🌙#لیلة_الرغائب ✅اوّلین شب جمعه ماه رجب را «لیلة الرّغائب» گویند. رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در روایتى که فضیلت ماه رجب را بیان مى‌کرد فرمود: «از اوّلین شب جمعه ماه رجب غافل نشوید که فرشتگان آن را «لیلة الرّغائب» نامیدند». آنگاه رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله اعمالى را براى آن شب به این کیفیّت بیان فرمود: ✅ روز پنج شنبه اوّل ماه را روزه مى‌گیرى، ✅ چون شب جمعه فرا رسید، میان نماز مغرب و عشا دوازده رکعت نماز مى گذارى (هر دو رکعت به یک سلام) و در هر رکعت از آن، یک مرتبه سوره «حمد» و سه مرتبه «إنّا انزلناه» و دوازده مرتبه «قل هو الله احد» را مى خوانى. ✅ پس از اتمام نماز هفتاد مرتبه مى‌گویى: «أللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد النَّبِىِّ الاُْمِّىِّ وَعَلى آلِهِ» ✅ آنگاه به سجده مى روى و هفتاد بار مى گویى: «سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَالرُّوحِ» ✅ سپس سر از سجده برمى دارى و هفتاد بار مى گویى: «رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَتَجاوَزْ عَمّا تَعْلَمُ، إِنَّکَ أنْتَ العَلِىُّ الاْعْظَمُ» ✅ بار دیگر نیز به سجده مى روى و هفتاد مرتبه مى گویى: «سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَالرُّوحِ» ✅ آنگاه حاجت خود را مى طلبى که ان‌شاءالله برآورده خواهد شد. 🌸رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در فضیلت این اعمال فرمود: «کسى که چنین نمازى را بخواند، خداوند همه گناهانش را بیامرزد... و در قیامت درباره هفتصد تن از خاندانش شفاعت مى کند، و چون شب اوّل قبر فرا رسد، خداوند پاداش این نماز را به نیکوترین چهره، با رویى گشاده و درخشان و زبانى فصیح و گویا، به سوى قبر او مى فرستد، آن چهره نیکو به وى گوید: «اى حبیب من! بر تو بشارت باد! که از هر شدّت و سختى نجات یافتى» از آن چهره نورانى مى پرسد: «تو کیستى؟ من تاکنون چهره اى از تو زیباتر ندیده ام و بویى از بویت خوشتر به مشامم نرسیده؟!» آن چهره نیکو پاسخ دهد: «اى حبیب من! من پاداش آن نمازى هستم که تو در فلان شهر، فلان ماه و در فلان سال به جا آورده اى؛ من امشب به نزد تو آمدم، تا حقّت را ادا کنم و مونس تنهایى تو باشم و وحشت را از تو مرتفع سازم تا زمانى که همگى در روز رستاخیز برخیزند و در عرصه قیامت بر سرت سایه بیفکنم».

💐 میلاد با سعادت یعسوب الدین، امام المتقین، فاتح باب خیبر، اسدالله الغالب، حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام و همچنین روز پدر مبارک https://eitaa.com/ahlalquran

#دو_رکعتــــــــــ_تفـــــــکر #انــــســــان_شــــــناســـے انسان در اثر #انس فراوان با بینایی و لامسه از همه انواع دیگر ادراکات و شناختها غافل می شود و همه جهان هستی را خلاصه در همان چیزی می بیند که با باصره و لامسه به چنگ در می آید. خداوند متعال موجودی مجرد است که هیچ مشابهتی با امور جسمانی ندارد. انسان تا مجردات را ادراک نکند همواره خداوند را مانند یک جسم نورانی و بزرگ در نظر می آورد و همیشه در دام تشبیه خداوند به مخلوقات می افتد. پس اولین فایده در خود فرو رفتن و خود را شناختن آشنایی با عالم مجردات و فراهم شدن زمینه اولیه برای شناخت خداوند است. https://eitaa.com/shahd_shahadat https://chat.whatsapp.com/IEU6ILfAPQ6KMlTdVFySJU

