دیشب بهشت بودم. بهشت كوچكي در همين حوالي بهشتي كه #مجيد دعوتم كرد بهشتي كنار خودش و #مادرش دیشب مهمان خلوت دونفره شان شدم. آخ كه چقدر دلم برايش تنگ شده نه اينكه بود و برايم كاري ميكرد كه صد البته اگر بود، كارها ميكرد. دلم برايش تنگ شده كه بود و براي مادرش كاري ميكرد براي خستگي هايش براي غصه هايش براي تنهايي هايش و براي كاسه صبرش كه مبادا ترك بردارد. كاش مجيد بود تا خاله آن پيراهن خاكي را قاب نمي كرد كاش بود تا مادرش به من نميگفت ؛ حسين جان بيشتر به من سر بزن. كاش بود و اصلا مادرش نياز به سر زدن چون مني نداشت. كاش و صد كاش... . بگذريم. دیشب بهشت بودم از آن بهشت هايي كه دور و برمان زياد است و ازشان غافليم. دیشب در ميان لطافت و اندوه اين بهشت و نگاه هاي مادرانه ي خاله، فكري در جانم پر و خالي شد: نكند آنقدر دير بجنبيم كه ديگر كليدداري نباشد تا در اين بهشت ها را برايمان باز كند برايمان چاي بريزد و برايمان درد دل كند. نكند روزي حسرت جانمان را آتش بزند نكند... . بگذريم. #شهید_مجید_صنعتی_کوپایی