🔻 خدا در بخش کودکانِ بیمارستان ( #اسکار_و_خانم_صورتی‌ عنوان کتابی‌ست نوشتۀ #اریک_امانوئل_اشمیت. #سیده_زهرا_محمدی در یادداشتی به معرفی این رمان پرداخته است.) ▪️ «... روان‌شناسان بر این باور هستند؛ افرادی که دارای باورهای مذهبی هستند کمتر دچار افسردگی و ناامیدی می‌شوند. این موضوع به‌خوبی در این کتاب دیده می‌شود. هرچقدر در کتاب پیش می‌رویم و اسکار وجود خدا را با آن معیارهای کودکانه‌اش بیشتر باور می‌کند نشاط و سرزندگی او هم بیشتر می‌شود و با اتفاقات پیش رویش منطقی‌تر برخورد می‌کند. همچنین کتاب رگه‌های از طنز دارد که از تلخی رنج‌هایی که اسکار کوچولو تحمل می‌کند، می‌کاهد و این امتیاز بزرگی است برای کتاب. کمتر کتابی است که دلم ‌بخواهد همه آن‌ها را بخوانند؛ همۀ آدم‌ها. مگر آدم چند سال عمر می‌کند که کتاب بد بخواند؟ کتاب خوب را باید به همه معرفی کرد و حتی یک وقت‌هایی خواهش کرد: آهای مردم لطفاً این کتاب را بخوانید. این کتاب را بخوانید تا کیفور شوید از خواندش... .» ادامۀ این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید: 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/9990 ☑️ @ShahrestanAdab

🔻«آیا خدای اشمیت، خداست؟» (یادداشتی از #متین_موید با نگاهی به نمایشنامه #مهمان_ناخوانده) ▪️« #اریک_امانوئل_اشمیت در ایران بیشتر با داستان‌هایش شناخته می‌شود. اما جذابیت نمایشنامه "مهمان ناخوانده"ی او نه تنها کمتر از داستان‌های وی نیست، بلکه توانایی دارد افرادی را که خیلی هم اهل کتاب خواندن نیستند با خود همراه کند. این مسأله فقط به هنر نویسندگی اشمیت برنمی‌گردد، بلکه موضوع این نمایشنامه و پردازش زیرکانۀ آن، خواننده را تا آخرین پرده به دنبال خود می‌کشد؛ خدا و سوالات انسان‌ها از او! سوالاتی که شاید هر فرد درباره خدا داشته باشد یا با خواندن این نمایشنامه در ذهنش ایجاد شود. خواننده به دنبال جواب، تا آخر کتاب را در دست می‌گیرد... داستان نمایشنامه در شبی پر اضطراب اتفاق می‌افتد؛ اتریش توسط نازی‌ها اشغال شده، دختر شخصیت اصلی داستان، یعنی "دکتر فروید"، توسط "گشتاپو" دستگیر شده، و او پذیرای مهمانی ناخوانده در مطبش است. آن شب گفتگویی بر سر ایمان، میان فروید و مهمان ناشناسش شکل می‌گیرد...» 🔗 ادامه این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید: shahrestanadab.com/Content/ID/11002 ☑️ @ShahrestanAdab