eitaa logo
از بهشتی برای امروز
948 دنبال‌کننده
119 عکس
62 ویدیو
23 فایل
این کانال فرصتی است برای بازخوانی اندیشه و گفتار اسوه صراحت و صداقت و صلابت انقلابی شهید مظلوم آیت الله دکتر بهشتی
مشاهده در ایتا
دانلود
چرا تقليد مي كنيم؟ ، يعني رأي و فتواي مجتهد و عمل به آن. مي دانيم كه اصولا طرفدار و است و با تسليم بي‌دليل در برابر نظر اين و آن، روية نياكان، سنتهاي عرفي، قدرتها و متنفذان جامعه به شدت مبارزه مي كند. ريشة اين مخالفت دو چيز است: اول اين كه از كجا معلوم كه اين آرا و سنتها حقيقت داشته باشد و نوعي و نباشد . دوم اين كه ممكن است اين آرا و دستورها از روي و براي حفظ يا طبقاتي صادر شده باشد. بنابراين پذيرفتن آن، تن دادن به و است و اسلام هم با خرافه‌پرستي و با بردگي و تن به ظلم دادن مخالف است. در برابر، هر جا پذيرش و قبول نظر ديگري تصويب شده، بايد صاحب آن نظر داراي دو شرط اساسي باشد: 1- و آگاهي كافي در زمينة دست يافتن به آن رأي و نظر 2- و صداقت و دوري از هوسهاي شخصي زيرا اطمينان حاصل شود به اين كه اين رأي بر محور و است، نه براساس و سودجويي يا و خلاف‌گويي. اگر اين دو شرط حاصل شود، پيروي از نظر ديگري امري است، چون كسي كه خود صاحب‌نظر نيست ناگزير بايد در يك حادثه راه را بشناسد تا بر طبق آن عمل كند و استفاده از نظر ، چارة منحصر به فرد اوست. و دیگران؛ شناخت اسلام (چ دوم: 1390)، صص 420-421 https://eitaa.com/shahiddoctorbeheshti http://sapp.ir/shahiddoctorbeheshti https://gap.im/shahiddoctorbeheshti
سوال از شهید بهشتی: در رابطه با نظام اجتماعی اگر موردی پیش بیاید اصالت با نظام است یا فرد؟ شهید بهشتی: منظورتان مصلحت است؟ در اینجا مسئله این است که در اسلام فرد يا مصلحت جامعه كدام مقدم است؟ بى شك بر مصلحت فرد مقدم است، اما دقت كنيد باز مصلحت جامعه برمى گردد به مصلحت فرد در جامعه. موضوع مصلحت به هر حال افراد انسان هستند اما مصلحت فردى، به فرد برمى گردد و به ديگران هم چندان ارتباطى ندارد و مصلحت اجتماعى يعنى اينكه به فرد بر مى گردد ولى نه به يك فرد بلكه به مجموعه افراد. بی شک در آنجا که مصلحت جامعه مطرح باشد، مصلحت جامعه بر فرد مقدم است منبع: ، سوال از شهید بهشتی: در رابطه با نظام اجتماعی اگر موردی پیش بیاید اصالت با نظام است یا فرد؟ شهید بهشتی: منظورتان مصلحت است؟ در اینجا مسئله این است که در اسلام فرد يا مصلحت جامعه كدام مقدم است؟ بى شك بر مصلحت فرد مقدم است، اما دقت كنيد باز مصلحت جامعه برمى گردد به مصلحت فرد در جامعه. موضوع مصلحت به هر حال افراد انسان هستند اما مصلحت فردى، به فرد برمى گردد و به ديگران هم چندان ارتباطى ندارد و مصلحت اجتماعى يعنى اينكه به فرد بر مى گردد ولى نه به يك فرد بلكه به مجموعه افراد. بی شک در آنجا که مصلحت جامعه مطرح باشد، مصلحت جامعه مقدم بر فرد است‌. منبع: ، مبانی نظری قانون اساسی ، صفحه 83 @Shahiddotorbeheshti
چرا تقليد مي كنيم؟ ، يعني رأي و فتواي مجتهد و عمل به آن. مي دانيم كه اصولا طرفدار و است و با تسليم بي‌دليل در برابر نظر اين و آن، روية نياكان، سنتهاي عرفي، قدرتها و متنفذان جامعه به شدت مبارزه مي كند. ريشة اين مخالفت دو چيز است: اول اين كه از كجا معلوم كه اين آرا و سنتها حقيقت داشته باشد و نوعي و نباشد . دوم اين كه ممكن است اين آرا و دستورها از روي و براي حفظ يا طبقاتي صادر شده باشد. بنابراين پذيرفتن آن، تن دادن به و است و اسلام هم با خرافه‌پرستي و با بردگي و تن به ظلم دادن مخالف است. در برابر، هر جا پذيرش و قبول نظر ديگري تصويب شده، بايد صاحب آن نظر داراي دو شرط اساسي باشد: 1- و آگاهي كافي در زمينة دست يافتن به آن رأي و نظر 2- و صداقت و دوري از هوسهاي شخصي زيرا اطمينان حاصل شود به اين كه اين رأي بر محور و است، نه براساس و سودجويي يا و خلاف‌گويي. اگر اين دو شرط حاصل شود، پيروي از نظر ديگري امري است، چون كسي كه خود صاحب‌نظر نيست ناگزير بايد در يك حادثه راه را بشناسد تا بر طبق آن عمل كند و استفاده از نظر ، چارة منحصر به فرد اوست. و دیگران؛ شناخت اسلام (چ دوم: 1390)، صص 420-421 @shahiddoctorbeheshti
آیا رهبر مجاز است برخلاف میل اکثریت مردم عمل کند؟ در جامعه مسلكى بايد بگوييم كسانى بايد به برسند و رهبران جامعه باشند كه قبل از هر چيز همه ابتكارها و استعدادها و لياقتهايشان در خدمت مسلكى قرار بگيرد كه جامعه آن مسلك را به عنوان زيربناى اول پذيرفته است. دقت كنيد كه در اينجا هم حكومت برخلاف خواسته اكثريت بر سر كار نيست؛ اما اكثريت وقتى مى‌خواهد حكومت را انتخاب كند، با اين ملاك انتخاب مى‌كند. انتخاب حكومت با خواست است؛ انتخاب رهبر با خواست اكثريت است؛ اما عمل رهبر ممكن است با خواست و تمايلات اكثريت متناسب نباشد. عمل رهبر در اينجا با اكثريت متناسب است نه با تمايلات اكثريت. اين است كه حكومت و رهبر در يك جامعه مسلكى در درجه اول است، در درجه دوم است. اداره آن جامعه آهنگ تربيت دارد. لذا امام و رهبر در چنين حكومتى مرشد و راهنما نيز هست. مرشد به اصطلاح معروف؛ يعنى افراد را در راهى مى‌برد و مى‌كشاند . اين مسأله اول در مسأله رهبرى، در يك جامعه مسلكى است. منبع: ، ولایت رهبری روحانیت(۱۳۹۰) صص 190-191 @shahiddoctorbeheshti