🔻نگاهی به کتاب «تولستوی و مبل بنفش (یادداشتی از خانم فاطمه بهروزفخر) ▪️«مواجه با اندوهِ از‌دست‌دادن کسی یا چیزی که دمی با آن‌ها روزگار گذرانده‌ایم، بخش ناگزیر و جدایی‌ناپذیر زندگی هر انسانی در طول هر دوره از تاریخ است، اما این نحوه رویایی با این اندوه یا غمِ جانکاه است که کیفیت زندگی هر آدمی را عمق می‌بخشد. نینا، راوی و نویسنده‌ی کتاب «تولستوی و مبل بنفش» یکی از هزاران انسان مدرنی است که در بین روزمرگی و خوگرفتن به ملال و اندوه ازدست‌دادن شریک تجربه‌های کودکی‌اش، یعنی خواهر بزرگ‌ترش آن‌ماری، راه و روشی خاص پیش می‌گیرد تا در خلال آن به زندگی عادی خویش بازگردد و از اندوه و تلاش برای مواجه با آن، فرصت زیستن دوباره و امید به زندگی را برای خود و اطرافیانش که همچون او با غم‌ِ ازدست‌دادن مواجه هستند، رقم بزند. «یک سال، هر روز یک کتاب!» این نسخه‌ی پیچیده‌شده‌ای است که نینا برای خودش و برای تمام لحظه‌هایی که ناتوان از تحمل و صبوری در برابر رنج و اندوه است، می‌پیچد. او برای کنارآمدن با غم، برای خودش فراموشی را تجویز نمی‌کند. او برای کنار آمدن با غم، مواجه با غم را تجویز می‌کند. برای همین است که به کتاب‌ها روی می‌آورد تا همچون راهنمایانی فانوس‌به‌دست، در غم او شریک باشند و همراه با شخصیت داستان‌ها، هزار زندگی نازیسته را زندگی کند و هزار غم تجربه‌نکرده را به جان بخرد...» متن کامل یادداشت #فاطمه_بهروزفخر بر کتاب #تولستوی_و_مبل_بنفش را در سایت شهرستان ادب بخوانید: 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/9202 ☑️ @ShahrestanAdab

🔻 چیستی ادبیات جنگ (یادداشت #فاطمه_بهروزفخر در پرونده #ادبیات_جنگ_و_دفاع_مقدس ) ▪️« ... در بعضی رمان‌ها اگرچه هیچ‌کدام از حوادث و اتفاقات داستان در زمان جنگ وقوع نیافته‌اند، شخصیت‌ها و کنش آن‌ها در صحنه‌های نبرد و جنگ نیست و هیچ نشانی از تسلیحات، فضای جنگی و تنش وجود ندارد، اما جنگ چنان با موضوع داستان و زندگی شخصیت‌ها گره خورده است که نمی‌توان این اثر را اثری غیر از داستانی جنگی دانست. برای مثال در تمامی صفحات رمان موفق «تفنگت را زمین بگذار» اثر دالتون ترامبو ما شاهد توصیف و حضور هیچ سرباز، وضعیت جنگی و یا توصیفی از صحنه‌های نبرد نیستیم. شخصیت اصلی این رمان سربازی آمریکایی است که در جریان جنگ جهانی اول، همة اعضای حیاتی بدن خود را از دست داده اما زنده مانده است. این رمان که از زبان «جو» این سرباز آمریکایی روایت می‌شود، بدون داشتن فضا و اتمسفری جنگی، رمانی با موضوع جنگ است، زیرا مخاطب از خلال روایت تلخ و ناامیدانة راوی و دست و پا زدن او بین زنده ماندن و مردن به مصائب جنگ و حضور او به‌عنوان سرباز پی می‌برد. از این دست رمان‌ها چه در ادبیات داستانی جنگ در غرب و چه در ادبیات داستانی جنگ در ایران، به‌وفور دیده می‌شود... » ادامه‌ی این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید: 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/9564 ☑️ @ShahrestanAdab

🔻 ادبیات جنگ یا ادبیات ضدّجنگ؟! ( اگر خوانندۀ پروندۀ #ادبیات_جنگ_و_دفاع_مقدس سایت شهرستان ادب بوده باشید، یادداشت #فاطمه_بهروزفخر با موضوع چیستی ادبیات جنگ را خوانده‌اید. بهروزفخر در دومین یادداشت خود خواننده را با وضعیت ادبیات جنگ در کشورهای جنگ‌زدۀ دنیا آشنا کرده و سپس به چالش ادبیات جنگ یا ضدجنگ پاسخ می‌دهد. شما را به خواندن این یادداشت دعوت می‌کنیم.) ▪️ «... با یک بررسی جزئی و نگاهی به تاریخ ادبیات جنگ در کشورهای مختلف تعدد نام‌ها و عناوینی که هر کشور یا سرزمین برای این بخش از ادبیات خود بهره می‌گیرد، جالب توجه و حائز اهمیت است. برای مثال در تاریخ ادبیات داستانی ایران به برخی از رمان‌ها عنوان رمان جنگ و به برخی دیگر رمان دفاع مقدس اطلاق می‌گردد. در تاریخ ادبیات جنگِ غرب نیز، برخی رمان‌ها مضمونی ضدجنگ دارند و از آن‌ها با عنوان رمان ضدجنگ یاد می‌شود. حال باید به بررسی این نکته پرداخت که دلیل این نام‌گذاری‌ها چیست؟ چرا علاوه‌بر عنوان کلی ادبیات جنگ، برخی از عناوین جزئی و منحصر نیز برای نامیدن این بخش از ادبیات‌شان بهره می‌گیرند... » ادامۀ این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید: 🔗shahrestanadab.com/Content/ID/9714 ☑️ @ShahrestanAdab

🔻معرفی نمونه‌های شاخص و شناخته‌شده ادبیات داستانی جنگ در جهان | یادداشتی از #فاطمه_بهروزفخر (در پروندۀ #ادبیات_جنگ_و_دفاع_مقدس) ▪️«...در میان ادبیات داستانی جنگ در جهان نمونه‌های شاخص و موفقی وجود دارد که ذکر همه‌ی آن‌ها در این مجال نمی‌گنجد، اما از بین تمام این آثار شناخته‌شده می‌توان به آثار شاخصی اشاره کرد که به‌عنوان نمایندگان ادبیات داستانی جنگ همواره الگو و راهنمای نویسندگان بسیاری قرار گرفتند. در اصل این رمان‌ها را می‌توان نمایندگان موفق و پراقبال آثار داستانی جنگ دانست و با بررسی و نقد آن‌ها چهارچوب نظری و ویژگی‌های مشخصی را برای همة آثار داستانی با موضوع جنگ درنظر گرفت. با نگاهی گذرا به تاریخ کشورهای مغرب‌زمین به‌راحتی می‌توان دریافت که نویسندگان انگلیسی، روسی، فرانسوی و آلمانی که تاریخ سرزمین‌شان بیشتر از سایر سرزمین‌ها به جنگ گره خورده است، دست به خلق آثار داستانی با موضوع جنگ زده‌اند...» ادامه این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید: 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/10095 ☑️ @ShahrestanAdab