eitaa logo
شهید مصطفی خلیلی بلوطکی
146 دنبال‌کننده
18.9هزار عکس
16.4هزار ویدیو
360 فایل
السلام علیک یا حجت ابن الحسن العسکری عجل الله تعالی فرجه الشریف بصیرت افزایی الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَالْعَنْ أعْداءَهُم أجْمَعِینَ
مشاهده در ایتا
دانلود
📚 امام باقر (ع) و مبارزه با اسرائیلیات یهود (2) 1⃣ يهوديانى كه در جامعه اسلامى زندگى مى‌كردند، مى‌كوشيدند برترى بر را به مسلمانان بقبولانند؛ از اين رو در اين زمينه دست به جعل احاديثى زدند و آن‌ها را به طور گسترده در ميان مسلمانان رواج دادند. 2⃣ نقل مى‌كند: در خدمت امام باقر عليه‌السلام نشسته بودم و امام در حالى كه در مقابل كعبه نشسته بود فرمودند: نگاه كردن به خانه خدا عبادت است. 3⃣ در همان حال شخصى از قبيله كه او را عاصم بن عمر مى‌ناميدند، نزد امام آمد و گفت: مى‌گويد: كعبه هر صبح‌گاه برابر بيت‌المقدس سجده مى‌كند. 4⃣ امام فرمودند: نظر تو در مورد سخن كعب‌الاحبار چيست؟ آن مرد گفت: سخن كعب صحيح است. 5⃣ حضرت فرمودند: تو و كعب‌الاحبار هر دو دروغ مى‌گوييد. 6⃣ آن‌گاه در حالى كه به شدّت ناراحت بودند فرمودند: خداوند بقعه‌اى محبوب‌تر از كعبه روى زمين نيافريده است. 📚 الكافی (ط - الإسلامية)، ج4، ص240 ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter
📚 دو دیدگاه در مورد ذبیح در سنّت اسلامی 🌐 پیشینه‌ی بحث در سنّت اسلامی 1️⃣ از آنجاکه قرآن کریم از بیان نام فرزند قربانی خودداری کرده، مفسّران سده‌ی اوّل برای فهم جزئیات این جریان، بر آن شدند تا با کنجکاوی فراوان و با رجوع به شواهد درون متنی و نیز برخی روایات موجود در این زمینه، نام فرزند را کشف کنند. نتیجه‌ی برخی از این تلاش‌ها معرفی حضرت (ع) بود! در این میان نباید از نفوذ و مرجعیت یافتن یهودیانِ تازه‌مسلمانی، که سعی در وارد کردن باورها و اسطوره‌های یهودی در سنّت اسلامی داشتند، چشم پوشید. 2️⃣ ابن کثیر در این زمینه می‌نویسد: 👈 جمع زیادی از گذشتگان قائل بودند که ذبیح اسحاق (ع) است و آن را از یا از صحف اهل کتاب اخذ کرده بودند. این کار در حالی صورت گرفت که خدا بهتر می‌داند در آنها حدیث صحیحی از معصوم وجود ندارد تا به واسطه‌ی آن، از ظاهر قرآن کریم دست بکشیم و این معنا از قرآن کریم فهمیده نمی‌شود، بلکه مفهوم یا منطوق بلکه نص قرآن حاکی از آن است که ذبیح بوده است. 3️⃣ با گذر زمان و دستیابی به شواهد بیشتری در این زمینه و انجام تأملات بیشتر در قرآن کریم و مرور شواهد تاریخی، دانشمندان اسلامی به این نتیجه رهنمون شدند که مصداق آیات سوره‌ی صافّات و بشارت به «غلام حلیم» باید اسماعیل باشد و نه اسحاق. شاید بتوان از جمله پیشگامان در بین اهل سنّت را ابن کثیر دانست. وی پس از نقل روایاتی، که اسحاق را ذبیح‌الله دانسته‌اند، می‌نویسد: 👈 این اقوال همگی از کعب‌الأحبار گرفته شده است. او زمانی‌که در دولت عمر اسلام آورد، عمر از کتب گذشته‌ی او نقل روایت کرد، پس گاهی اوقات خود به گفته‌ی او گوش فرا می‌داد و مردم را نیز به استماع سخنان او رخصت می‌داد و از او روایات ضعیف و قوی را با هم نقل می‌کرد. در حالی‌که خدا بهتر می‌داند، این امّت حتّی به یک حرف از آنچه نزد وی بود، نیازی ندارد. ✍️ محمدرسول ایمانی 📖 متن کامل مقاله به‌همراه ادله و مستندات: 👉 yon.ir/ZABIH ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter
