•• 🫀🪐 . . •| کتاب راض بابا |• #قسمت_چهل_و_یک / صفحه ۴۸ غصه دلم را خالی کنم، ولی با دل بقیه چه میکردم؟ راضیه چند بار در کودکی هم نزدیک از دستمان برود اما خدا می خواست .بماند یکی از آن دفعه ها، یک سالگیش بود. کاش مثل آن موقع دوباره شفا پیدا میکرد خیلی حالش بد شد که به بیمارستان رفتیم. دکتر دستش را از روی پیشانی راضیه که روی تخت، بعد از آن همه گریه آرام گرفته بود، برداشت. روی برگه چیزهایی نوشت و پرسید: «چرا این بچه به این روز افتاده؟» :گفتم: «آقای دکتر بچه چند روزه معده اش ریخته به هم اما امروز دیگه خیلی حالش بد شد و افتاد روی اسهال و استفراغ دکتر نگاهش را از برگه گرفت و به راضیه انداخت. - روده هاش عفونت کرده. از بدنش هم خیلی آب رفته . چند روز باید بستری بشه تا ببینیم خدا چی میخواد. دکتر که از اتاق پا بیرون گذاشت روی صندلی نشستم و دستان کوچک راضیه را که همنشین سرم شده ،بود نوازش دادم. تیمور هم بقیه بچه ها و مادرانشان را از نظر گذراند و با تمام خستگی اش نشست. از فکر مرضیه که پیش مادر بزرگش در کوه سبز بود و راضیه که روی تخت تکان نمی خورد و تعداد نفس هایش هم قابل شمارش بود بیرون نمی آمدم اما چشمانم دیگر یاری بازماندن نداشت. سرم را کنار سر راضیه گذاشتم و به خواب رفتم. طولی نکشید که بیدار شدم نمیدانستم تیمور کجا رفته است. چند لحظه بعد، وارد اتاق شد و با لبخندی که در صورتش پخش شده بود، کنارم نشست. ظرف یک بار مصرف سربسته ای را به طرفم گرفت. - نذريه. مال امام حسينه يكم بكن دهن راضيه، انشاءالله خدا شفاش میده توکل به خودش. انگار دوایش همان برنج نذری بود اما شرایط الانش با آن زمان خیلی فرق ادامه دارد... کپی اکیدا ممنوع!!!!🚫 #کتاب_راض_بابا #شهیده_راضیه_کشاورز #اللهم_عجل_لولیک_الفرج 🍃اللهم صل علی محمد و آل محمد🍃 • کانالِ شهیده راضیه کشاورز :) 🌱| @shahideRaziehkeshavarz