#دو_رکعتــــــــــ_تفـــــــکر #انــــســــان_شــــــناســـے وقتی در عالم محسوسات و جسمانیات سیر می کنیم، و نسبت میان آنها را بررسی می کنیم انواعی از نسبت را می یابیم، #نسبت_عینیت وقتی می گوییم محمود همان پسر عموی حبیب است، نسبت میان محمود و پسرعموی حبیب نسبت اتحاد است و این دو کلمه از یک حقیقت حکایت می کنند. ویژگی این نسبت این است که وجود پسرعموی حبیب همان وجود محمود است و هر صفتی که پسرعموی حبیب دارد دقیقا همان صفت محمود است. #نسبت_جدایی در همین مثال نسبت میان محمود و حبیب نسبت جدایی و استقلال است، محمود کسی است که صفاتی دارد و حبیب نیز برای خود شخصیتی جداگانه بوده و صفاتی خاص خود دارد. #مجموعه_و_زیرمجموعه وقتی می گوییم محمود فردی از مجموعه انسان هاست، محمود عین مجموعه انسان ها نیست، یعنی وجود محمود همان وجود مجموعه انسان ها نیست و همه صفات آنها را ندارد، ولی در عین حال می فهمیم که جدا و مستقل از مجموعه انسان ها نیز نیست، او فردی از مجموعه است و اگر مجموعه از بین برود او نیز از بین رفته است. شبیه همین نسبت را در دریا و موج هم می توان مشاهده کرد. موج عین دریا نیست و از او جدا هم نیست و نمی توان او را کاملا مستقل پنداشت. ما در عالم #محسوسات نسبت دیگری میان موجودات نمی یابیم و هر چه هست یکی از این سه نسبت است. آیا #نسبت_ما_با_خداوند از این نوع است؟ https://eitaa.com/shahd_shahadat https://chat.whatsapp.com/IEU6ILfAPQ6KMlTdVFySJU

#دو_رکعتــــــــــ_تفـــــــکر #انــــســــان_شــــــناســـے اگر بخواهیم از نسبت خود با خداوند نمونه ای #بیابیم باید سفری به عالم ماورای محسوسات کنیم تا نسبت های جدیدی را در آن جا رصد کنیم و بتوانیم با کمک آنها رابطه خود را با خداوند بهتر بشناسیم. بهترین راه برای راه یافتن به عالم ملکوت (ماوراء محسوسات) در خود فرو رفتن و #خودشناسی است. نفس و جان ما که مجرد از خصوصیات جسم و ماده بوده و آسانترین کانال برای دست یافتن به عالم مجردات می باشد وسیله ای است برای یافتن نسبتی جدید که در عالم جسمانیات آن را نمی توان یافت. بهترین مثال ها برای رابطه خالق و مخلوق را می توانیم در رابطه نفس و جان خود با ادراکاتمان بیابیم و البته باید بدانیم که هر مثالی هم برای خداوند زده می شود باز هم از جهاتی ناقص است، چون هیچ موجود محدود و متناهی را نمی شود با موجود نامتناهی مقایسه کرد و هر کس هر مثالی می زند در آخر باید با تمام وجود رو به درگاه الهی کرده و بگوید اے بروݧ از وهم و قــــــال و قیل مــن خـــــاڪ بر فرق مــــــن و تمثیــــــــل مـــن چند لحظه ای تمرکز کرده و درخود فرو بروید و گلی را در گلدانی زیبا تصور نمایید، اکنون به این سوالات پاسخ دهید #آیا گل با شما عینیت دارد؟آیا شما دقیقا همان گل هستید؟ معلوم است که پاسخ منفی است و شما چیزی غیر از گل هستید و گل چیزی غیر از شما است. #آیا نسبت گل با شما نسبت یک مجموعه با زیر مجموعه است؟ آیا مثل دریا و موج است؟ باز هم پاسخ منفی است، دریا از موج ها و آبها ساخته شده و تقسیم پذیر است. ولی شما از تصویر گل به وجود نیامدید. شما از قبل وجود داشتید و خودتان گل را ساختید و به وجود آوردید. علاوه بر آنکه حقیقت جان و نفس شما تقسیم پذیر هم نیست. #آیا نسبت گل با شما نسبت جدایی و استقلال است؟ گل از ما مستقل نیست و با تمام وجودش به ما وابسته است، گل در درون ما است و ما در همه جای او حاضریم و به او احاطه داریم. گل به ما محتاج است و ما از او مستغنی هستیم. در اینجا با نسبت جدیدی مواجه می شویم که نمونه آن در عالم محسوسات و اجسام نمی توانستیم تجربه کنیم. نسبتی که نه جدایی است و نه عینیت ، یکی از دو طرف با تمام وجود به دیگری محتاج است و طرف دیگر مستغنی و بی نیاز، یکی در درون دیگری است و دیگری به او احاطه دارد. از این نسبت به نسبت #احاطه تعبیر می کنیم. رابطه ما با خداوند متعال #شبیه چنین رابطه ای است. ما از خداوند جدا نیستیم و او با همه وجود ما همراه است و نه فقط از رگ گردن به ما نزدیکتر است، و نحن اقرب الیه من حبل الورید(ق/۱۶) واعلموا أن الله یحول بین المرء و قلبه(انفال/۲۴) با این همه این همراهی و نزدیکی او از عظمتش چیزی نمی کاهد و او را به افق مخلوق پایین نمی آورد: هو العلی الکبیر(الحج/۶۲) و او را مانند دریا قابل تقسیم و تجزیه پذیر هم نمی نماید. فهم این رابطه کلید فهم حقیقت توحید است که قرآن کریم از آن چنین تعبیر می فرماید: ألا إنه بکل شیء محیط(فصلت/۵۴) https://eitaa.com/shahd_shahadat https://chat.whatsapp.com/IEU6ILfAPQ6KMlTdVFySJU

