✫⇠#خاکریز_اسارت(۲۱۷) ✍نویسنده:آزاده قهرمان،رحمان سلطانی 💢قسمت  دویست و هفدهم:جلوه های زیبای همدلی ♦️یکی از چیزهایی که  تحمل اون شرایط دشوار رو تا حدودی آسان می‌نمود، اوج#همدلی و صمیمیت بچه‌ها بود. اکثر نقاط بدن کبود و زخمی از جای کابل بود، اما بچه‌ها هم‌چنان شاداب بودن. دست از بذله‌گویی و شوخی بر نمی داشتن. به همدیگه روحیه می‌دادیم .آب و غذای اندک رو با انصاف بین خودمون تقسیم می کردیم و هوای بیماران رو داشتیم. بعضی از بچه‌ها تا پاسی از شب رو در کنار افراد بیمار و گاه تا صبح بسر می بردن. تنگی مکان و مضیقه‌ها باعث نمی‌شد افراد به جان هم بیفتن. عصبانیت آنجا جایی نداشت. همه چیز#محبت بود و صمیمیت و این چرخۀ سنگین این زندگی مرارت بار رو آسان و تحمل پذیرتر می‌کرد. 🔹️یه شب بازو و کتفم به شدت درد گرفته و امونمو بریده بود. از شدت درد به خودم می‌پیچیدم. بچه ها قرص مسکنی نداشتن که دردم رو تسکین بده، دیدم یکی از بچه‌های آبادان بنام غلامرضا شیرالی اومد و شروع کردن به آرامی مالش دادن کتفم. حالا شاید تاثیری هم در کاهش درد نداشت، اما همین کار از دستش برمیومد. 🔸️خلاصه از هیچ کاری برای آرامش دادن به همدیگه مضایقه نمی‌کردیم. از جا و مکان تا غذا و دارو تا حتی پیشقدم برای کتک خوردن بجای دیگری، از مسائلی بود که خیلی عادی بود و اصلاً ریابردار نبود. 🔹️هر چه شرایط سخت‌تر می شد،#توسل بچه‌ها و مناجات‌های شبانه و راز و نیاز با خدا بیشتر می‌شد. بعضی از بچه‌ها بیشتر روز‌ها را روزه بودن. با قرآن و دعا مانوس بودیم و سینه به سینه دعاها رو به هم انتقال می‌دادیم و هر اسیری بخش قابل توجهی از دعاها رو حفظ کرده بود. از زیارت عاشورا گرفته تا دعای روزها و کمیل تا مناجات‌های امام سجاد(علیه السلام) و این در شرایطی بود که هیچ کتابی در اختیار نداشتیم و همه چیز  همان اندوخته‌های جبهه و ایران بود و بس. 💥ناگفته نمونه که بعد از گذشت یه ماه شرایط کمی بهتر شد. دست از کتک کاری روزانه برداشتن، فقط گه‌گاهی یکی دو نفر رو به بهانه ای بیرون می‌بردن و می‌زدن و بر می گردوندن داخل اتاق...   ☀️#نسال_الله_منازل_الشهدا   ╰━━🌷🕊🌼🕊🌷━━╯‌‌

🏴 " #محبت حضرت اباعبدالله الحسین (صلوات الله علیه) 🚩 "سیدالشهداء (ع) باب الله است" بابی که خدا از شخص حضرت سیدالشهداء (ع) روی من و شما باز کرده است، باب خاصی است. 🔳 بدانید که آن حضرت مقام خاصی دارد؛ چرا که انبیاء از اول تا آخر آن ها به سیدالشهداء(ع) ارادت خاصی داشته‌اند، حتی قبل از اینکه کربلایی باشد و سیدالشهدایی در آن به شهادت برسد. 🔳بیت خدا همان بدن شریف سیدالشهدا‌ء (ع) است ؛ دل سیدالشهداء(ع) که خونش ریخته شده ، اصل بیت بوده و هست ؛ دل معنوی‌اش که جایگاهش دل ظاهری او بود ، عرش خدا و بیت حق است. 🔳 عرفا گفته‌اند که کعبه ظاهر آنجاست (مکه) ، کعبه باطن کربلاست ، یعنی سیدالشهداء(ع) کعبه باطن است. 📖کتاب چراغ هدایت. دهه ۱۳۶۰ شمسی #اربعین #آیت_الله_شجاعی (ره) 🏴 🌺http://eitaa.com/shahrah313