را با خدا تاریک می‌کند! یک فرزندی زیر ماشین می‌رود، یک سرمایه‌ای بر شکسته می‌شود، یک چکی بر می‌گردد، یک چشمی خدای نخواسته نابینا می‌شود.
#شیعه بودن این‌جور نیست که ما داریم! این‌ها همه #شعار است!. اما باشد خدا قبول کرده است. امام حسین قبول کرده است.
اما #درد با این #تشیع دوا نمی‌شود. #وصیت‌نامه امام حسین با این‌جور پیگیری کردن اثر نمی‌گذارد و خدایی نکرده این پیش‌آمدهایی که دارد می‌کند و غلغله‌های وحیقانه‌ای که دارد پیدا می‌شود*؛ نمایشی از درون ماهاست!؛ چون پیش‌آمد برای آن‌ها کرده و این‌جورشان کرده؛ حالا برای ما چه جور پیش‌آمد بکند که آن‌جور شویم، نمی‌دانیم!.
شاهد بزرگ این عرض بنده جلسه‌ای است که #مسلم بن عقیل وارد #کوفه شد؛ چقدر مردم خوشحال شدند! جمعیت جمع شد. همین که شروع کردند به خواندن نامه‌ی آن حضرت، #اشک‌ها از چشم‌ها سرازیر شد!.
برداشتند نامه نوشتند؛ امضا کردند؛ ۱۸ هزار نفر!. اما چند روز بعد، آقا آمد در میدان، قرآنش را هم روی سرش گذاشته بود و فرمود: «بینی و بینکم کتاب الله و سنت جدی رسول الله» مگر من با شما چه کرده‌ام؟! آیا حقی از من دارید؟! خونی از شما ریخته‌ام؟! مالی از شما ضایع کرده‌ام؟! مگر شما مرا مهمان نکرده‌اید؟! ناگهان سکوت محض فراگیر شد! این تبدیل خاطر و عوض شدن #خیال‌هاست نه تبدیل شدن #انسان به وضع دیگر!. ما انسانیت پیدا نکرده‌ایم و لذا ما باید در سرمان بزنیم و بگوییم: ما اهل کوفه هستیم! ما #دروغ می‌گوییم! و شاهدش همین است که اگر گاز کم و زیاد شود، اگر خدای نکرده نفت کم و زیاد شود؛ اوضاع فوری عوض می‌شود؛ تمام منازل، تمام ادارات آماده می‌شوند. تمام مخارج کپنی می‌شود. خلاصه، اوضاع عوض می‌شود. چون #خطر است دیگر. اما این خطرات هیچ خطر نیست! دیگر هیچ اوضاع را عوض نمی‌کند. هیچ #فرهنگ را عوض نمی‌کند!.
(*اشاره به اغتشاشات پس از انتخابات سال ۸۸ می باشد.)
۸۸.۱۰.۷
☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
🏴 واحسینا
🔺 شب #عاشورا اباعبدالله علیه‌السلام به خدا عرض کرد: "خدای را ستایش می‌کنم بهترین ستایش‌ها"؛ یعنی الآن به قدر یک سر سوزن از این اوضاعی که تا حالا پیش آمده و بعد پیش می‌آید، بین من و بین تو هیچ به هم نخورده. همان هستم که دعای #عرفه خواندم. همان هستم که #حج‌ها و #عمره‌های پیاده از #مدینه تا #مکه کرده‌ام به خاطر تو و شب‌هایی گذرانده‌ام در #ذکر و #یاد و #قرائت تو. همان‌ام که هستم. یک ذره و سرِسوزنی برای من فرقی نکرده.
خوب پس اگر معنی #انسانیت و پیشوای انسانیت و #انبیاء و #اولیاء این است، پس هر عاشورایی که ما این چیزها را می‌خوانیم، باید برویم خانه و #گریه کنیم؛ نه برای امام #حسین (علیه‌السلام) بلکه برای خودمان که این چه #دینی است که ما داریم؟! این چه #ایمانی است که ما داریم؟! ما که به هر پیش‌آمدی خوشحال می‌شویم، به هر پس‌آمدی بد حال می‌شویم؛ #مرگ یک دوستی میان‌مان را با خدا تاریک می‌کند! یک فرزندی زیر ماشین می‌رود، یک سرمایه‌ای بر شکسته می‌شود، یک چکی بر می‌گردد، یک چشمی خدای نخواسته نابینا می‌شود.
#شیعه بودن این‌جور نیست که ما داریم! این‌ها همه #شعار است!. اما باشد خدا قبول کرده است. امام حسین قبول کرده است.
اما #درد با این #تشیع دوا نمی‌شود. #وصیت‌نامه امام حسین با این‌جور پیگیری کردن اثر نمی‌گذارد و خدایی نکرده این پیش‌آمدهایی که دارد می‌کند و غلغله‌های وحیقانه‌ای که دارد پیدا می‌شود*؛ نمایشی از درون ماهاست!؛ چون پیش‌آمد برای آن‌ها کرده و این‌جورشان کرده؛ حالا برای ما چه جور پیش‌آمد بکند که آن‌جور شویم، نمی‌دانیم!.
شاهد بزرگ این عرض بنده جلسه‌ای است که #مسلم بن عقیل وارد #کوفه شد؛ چقدر مردم خوشحال شدند! جمعیت جمع شد. همین که شروع کردند به خواندن نامه‌ی آن حضرت، #اشک‌ها از چشم‌ها سرازیر شد!.
برداشتند نامه نوشتند؛ امضا کردند؛ ۱۸ هزار نفر!. اما چند روز بعد، آقا آمد در میدان، قرآنش را هم روی سرش گذاشته بود و فرمود: «بینی و بینکم کتاب الله و سنت جدی رسول الله» مگر من با شما چه کرده‌ام؟! آیا حقی از من دارید؟! خونی از شما ریخته‌ام؟! مالی از شما ضایع کرده‌ام؟! مگر شما مرا مهمان نکرده‌اید؟! ناگهان سکوت محض فراگیر شد! این تبدیل خاطر و عوض شدن #خیال‌هاست نه تبدیل شدن #انسان به وضع دیگر!. ما انسانیت پیدا نکرده‌ایم و لذا ما باید در سرمان بزنیم و بگوییم: ما اهل کوفه هستیم! ما #دروغ می‌گوییم! و شاهدش همین است که اگر گاز کم و زیاد شود، اگر خدای نکرده نفت کم و زیاد شود؛ اوضاع فوری عوض می‌شود؛ تمام منازل، تمام ادارات آماده می‌شوند. تمام مخارج کپنی می‌شود. خلاصه، اوضاع عوض می‌شود. چون #خطر است دیگر. اما این خطرات هیچ خطر نیست! دیگر هیچ اوضاع را عوض نمی‌کند. هیچ #فرهنگ را عوض نمی‌کند!.
(*اشاره به اغتشاشات پس از انتخابات سال ۸۸ می باشد.)
۸۸.۱۰.۷
☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama