فرصت دیدار... دوباره یک شبِ پرشورِ عاشقانه ی شعر دوباره فرصت دیدار با بهانه ی شعر دوباره این پدرِ مهربان به دلسوزی نهاده دست محبت به رویِ شانه ی شعر فراتر از همه ی شاعران و استادان نشسته است به تفسیرِ عارفانه ی شعر شبیه رهبری اش در جهان،در اینجا نیز مسلط است به هرخط و هر نشانه ی شعر چنین بیان سخن می کند در این موضوع بگوید از اثر گوهرِ یگانه ی شعر خوش است آنکه شکوهِ تمدن ایران رسد به گوشِ همه عالم از رسانه ی شعر خوش است اینکه شراری شود به جانِ ستم به عزم تان به همه عرصه ها زبانه ی شعر مباد آنکه به تیرِ کلامِ بیگانه نهند شعله ی ویرانگری به خانه ی شعر چه حیف حافظه ها خالی اند از این گوهر عجب که سر نزند در دلی جوانه ی شعر خوش است اینکه به لطفِ محافلِ ادبی وسیع تر بشود بیش از این کرانه ی شعر مباد مجلس شعری تجملی باشد مباد سرد شود شعله و زبانه ی شعر مباد رنجه کند مثل میخ گوشی را بیانِ پرغلط و سست و ناشیانه ی شعر همیشه بر سرِمان سایه ی شما باشد همیشه دست ِپر از لطف تان به شانه ی شعر #احمد_رفیعی_وردنجانی #دیدار_یار #فرصت_دیدار @shaeranehowzavi