#دو_رکعتــــــــــ_تفـــــــکر #انــــســــان_شــــــناســـے اگر معنای ‌#احاطه_وجودی را به خوبی بفهمیم، از اینجا به فهم #وحدت_در_کثرت راه می یابیم. فرض کنید کسی از شما تقاضا می کند که کاغذی بردارید و از خودتان آمار بگیرید و هرچه در وجودتان هست را به فهرست در بیاورید. شما دهها و صدها چیز را می نویسید: افکار رنگارنگ و اخلاقیات گوناگون و تمایلات و خواستها و... وقتی همه چیز را نوشتید یک چیز باقی می ماند که باید به لیست خود اضافه کنید و آن #من یا #نفس شماست. آری من یا نفس حقیقتی برتر از همه اینهاست که همه به او وابسته بوده و در سایه او وجود دارند. اگر توجه کنیم که حقیقت #من به همه ادراکات و صفات و حالات ما احاطه دارد و با همه چیز همراه است و هیچ کدام از او جدا نیستند، وقتی نفس را به شماره درآورده و به عنوان اولین مورد قرار دادیم دیگر جایی برای شمردن بقیه در عرض آن باقی نمی ماند و همه با او و در او محسوب می شوند، چون که صد آمد نود هم پیش ماست. از این خصوصیت به وحدت در کثرت و کثرت در وحدت تعبیر می کنیم. یعنی نفس ما یکی است که چیزهایی بسیار در او غرق است و وقتی بدان اشاره می کنیم گویا به همه آن چیزهای کثیر و فراوان اشاره کرده ایم. https://eitaa.com/shahd_shahadat https://chat.whatsapp.com/IEU6ILfAPQ6KMlTdVFySJU

#دو_رکعتــــــــــ_تفـــــــکر #انــــســــان_شــــــناســـے همان طور که ما وجودی واحدیم در عین کثرتی در درون،نظام خلقت نیز چنین است. مخلوقات از خداوند جدا نیستند و همه در احاطه او به سر می برند. اگر تعداد هستی های عالم را بخواهیم بشماریم، اگر از درون نظر کنیم و از سوی مخلوقات شروع کنیم اگر بی نهایت مخلوق را هم بشماریم باز هم باید خداوند را که خالق است به این مجموعه بیافزاییم چون او برتر از همه و مستقل از همه است. ولی اگر از بیرون نظر کردیم و از سوی خالق شروع به شمارش نمودیم وقتی خالق را شمردیم دیگر جایی برای شمارش غیر باقی نمی ماند چون همه در احاطه اوست و مستقل و جدا از او نیست. از این رو اهل توحید می گویند که وقتی به عالم از بیرون نظر کنی در عالم یک وجود بیشتر نیست که آن خداوند متعال است و دیگر هرچه هست در احاطه اوست نه جدا از او. https://eitaa.com/shahd_shahadat https://chat.whatsapp.com/IEU6ILfAPQ6KMlTdVFySJU