﷽ 💠 عشق بزرگتر #یک_فرمول_تربیتی (قسمت اول) 🔹جوانى را سراغ داشتم سخت وابسته‌‏ى لباس و قيافه‌‏اش بود، حتى وسواسى داشت كه پارچه‌‏اش از كجا باشد و دوختش از فلان و مدلش از بهمان... 🔹براى دوستى با او همين بس بود كه از لباسش و اتويش و قيافه‌‏اش تحسين كنى و يا از طرز تهيه‌‏ى آن چيزى بپرسى. 🔹او عاشق ظاهرسازى و سر و وضع مرتب بود و به اين خاطر از خيلى‏‌ها بريده بود... تا اين كه عشقى بزرگ‏تر در دلش ريخت و با دخترى آشنا شد با هم سفرى کردند و در راه تصادفى [شد] 🔹جوانک در آن لحظه‌‏ى بحرانى از رنج‌‏هاى خودش فارغ بود خودش را فراموش كرده بود به محبوبه‌‏اش مى‌‏انديشيد و سخت به او مشغول بود. او به خاطر پانسمان محبوبش به راحتى لباس‌‏هايش را پاره مى‏‌كرد و زخم‌‏ها را مى‏‌بست و راستى سرخوش بود كه خطرى پيش نيامده... هنگامى كه عشقى بزرگ‏تر دل را بگيرد عشق‏‌هاى كوچك‏تر نردبان آن خواهند بود. 📚 مسئولیت و سازندگی | ص ۴۱ 📝 استاد علی صفایی حائری #⃣ #متن ‌ •═══••@Einsad•‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌•═‌‌‌‌‌‌══•‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

﷽ 💠 بزرگ‌ترین مسئولیت #ایستگاه_مربی_ها (قسمت اول) 🔹 مسأله‏‌ى تربيت و سازندگى بزرگ‏ترين مسئوليت ما در اين قرن وحشى است. اين اولين مسأله است، زيرا هر بقالى، بنايى، نجارى، طبيبى و مهندسى، بايد قبلا تربيت شود و نه تنها تربيت، كه #مربى ديگران هم باشد. 🔹اين سازندگى اولين و بزرگ‏ترين وظيفه است و با ساير مشاغل و برنامه‏‌ها منافات ندارد. عطار هنگامى كه دارد چاى را در پاكت مى‏‌ريزد مى‏‌تواند شناختى در مغز و عشقى در دل و وسعتى در روحِ طرف(خریدار) بگذارد و چاى كشيدنش به او درس‏‌هايى بدهد. 🔹هر كس در هر كجا مى‏تواند مربى و سازنده باشد. چراغ روشن در هر كجا كه هست مى‏‌تواند #نور بپاشد و راه‏‌ها را روشن كند. هر كس افراد تحت اختيارش را براى محيطى كه در نظر دارد، #تربيت مى‏‌كند. من فرزندم را براى خانه‏‌ام، استاد شاگردش را براى جامعه‏‌ى محدودش و يك دانشمند، انسان را حداكثر براى اين زمين و براى هفتاد سال زندگى، تربيت مى‏‌كند و بر طبق شرايط موجود، بارور و شكوفايش مى‏‌سازد. 🔹 ولی انسان فرزند خانه و جامعه و حتی دنیای محدود و سرزمین خاکی نیست... 📚 مسئولیت و سازندگی | ص ۴۴ 📝 استاد علی صفایی حائری #⃣ #متن ‌ •═══••@Einsad•‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌•═‌‌‌‌‌‌══•‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

