1️⃣ بدین‌گونه، #لیبرالیسم، مبتنی بر تفکر #اومانیسم، ضمن معرفی بشر به‌عنوان تنها واقعیت غیر قابل تشکیک و تفکیک موضوعات به دو سطحِ «تصورات واقعی» و «موهومات خیالی»، آنچه که در کُل هستی جریان دارد را به دو بخش فیزیک و متافیزیک تفکیک نموده و ضمن تعریف امور طبیعی به‌عنوان اموری علمی و تجربی که وجودشان غیر قابل تردید است، امور مابعدالطبیعی را به‌عنوان اموری که نه تجربی هستند و نه تحلیلی، شناسانده و به‌عنوان اموری سراسر مشکوک معرفی می‌كند. 2️⃣ در این میان طبیعی است كه باورمندی و ایمان به آنچه که از دسته‌ی دوم است، با شک همراه خواهد شد، و در این مسیر، نفی خدا، ملائکه، معاد و عالم غیب و به تبع آن حضور فرستادگان الهی و کتاب‌های آسمانی و… را به دنبال خواهد داشت. 3️⃣ بر این اساس، مواجهه‌ی مستقیم تفکر بشرمحور با تفکر خدامحور در هفت گزاره‌ی اصلی اعتقادی، صورت خواهد گرفت. هفت گزاره‌ای که به‌عنوان #متعلقات_ایمان قلمداد شده و کارکرد اصلی لیبرالیسم، بر محور تفکر اومانیسم، پوشاندن و کُفر و بعضاً جایگزینی این هفت گزاره با باورهای بشرمحورانه می‌باشد. هفت باور و گزاره‌ی ایمانی که عبارتند از: ۱. ایمان به وجود الله (ایمان به وجود آفریننده) ۲. ایمان به وجود عالم غیب ۳. ایمان به وجود آخرت ۴. ایمان به وجود ملائکه ۵. ایمان به وجود انبیای الهی ۶. ایمان به وجود کتب الهی ۷. ایمان به وجود آیات و نشانه‌های الهی ✍️ نویسنده: م. شاه‌حسینی 📖 متن این مقاله در سایت اندیشکده: 👉 yon.ir/INCEPTION ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter