وقتی در جبهه هدایای مردمی را باز می کردیم، در نایلون را باز کردم و دیدم که یک قوطی خالی کمپوت است که داخلش یک نامه است. نوشته بود: برادر رزمنده سلام، من یک دانش آموز دبستانی هستم. خانم معلم گفته بود که برای کمک به رزمندگان جبهه های حق علیه باطل نفری یک کمپوت هدیه بفرستیم. با مادرم رفتم از مغازه ی بقالی کمپوت بخرم. قیمت هر کدام از کمپوت ها را پرسیدم اما قیمت آن ها خیلی گران بود. حتی کمپوت گلابی که قیمتش ۲۵ تومان بود و از همه ارزان تر بود را نمی توانستم بخرم. آخر پول ما به اندازه ی سیر کردن شکم خانواده هم نیست. در راه برگشت کنار خیابان این قوطی خالی کمپوت را دیدم و برداشتم و چند بار با دقت آن را شستم تا تمیز تمیز شد. حالا یک خواهش از شما برادر رزمنده دارم، هر وقت که تشنه شدید با این قوطی آب بخورید تا من هم خوشحال بشوم و فکر کنم که توانسته ام به جبهه ها کمکی کنم. بچه ها در سنگر برای خوردن آب توی این قوطی نوبت می گرفتند، آب خوردنی که همراهش ریختن چند قطره اشک بود. #حسین_خرازی @shahid_gomnam15

🌷 خاطره ای از دقت نظر #شهید #حسین_خرازی در مدیریت دفاع مقدس حسین آقا گفت: گوش‌ات با منه؟ رسیدید روی جاده، یک منطقه‌ی باز باتلاقی هست تا جاده‌ی بصره. این‌جا رو باید لایروبی کنی، بعد خاکریز بزنی. نزنی، صبح تانک‌های عراقی میان بچه‌‌ها رو درو می‌کنن. خیلی آتششان کم بود، گشتی‌هاشان هم می‌آمدند، نارنجک می‌انداختند. بی‌سیم‌چیم دوید. گفت: بیا. حسین آقا باهات کار داره. صد‌متر به صد‌متر بی‌سیم می‌زد... می‌گفت: حالا کجایی؟ گفتم:صدمتری شده. گفت: نشد. برو از اون خاکریز اندازه بگیر، بیا. گوشی را گرفتم. گفتم: حسین آقا! روی جاده‌ایم؛ جاده‌ی بصره. کنار دست من تیرهای چراغ برقه. خاطرتون جمع. گفت: دارم می‌بینم. دستت درد نکنه. بعد از پشت خاکریز پیدایش شد... @shahid_gomnam15

-سعی‌مان این باشد که خاطره شـــهــدا را در ذهنمان زنده نگه داریم و شــهـــدا را به عنوان یک الگو در نظر داشته باشیم که شـــهــدا راهشان راه انبیاست و پاسداران واقعی هستند که در این راه شـهـیــد شدند شــهــیــد #حسـیــن_خـرازی🌹 @shahid_gomnam15