💠 روحيّه‌ها (قسمت‌اول) #انواع_روحیه_ها 🔹 ۱. منفعت طلب؛ بى‏‌شكل، ۲. مغرور و خودخواه؛ شكل گرفته و سنگى، ۳. معاند و لجوج و بى‏‌اعتنا ۴. بدبين و شكاک، ۵. مأيوس و رنج ديده و محروم، ۶. خسته و پوچ و دل‏زده، ۷. ليز و فرارى و دنيازده‏ ۸. سرد و سر در لاک، ۹. بى‏‌رگ و بى‏‌تفاوت، ۱۰. بى‏‌شخصيت و ترسو 🔹 [هرکدام از این روحیه‌ها] علامت‏‌هايى دارند كه با آن شناخته مى‏‌شوند؛ نه با حرف و نه با عمل و نه با دوستان، با هيچ‌كدام از اين‏‌ها شناخته نمى‏‌شوند. بعضى‏‌ها به قدرى زيرک و زرنگ هستند كه همه چيز را نشان مى‏‌دهند جز خودشان را و با هر كسى دوست مى‏‌شوند جز با هم‏‌تيپشان و هر حرفى را مى‏‌زنند جز عقيده‏‌شان را... و اين است كه از عمل و از حرف و از معاشرت‏‌هاشان شناخته نمى‏‌شوند، بلكه فقط با علامت‏‌ها شناخته مى‏‌شوند و اين علامت‏‌ها در حالت‏ها و تُنِ صدا و نور نگاهشان پنهان هستند و كسانى آن‏‌ها را مى‏‌شناسند كه اين علامت‏‌ها را شناخته باشند. 🔹 چه بسا من مدت‏‌ها با مريضى باشم و مرض او را نشناسم، در حالى كه يک طبيب با يك نگاه او را مى‏‌شناسد. حتى بالاتر بايد گفت، چه بسا كه خود مريض هم از حال خود بى‏‌خبر باشد و دردى را كه هنوز در حال پنهانى و كمون به سر مى‏‌برد و بروز نكرده، نبيند. چه بسيار كسانى كه از خود انسان به او آگاه‏‌تر و بيناتر باشند و علامت‏‌ها را بهتر مى‏‌شناسند. ...بايد هر يک از اين روحيه‏‌ها و طرز برخورد با آن‏‌ها را بررسى كنيم 📚 #مسئولیت_و_سازندگى | ص ۲۲۳ و ۲۲۴ 📝 استاد علی صفایی حائری #⃣ #متن #روحیه ‌ •═══••@Einsad•‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌•═‌‌‌‌‌‌══•‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

📜 #متن |🔰 انسان، فرزند انتخاب خویش است! 📝اين مهم نيست كه من در برابر نور هستم يا در تاريكى، مهم اين است كه در هر كدام از اين ها چه موضعى دارم. 📝 آيا به نور نگاه مى ‏كنم يا با نور نگاه مى ‏كنم؟! آيا تاريكى را تحمل مى ‏كنم یا جزع می زنم يا صبر مى ‏كنم و ليلة القدر خودم را مى ‏سازم؟! 📝با چنين ديدى با قاطعيت مى ‏گوييم كه انسان فرزند طبقه، فرزند شرايط، فرزند موقعيت ‏ها نيست، كه او فرزند همّت خويش، فرزند انتخاب خويش است! 📝 اين انتخاب ريشه در وجود انسان و تركيب عالى او دارد كه از جبرهاى گوناگون بهره مى ‏گيرد و آن‏ها را تبديل مى ‏كند و اصالت را به همين تركيب مى ‏سپارد. 📝هنگامى كه از تركيب هيدروژن و اكسيژن آب به وجود مى ‏آيد، در آب، اصالت با تركيب است، نه اكسيژن و نه هيدروژن. 📝انسان فرزند انتخاب خويشتن است و جبرهاى گوناگون زمينه ساز انتخاب او هستند. 📝 چنين انسان آزاد انتخاب‏گرى را چگونه مى ‏توان محكوم قوانين و اصولى كرد كه از خود او مايه مى ‏گيرند؟! 📝اين انسان است كه بيشتر مى ‏خواهد و پا به دهليز تاريخ مى ‏گذارد، در حالى كه اگر نمى ‏خواست، همچون قبايل وحشى، ميليون‏ها سال، همان بود. 📝اين انسان است كه مى ‏خواهد و تاريخ را مى ‏سازد. البته در تاريخ و همراه رابطه ‏هايش ناچار با جبرهاى تازه ‏اى روبرو مى ‏شود، كه بايد در كنار آن‏ها هم انتخاب كند و در موقعيت ‏هايى قرار مى ‏گيرد كه بايد در آنجا موضع بگيرد. ❛❛ عین‌صاد 📚 #روش_نقد ج۴| ص ۱۰۷ #⃣ #بریده_کتاب #دین_شناسی 👤: @ad_Einsad