💠

معنای کَرَم

🔹 استاد گرامی مرحوم #علامه_طباطبایی (رضوان الله تعالی علیه) کراراً در جلسه درس می فرمود: «کرامت» معادل دقیق فارسی ندارد و برای بیان آن از چند لفظ باید استفاده کرد. آن گاه می فرمودند: اگر انسان به مقامی برسد که در برابر خدا #عبودیت_محض پیدا کند و حاضر نباشد در مقابل غیر خدا سر بر زمین بساید می توان گفت: به #مقام_کرامت رسیده است. 🔹 کلام ایشان را این گونه می توان تبیین کرد: انسان هر چه به عبودیّت محض نزدیک تر شود، به همان مقدار از هوان و حقارت رهایی پیدا می کند و به کرامت می رسد. اگر به #حد_نهایی_عبودیت خدا رسید، کاملاً از هوان و حقارت می رهد و این، همان #کرامت_مطلق است و اگر بهره ای از عبودیت خدا نداشته باشد، حقیر مطلق است و حظّی از کرامت نمی برد. تذکّر: منظور از کرامت مطلق همان اطلاق به لحاظ درجه وجودی انسان است وگرنه کرامت مطلقِ حقیقی، مخصوص #خدای_سبحان است. 🔹 قرآن کریم کرامت را صفت برای امور متعددی قرارداده است: «رسول کریم». « لقرءانٌ کریمٌ »، «زروعٍ و مقامٍ کریمٍ»، «زوجٍ کریمٍ»، «رزقٌ کریمٌ»، «أجرٍ کریمٍ»، «کتابٌ کریمٌ»، «مَلَکٌ کریمٌ»، «قولاً کریماً»، «مُدْخَلاً کریماً» و... . 👈 خلاصه هیچ موجودی به اندازه خدای سبحان از هوان و حقارت مبرا نیست. از این جهت نه تنها متصف به «کریم» می شود: «فإنّ ربی غنیٌّ کریم»، «ما غرّک بربّک الکریم» بلکه به «اکرم» نیز متّصف می گردد: «إقرأ وربّک الأکرم». ادب فنای مقربان جلد 1 ص 203 #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی #در_محضر_استاد #دهه_کرامت 📚 ادب فنای مقربان جلد 1 ص 203 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra