#دو_رکعتــــــــــ_تفـــــــکر #انــــســــان_شــــــناســـے اگر بخواهیم از نسبت خود با خداوند نمونه ای #بیابیم باید سفری به عالم ماورای محسوسات کنیم تا نسبت های جدیدی را در آن جا رصد کنیم و بتوانیم با کمک آنها رابطه خود را با خداوند بهتر بشناسیم. بهترین راه برای راه یافتن به عالم ملکوت (ماوراء محسوسات) در خود فرو رفتن و #خودشناسی است. نفس و جان ما که مجرد از خصوصیات جسم و ماده بوده و آسانترین کانال برای دست یافتن به عالم مجردات می باشد وسیله ای است برای یافتن نسبتی جدید که در عالم جسمانیات آن را نمی توان یافت. بهترین مثال ها برای رابطه خالق و مخلوق را می توانیم در رابطه نفس و جان خود با ادراکاتمان بیابیم و البته باید بدانیم که هر مثالی هم برای خداوند زده می شود باز هم از جهاتی ناقص است، چون هیچ موجود محدود و متناهی را نمی شود با موجود نامتناهی مقایسه کرد و هر کس هر مثالی می زند در آخر باید با تمام وجود رو به درگاه الهی کرده و بگوید اے بروݧ از وهم و قــــــال و قیل مــن خـــــاڪ بر فرق مــــــن و تمثیــــــــل مـــن چند لحظه ای تمرکز کرده و درخود فرو بروید و گلی را در گلدانی زیبا تصور نمایید، اکنون به این سوالات پاسخ دهید #آیا گل با شما عینیت دارد؟آیا شما دقیقا همان گل هستید؟ معلوم است که پاسخ منفی است و شما چیزی غیر از گل هستید و گل چیزی غیر از شما است. #آیا نسبت گل با شما نسبت یک مجموعه با زیر مجموعه است؟ آیا مثل دریا و موج است؟ باز هم پاسخ منفی است، دریا از موج ها و آبها ساخته شده و تقسیم پذیر است. ولی شما از تصویر گل به وجود نیامدید. شما از قبل وجود داشتید و خودتان گل را ساختید و به وجود آوردید. علاوه بر آنکه حقیقت جان و نفس شما تقسیم پذیر هم نیست. #آیا نسبت گل با شما نسبت جدایی و استقلال است؟ گل از ما مستقل نیست و با تمام وجودش به ما وابسته است، گل در درون ما است و ما در همه جای او حاضریم و به او احاطه داریم. گل به ما محتاج است و ما از او مستغنی هستیم. در اینجا با نسبت جدیدی مواجه می شویم که نمونه آن در عالم محسوسات و اجسام نمی توانستیم تجربه کنیم. نسبتی که نه جدایی است و نه عینیت ، یکی از دو طرف با تمام وجود به دیگری محتاج است و طرف دیگر مستغنی و بی نیاز، یکی در درون دیگری است و دیگری به او احاطه دارد. از این نسبت به نسبت #احاطه تعبیر می کنیم. رابطه ما با خداوند متعال #شبیه چنین رابطه ای است. ما از خداوند جدا نیستیم و او با همه وجود ما همراه است و نه فقط از رگ گردن به ما نزدیکتر است، و نحن اقرب الیه من حبل الورید(ق/۱۶) واعلموا أن الله یحول بین المرء و قلبه(انفال/۲۴) با این همه این همراهی و نزدیکی او از عظمتش چیزی نمی کاهد و او را به افق مخلوق پایین نمی آورد: هو العلی الکبیر(الحج/۶۲) و او را مانند دریا قابل تقسیم و تجزیه پذیر هم نمی نماید. فهم این رابطه کلید فهم حقیقت توحید است که قرآن کریم از آن چنین تعبیر می فرماید: ألا إنه بکل شیء محیط(فصلت/۵۴) https://eitaa.com/shahd_shahadat https://chat.whatsapp.com/IEU6ILfAPQ6KMlTdVFySJU