#دو_رکعتــــــــــ_تفـــــــکر #انــــســــان_شــــــناســـے #عالم_غیب_و_شهادت دانستیم که حواس ظاهر و باطن ما توانایی شناخت همه ابعاد عالم را ندارد و همواره بخش هایی از عالم هستی از دسترس حواس ما خارج است و ما با عقل و تفکر می توانیم به وجود آن پی ببریم. در اصطلاح به بخشی از عالم که از دسترس حواس ظاهری ما خارج است و فقط با عقل و تفکر یا با شهود می توانیم بدان راه بیابیم، #عالم_غیب می گوییم و آن بخش را که مورد مشاهده و ادراک ما است #عالم_شهادت می نامیم. ابزارهای حسی هر جانداری دامنه ای مخصوص خود دارد که بیشتر و کمتر از آن را حس نمی کند. گوش انسان ها صداهایی که دارای فرکانس خاصی می باشد را می شنوند که به آن صوت می گویند ولی صداهای کمتر و بیشتر از این محدوده را نمی شنود اما بسیاری از حیوانات می توانند خارج از این محدوده را بشنوند. از اینجا می فهمیم که چیزهایی هست که برای ما غیب است ولی برای برخی از حیوانات شهادت محسوب می شود; امور زیادی در عالم هستی وجود دارد که ما انسانها از آن بی اطلاعیم و بخش کوچکی از آن هست که حیوانات می توانند از آن با خبر شوند و به آن دست یابند. پس غیب و شهادت نسبی است. برای خداوند هیچ چیز در عالم غیب نیست و همه چیز شهادت است و برای هر انسان و حیوانی دامنه ای از غیب و شهادت وجود دارد و هرچه یک انسان در مراتب رشد و کمال بالا رود و به عوالم بیشتری احاطه پیدا کرده مراحل بیشتری از غیب برای او تبدیل به شهادت می گردد. @shahd_shahadat🌷