انواع خوف مذموم (ادامه) 🔅سوم: خوف از امری باشد که سبب آن در دست آن شخص باشد اما هنوز سبب آن یافت نشده باشد و از این ترسد که مبادا فلان اثر بر آن مترتب شود. علاج آن، آن است که مراقب احوال خود باشد که این امر از او صادر نشود و مرتکب عملی که از عاقبت آن می ترسد نگردد و در هر کاری عاقبت آن را ملاحظه نماید، و جانبِ بدِ آن را به نظر آورد. اگر بعد از صدور آن فعل ، تشویش عاقبت آن را داشته باشد از نوع دوم خواهد بود. 🔅چهارم: خوف او از چیزهائی باشد که طبع از آن بدون سبب و جهت وحشت می کند، مثل جن و میت، خصوصا در شب در حالت تنهائی. منشا این خوف غلبه قوه واهمه و قصور عقل و مدرک است و دلالت بر ضعف نفس می کند. بر عاقل لازم است که اندکی با خود تامل کند که امثال این امور به چه سبب باعث تشویش و خوف می شوند. کسی که در زندگانی او با قوت و قدرت از او نمی ترسیدی بلکه از حرب و مجادله او احتراز نمی کردی چگونه از بدنِ میتِ بی حس و حرکت او خوف می کنی؟! و کجا دیده و یا شنیده ای که مرده بر زنده حمله کرده باشد و بر او غالب شده باشد؟! و جنی که در میان علما در وجود آن خلاف است تو به چه دلیل یقین بر وجود او کردی؟ و بعد از آنکه موجود باشد به چه سبب در مقابل تو در می آید خود را به تو نشان می دهد؟ و اگر هم نشان داد، به چه دشمنی و عداوت در صدد اذیت کردن تو بر می آید؟ و اگر هم در صدد آن بر آید به کدام قوت بر تو غالب می گردد؟ به دلیل این که انسان اشرف ممکنات است، اکثر آنها مطیع و منقاد اویند به چه جهت اشرف کاینات با وجود این همه احتمالات از موجودی ضعیف الوجود و ناقص القوه پست فطرت خوف می کند؟! صاحب این صفت باید که در شبهای تاریک به تنهائی خصوصا در مواضع موحشه صبر کند و خود را به آنجا بیفکند تا به تدریج این خوف از او زایل گردد و «خوف مرگ» نیز در این نوع و نوع اول است. #خوف #خوف_مذموم #انواع_خوف 👈شکوفه های سعادت 👉@sh_saadat