#دو_رکعتــــــــــ_تفـــــــکر #انــــســــان_شــــــناســـے در عالم محسوسات هر وقتی چیزی را به وجود می آوریم همواره بدین شکل است که چند چیز را در کنار هم قرار میدهیم و با ترکیب آنها چیز جدیدی به وجود می آوریم، به چیزهایی که برای به وجود آمدن چیز جدیدی از قبل وجود داشته باشند #علت_مادی می گویند. ولی وقتی در عالم نفس سفر می کنیم می بینیم می توان چیزهایی را از صفر ایجاد کرد و نیازی به ترکیب چند چیز با یکدیگر نیست. مثلا الآن شما تصمیم می گیرید که باغی را در خیال خود بیافرینید، با یک اراده و تمرکز باغ به وجود می آید. حال درختان باغی را که ساخته اید ببرید و قطعه قطعه کنید و سپس آنها را بسوزانید و خاکسترش را کناری بگذارید. با تعجب می بینید که بعد از سوزاندن درختان باغ اول سر جای خود باقی است و از آن چیزی کم نشده و معلوم می شود. انسان در افق نفس خود همیشه بدون پیشینه و سابقه تصاویر را ایجاد می نماید ، خداوند هم همه عالم را این چنین خلق فرموده است و برای خلق آن به اینکه چیزی را که از قبل موجود بوده با هم ترکیب کند نیازی ندارد. همانطور که انسان برای آفرینش تصاویر در درون خود زحمت و سختی ندارد، خداوند نیز از آفرینش هیچ مخلوقی به سختی و مشکل نمی افتد. سر مسأله این است که وقتی کسی در محدوده وجود خود کاری می کند چون به آن احاطه دارد و نیرویی مقابل آن نیست هرچه بخواهد می کند ولی وقتی بیرون خود می خواد کاری را رقم بزند با نیرو های دیگر در تقابل قرار می گیرد. خداوند هم چون به همه عالم احاطه دارد هیچ نیرویی مقابل او نیست و هر اراده ای بفرماید بدون فاصله محقق می شود. https://eitaa.com/shahd_shahadat