✡ دستگاه خلافت و داستان‌سرایان اسرائیلی (١) 1⃣ یکی از ریشه‌های اصلی نشر و گسترش و در میان مردم، شیوع قصه‌خوانی و آزادی عمل داستان‌سرایان در پناه دستگاه و دولت اموی بود. آزادی عمل قصه‌خوانان در شرایطی بود که نگارش و نقل احادیث و سنّت پیامبر (ص) از سوی خلفا، به‌ویژه با فرمان رسمی خلیفهٔ دوم، منع می‌شد!! 2⃣ در دورهٔ صحابه و تابعین و پس از آن، کسانی که در حوادث گذشته و تاریخ انبیا و خلقت و امثال آن سخن می‌گفتند، و سخنانشان نوعی شباهت ظاهری با داستان‌های قرآن داشت، به «قَصّاص» مشهور شدند. منبع اصلی اینان را و نقل‌های شفاهی رایج در میان تشکیل می‌داد. 3⃣ گفته شده قصه‌خوانی در زمان پیامبر (ص) و ابوبکر وجود نداشته و از زمان خلیفهٔ دوم و با اجازهٔ او آغاز شده است. قصه‌خوانان داستان‌های را به‌نام قرآن و به‌قصد تخریب و تحریف مبانی اعتقادی، در لابه‌لای تعالیم اسلامی و تفاسیر قرآنی جای دادند. زمامداران نیز آنان را برای اهداف سیاسی خود به کار گرفتند. 4⃣ به اجازه داد تا پیش از خطبه‌های نماز جمعه به ایراد موعظه و قصه بپردازد و پس از وی، اجازه داد تا او هفته‌ای دوبار به این کار ادامه دهد. عُبَید بن عُمَیر نیز در زمان عمر اجازهٔ قصه‌خوانی یافت. نخستین کسی که در مصر به داستان‌سرایی پرداخت، سلیمان بن عِتْر تُجِیبی بود. او از سوی ، عهده‌دار امر قضاوت و قصه‌گویی شد، اما بعدها معاویه او را از قضاوت عزل، و تنها موظف به داستان‌سرایی نمود! 5⃣ ، و سهم فراوانی در نقل افسانه‌ها داشته، و ردّ پای آنان را در روایات تفسیری مشاهده می‌کنیم. ابن‌کثیر دربارهٔ کعب‌الأحبار می‌گوید: ✍ کعب‌الأحبار در زمان خلافت عمر اسلام آورد. وی از کتاب‌های کهن برای عمر نقلِ سخن می‌کرد. عمر به سخنان وی گوش فرا می‌داد و مردم را نیز در شنیدن سخنان وی آزاد می‌گذارد و مردم نیز گفته‌های او را نقل می‌کردند... 6⃣ چنان‌که دیدیم، در میان حاکمان، عمر و معاویه بیش از دیگران به دانشمندان تمایل داشته، آنان را در نقل داستان‌های تاریخیِ تورات و افسانه‌های خرافی آزاد گذارده‌اند؛ بلکه در زمان معاویه بیشترین در فضیلت‌سازی برای حکّام و جلوگیری از نشر فضایل اهل‌بیت (ع) صورت گرفت. 🎯 برای روشن شدن این حقیقت تلخ، در ادامه به ٣ مطلب مهم اشاره می‌کنیم: ✍ نویسنده: محمدتقی دیاری ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter
✡ دستگاه خلافت و داستان‌سرایان اسرائیلی (٢) 🎯 الف) رویکرد خلیفهٔ دوم به منابع دینی اهل کتاب 1⃣ چون اهل کتاب دارای کتاب آسمانی و پیشینهٔ تاریخی کهن بودند، عرب‌های عصر جاهلی برای آنان احترام خاصی قائل بودند، و برای آگاهی از مسائل دینی به آنان مراجعه می‌کردند. این هیمنهٔ دروغین اهل کتاب، حتی بسیاری از خواص صدر اسلام را نیز شیفتهٔ خود ساخته بود! 2⃣ خلیفهٔ دوم را بسیار احترام می‌کرد و به وی اجازه داده بود قبل از نماز جمعه، برای مردم سخن بگوید و خود نیز به شنیدن سخنان وی علاقه نشان می‌داد! 3⃣ روزی با نسخه‌ای از نزد پیامبر (ص) آمد و گفت: ای رسول‌خدا! این نسخه‌ای از تورات است. پیامبر سکوت کردند. عمر خواست تا تورات را بخواند؛ پیامبر ناراحت شده، هر لحظه رنگش برافروخته‌تر می‌گشت. ابوبکر جریان را متوجه شد و با تندی خطاب به عمر گفت: زنان داغ‌دیده به عزایت بنشینند! نمی‌بینی که صورت پیامبر از شدت غضب و ناراحتی، به چه رنگی درآمده است؟ عمر پیامبر را نگریست و گفت: از خشم خدا و پیامبر او به خدا پناه می‌برم... پیامبر (ص) فرمودند: ✍ ای فرزند خطاب! مگر شما در دین خود تردید و حیرت دارید؟! سوگند به آن کس که جانم در دست قدرت او است، من شریعتی پاک و روشن آورده‌ام... از اهل کتاب چیزی نپرسید؛ آنان هرگز شما را هدایت نمی‌کنند؛ زیرا خودشان گمراهند. اگر موسی (ع) زنده بود برای وی جایز نبود جز از من پیروی کند. 👈 این حدیث به طرق گوناگون در کتب معتبر اهل‌سنت آمده است. روایات مشابه دیگری نیز وجود دارد که از نقل آن‌ها خودداری می‌شود. 4⃣ همچنین یهودی، بسیار مورد توجه خلیفهٔ دوم بود. او گاهی از کعب درخواست می‌نمود تا وی و دیگران را موعظه کند!! گفته‌اند اولین کسی که کعب‌الأحبار را مورد توجه قرار داد و او را وادار ساخت تا در مدینه بماند، خلیفهٔ دوم بود. 5⃣ آشنایی عمر با اهل کتاب، به‌ویژه دوستیِ وی با کعب، سبب می‌شد تا در مواقعی، با استناد به آن‌چه بر اهل کتاب رفته، مطالبی ابراز کرده، دست به اقداماتی بزند. برخی تصمیم خلیفه در منع نگارش احادیث پیامبر (ص) را ناشی از اثرپذیری وی از اهل کتاب دانسته‌اند. ✍ نویسنده: محمدتقی دیاری ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter
✡ دستگاه خلافت و داستان‌سرایان اسرائیلی (٣) 🎯 ب) حکومت معاویه و رونق بازار جعل حدیث 1⃣ گرچه از همان دوران حیات پیامبر (ص) شروع شد و ایشان خود به این حقیقت تلخ تصریح کرده‌اند، اما بیشترین روایات جعلی در دوران حکومت ساخته شد. 2⃣ معاویه به کارگزارانش در تمام سرزمین‌های اسلامی اعلام نمود هرکس در فضیلت و خاندانش روایتی نقل کند، خونش هدر و مالش مباح است. وی دستور داد تا دوستداران و جاعلان حدیث را شناسایی نموده و مورد اکرام قرار دهند، و مردم را دعوت کنند تا در فضایل صحابه و خلفا نقل حدیث نمایند و هیچ روایتی را که مردم در مورد ابوتراب نقل کرده‌اند، باقی نگذارند، مگر این‌که مشابه آن را در حق صحابه، بیاورند. 3⃣ در زمان معاویه روایات فراوانی در ستایش و ، در برابر مدینه و مکه به‌دست امثال یهودی ساخته شد. 4⃣ کعب‌الاحبار مرکز حکومت پیامبر (ص) را شام معرفی می‌کند! زیرا معاویه امکانات حکومت خود را در شام فراهم آورده است. این معنا در گفته‌های نیز آمده است: «الخلافة بالمدینة و الملک بالشام». 5⃣ همچنین کعب‌الأحبار می‌گوید: خانهٔ کعبه هر روز صبحگاهان به بیت‌المقدس سجده می‌کند!! و... از امثال این روایات برمی‌آید که اهل کتاب تلاش داشتند تا اسلام و مقدسات آن را در برابر خاضع و تسلیم نشان دهند!! ✍ نویسنده: محمدتقی دیاری ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter
✡ دستگاه خلافت و داستان‌سرایان اسرائیلی (۴) 🎯 ج) ناتوانی خلفا در پاسخ‌گویی به مسائل دینی مردم 1⃣ آزادیِ عمل قصه‌خوانان و تشویق آنان از سوی دولت‌مردان از یک‌سو و ناآشنایی دست‌اندرکاران حکومت بعد از پیامبر (ص) نسبت به مبدأ و معاد و جهان و ابتدا و انتهای آن، و کنار ماندن امیرالمؤمنین (ع) از سوی دیگر، همگی زمینهٔ لازم را فراهم آوردند تا افرادی چون و که مغز و روح آنان از عقاید تحریف‌یافتهٔ سیراب بود، به خواسته‌های طالبان دانش پاسخ بدهند؛ و چون آن‌ها خطری برای قدرت خلافت به حساب نمی‌آمدند، عضوی از اعضای دستگاه قدرت محسوب شدند. 2⃣ اظهار ناتوانی و عجز خلفا در زمینه‌های گوناگون مسائل دینی (فقهی، اعتقادی و قضایی)، در کتاب‌های معتبر تاریخی ثبت گردیده است. [نمونه‌ای از این عجز را در متن کامل مقاله مطالعه كنيد.] ✍ نویسنده: محمدتقی دیاری 📖 متن کامل این مقاله به‌همراه منابع: 👉 goo.gl/48snAc ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter