🎵 #منبر_حرم 💠 حجت الاسلام و المسلمین #رفیعی 🔸 موضوع: تفسیر آیه 172 سوره بقره ▫️ شانزدهم بهمن ماه #تفسیر ✔کانال استاد رفیعی ☑ @ostadrafiei

✡ آغاز ورود اسرائیلیات به تفسیر قرآن 1⃣ آغاز ورود #اسرائیلیات در #تفسیر قرآن را عهد صحابه دانسته و یکی از منابع تفسیری را نیز #اهل_کتاب شمرده‌اند. 2⃣ صحابه وقتی به داستانی از داستان‌های قرآن برخورد می‌کردند، دوست داشتند در مورد زوایای پنهان آن، که قرآن متعرّض آن نشده، پرس‌وجو کنند؛ ولی جز #یهودیان تازه‌مسلمان، کسی را که پاسخ‌گوی آنان باشد نمی‌یافتند؛ از این‌رو، بسیاری از اطلاعات را از آنان دریافت می‌کردند. 3⃣ قدیمی‌ترین منبع اطلاعات، یا یهودیان تازه‌مسلمان بودند و یا عرب‌هایی که قبل از گرایش یهودیان به اسلام، با آنان و نیز مسیحیان شبه‌جزیره و نواحی همسایه ارتباط داشتند. 4⃣ به‌علت نهی پیامبر (ص)، #صحابه در زمان حیات ایشان به خود اجازه نمی‌دادند که به اهل کتاب مراجعه نموده یا مطالبی را از آنان نقل کنند. تنها کسانی از صحابه به اهل کتاب مراجعه می‌نمودند که از نظر علمی دارای بضاعت اندکی بوده و از این‌رو، فریفتهٔ سخنان آنان می‌شدند. 5⃣ استاد سیدمرتضی عسکری دربارهٔ «تیممِ داری» می‌نویسد: ✍ افرادی از صحابه که از نظر اسلام‌شناسی چندان مایه‌ای نداشتند، همچون ابوهریره و اَنَس و عبدالله بن عمر، و نیز تابعین که می‌خواستند اسلام را از زبان تمیمی‌ها بیاموزند، سخنانِ این عالم تازه‌مسلمان را گرفتند و به‌صورت روایت برای نسل‌های بعد نقل کردند. این‌گونه، سلسله روایاتی که در علم حدیث‌شناسی بدان «اسرائیلیات» گفته می‌شود، یعنی داستان‌های بنی‌اسرائیل و آن‌چه در #تورات تحریف‌شده بود، به عالم اسلامی پا نهاد و عنوانِ تفسیر و حدیث و تاریخ اسلامی به خود گرفت!! ✍ نویسنده: محمدتقی دیاری 📖 متن کامل این مقاله به‌همراه منابع: 👉 goo.gl/28ZGs5 ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter

✡ دستگاه خلافت و داستان‌سرایان اسرائیلی (١) 1⃣ یکی از ریشه‌های اصلی نشر و گسترش #اسرائیلیات و #احادیث_جعلی در میان مردم، شیوع قصه‌خوانی و آزادی عمل داستان‌سرایان در پناه دستگاه #خلافت و دولت اموی بود. آزادی عمل قصه‌خوانان در شرایطی بود که نگارش و نقل احادیث و سنّت پیامبر (ص) از سوی خلفا، به‌ویژه با فرمان رسمی خلیفهٔ دوم، منع می‌شد!! 2⃣ در دورهٔ صحابه و تابعین و پس از آن، کسانی که در حوادث گذشته و تاریخ انبیا و خلقت و امثال آن سخن می‌گفتند، و سخنانشان نوعی شباهت ظاهری با داستان‌های قرآن داشت، به «قَصّاص» مشهور شدند. منبع اصلی اینان را #تورات و نقل‌های شفاهی رایج در میان #علمای_یهود تشکیل می‌داد. 3⃣ گفته شده قصه‌خوانی در زمان پیامبر (ص) و ابوبکر وجود نداشته و از زمان خلیفهٔ دوم و با اجازهٔ او آغاز شده است. قصه‌خوانان داستان‌های #یهودیان را به‌نام #تفسیر قرآن و به‌قصد تخریب و تحریف مبانی اعتقادی، در لابه‌لای تعالیم اسلامی و تفاسیر قرآنی جای دادند. زمامداران نیز آنان را برای اهداف سیاسی خود به کار گرفتند. 4⃣ #عمر به #تمیم_داری اجازه داد تا پیش از خطبه‌های نماز جمعه به ایراد موعظه و قصه بپردازد و پس از وی، #عثمان اجازه داد تا او هفته‌ای دوبار به این کار ادامه دهد. عُبَید بن عُمَیر نیز در زمان عمر اجازهٔ قصه‌خوانی یافت. نخستین کسی که در مصر به داستان‌سرایی پرداخت، سلیمان بن عِتْر تُجِیبی بود. او از سوی #معاویه، عهده‌دار امر قضاوت و قصه‌گویی شد، اما بعدها معاویه او را از قضاوت عزل، و تنها موظف به داستان‌سرایی نمود! 5⃣ #عبدالله_بن‌_سلام، #کعب‌الأحبار و #وهب_بن_منبه سهم فراوانی در نقل افسانه‌ها داشته، و ردّ پای آنان را در روایات تفسیری مشاهده می‌کنیم. ابن‌کثیر دربارهٔ کعب‌الأحبار می‌گوید: ✍ کعب‌الأحبار در زمان خلافت عمر اسلام آورد. وی از کتاب‌های کهن برای عمر نقلِ سخن می‌کرد. عمر به سخنان وی گوش فرا می‌داد و مردم را نیز در شنیدن سخنان وی آزاد می‌گذارد و مردم نیز گفته‌های او را نقل می‌کردند... 6⃣ چنان‌که دیدیم، در میان حاکمان، عمر و معاویه بیش از دیگران به دانشمندان #اهل_کتاب تمایل داشته، آنان را در نقل داستان‌های تاریخیِ تورات و افسانه‌های خرافی آزاد گذارده‌اند؛ بلکه در زمان معاویه بیشترین #جعل_حدیث در فضیلت‌سازی برای حکّام و جلوگیری از نشر فضایل اهل‌بیت (ع) صورت گرفت. 🎯 برای روشن شدن این حقیقت تلخ، در ادامه به ٣ مطلب مهم اشاره می‌کنیم: ✍ نویسنده: محمدتقی دیاری ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter

🌺سوره نجم أَزِفَتِ الْآزِفَةُ «۵۷» لَيْسَ لَها مِنْ دُونِ اللَّهِ كاشِفَةٌ «۵۸» رستاخيز نزديك شد. جز خداوند، كسى برطرف كننده (شدايد) آن روز نيست. أَ فَمِنْ هذَا الْحَدِيثِ تَعْجَبُونَ «۵۹» وَ تَضْحَكُونَ وَ لا تَبْكُونَ «۶۰» پس آيا از اين سخن، تعجّب مى‌كنيد. و مى‌خنديد و گريه نمى‌كنيد؟ وَ أَنْتُمْ سامِدُونَ «۶۱» فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَ اعْبُدُوا «۶۲» در حالى كه شما غافل و هوس‌رانيد. پس تنها خدا را سجده كنيد و پرستش نماييد. 💠معنی کلمات «تَضْحَکُونَ»: می‌خندید. یعنی همچون استهزاء کنندگان می‌خندید. «لا تَبْکُونَ»: گریه نمی‌کنید. یعنی چرا باید همچون متقیان از خوف خدا گریه نکنید 💠نکته ها «آزفة» به معناى نزديك شونده و «سامد» به معناى سهو و غفلت و تكبّر است. در حديثى در تفسير فرقان مى‌خوانيم كه بعد از نزول اين آيات، پيامبر صلى الله عليه و آله تا پايان عمر خندان نبود و تنها تبسّم مى‌كرد. در ضمن آيه آخر سجده واجب دارد. شايد مراد از «هذَا الْحَدِيثِ» قرآن باشد، چنانكه در آيه ۲۳ سوره زمر نيز قرآن به «حديث» تعبير شده است. «اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِيثِ» 💠پیام ها ۱- قيامت را دور نپنداريم. «أَزِفَتِ الْآزِفَةُ» ۲- همه اسباب و وسايل، ذرّه‌اى از گرفتارى‌هاى قيامت را نمى‌كاهد. «لَيْسَ لَها مِنْ دُونِ اللَّهِ كاشِفَةٌ» ۳- از تعجّب بعضى نسبت به قيامت، بايد تعجّب كرد. «تَعْجَبُونَ» ۴- كسى كه قيامت را باور كند، از خنده خود مى‌كاهد و به ياد قيامت مى‌گريد. «وَ تَضْحَكُونَ وَ لا تَبْكُونَ» ۵- گاهى خنده، نشانه تكبّر و سرمستى است. تَضْحَكُونَ‌ ... وَ أَنْتُمْ سامِدُونَ‌ ۶- راه درمان غرور و سرمستى، سجده و عبادت است. فَاسْجُدُوا ... وَ اعْبُدُوا «والحمدللّه ربّ العالمين» #تفسیر #قرآن 🇮🇷@tariqnews