#عاشورای‌حسینی #هجدهم‌صفر #نویسنده‌_مریم‌السادات‌چاوشی‌زاده 2- هلاکت فلاکت بار ابن زیاد (لعنة الله علیه): ابن زیاد با تشکیلات سلطنتی خود مشغول نمایش قدرت بود که ناگاه به معبر و گذرگاهی رسید. قردی به نام ابراهیم(پسر مالک اشتر) با صورت پوشیده در معبر ایستاده بود. خادمان ابن زیاد به او اشاره کردند کنار برود ابراهیم گفت: مرا با امیر حاجت و نیازی نیست. وقتی ابن زیاد به نزدیک ابراهیم رسید ابراهیم فریاد برآورد: من پناهنده ی خدا و امیر هستم. ابن زیاد سرش را بیرون آورد تا ببیند کیست. ابراهیم با سرعت دست خود را دراز نمود و او را به سوی خود کشید و به روی زمین خوابانید. او از روی اسب به صورت به زمین افتاد. ابراهیم فورا نیروهایش را کمین کرده بودند طلبید و جنگ نمودند و تا دم صبح می جنگیدند عده ی زیادی از سپاهیان ابن زیاد را به هلاکت رساندند. ابراهیم دستهای ابن زیاد را محکم بسته بود و او را به فرد مورد اطمینانی تحویل داده بود و دویست تن از سوارکاران شجاع را موکل او ساخته بود. نیروهای مسلح با طناب او را می کشیدند. و مرتب لعن و نفرین می کردند، پشت سر هم به صورت او سیلی می زدند، وقتی صبح شد ابراهیم دستور داد اسیران را بیاورند اولین فرد، ابن زیاد لعین بود که او را دست بسته به محضر ابراهیم آوردند، پاهای او را نیز محکم بستند. ابراهیم دستور داد آتشی را روشن کردند. او خنجر خود را از کمر کشید و تکه تکه گوشت ران را می برید و می پخت، سپس سر او را گوش تا گوش با خنجر خود برید و جسد پلید او را به آتش انداخت. سر او را به کوفه و سپس برای حضرت علی بن الحسین(ع)، فرستادند. وقتی سر آن ملعون را به خدمت آن حضرت آوردند امام مشغول غذا خوردن بود سجده ی شکر به جای آوردو فرمود روزی که ما بر این کافر وارد کردند و غذا می خورد. من از خدای خود در خواستکردم که از دنیا نروم تا سر این کافر را در مجلس غذای خود مشاهده کنم همچنانکه سر پدر بزرگوارم مقابل این کافر بود و غذا می خورد. (قتل ابن زیاد پس از 5 سال از شهادت امام حسین(ع) بوده است) . * اَللّهُمَّ الْعَنْ یَزیدَ خامِساً وَ الْعَنْ عُبَیْدَ اللَّهِ بْنَ زِیادٍ وَ ابْنَ مَرْجانَةَ وَ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ شِمْراً وَ آلَ اَبی سُفْیانَ وَ آلَ زِیادٍ وَ آلَ مَرْوانَ اِلی یَوْمِ الْقِیمَةِ * ادامه دارد ... .💯 @shabih_shohad_bashim