این اتفاق بیشتر در مورد داستان‌های طنز صدق می‌کند. داستان‌های بی‌نام هم به ندرت دیده می‌شود. این رفتار بیشتر از نویسندگان خیلی مدرن و نوگرا سر می‌زند. وقتی از یکی از این نویسنده علت عدم نامگذاری خواننده پرسیده میشود جواب داده میشود که نامگذاری را بر عهده مخاطب گذاشته است تا به این وسیله مخاطب در اجرای متن مشارکت کند. به نظر او نامگذاری متن به وسیله مولف نوع دخالت به حساب می‌آید. بعضی از نامگذاری‌ها دسته‌بندی شده‌اند که نمونه‌هایی از آن را می‌آوریم : ۱_داستان‌های فراوانی نوشته شده که نام یکی از شخصیت‌های داستانی برای عنوان آن داستان انتخاب شده است. مانند میرزا محسن (عبدالحسین راشین) مردگان (جیمز جویس) ژان کریستوف (رومن رولان) ۲ _استفاده از نام اشیا برای نامگذاری داستان از شیوه‌های رایج به شمار می‌رود. چنانکه داستان‌های گردنبند موپاسان، بشکه آمونتیلادو نوشته ادگار آلن پو. بر این اساس نامگذاری شده‌اند. ملخ‌ها نوشته بهروز تبریزی، خرگوش نوشته محمد ایوبی، خروس ابراهیم گلستان،باشه‌ها محمدرضا پورجعفری، سار کوچولوی من نوشته عظیم خلیلی از این اسم گذاری به شمار می‌آیند. ادامه دارد 📚آموزش داستان نویسی ✍روح الله مهدی پورعمرانی #نامگذاری_داستان @shahrzade_dastan

❄️ویژگی‌های یک عنوان خوب برای داستان: عنوان داستان خواه کوتاه خواه بلند از اینکه نام انسان باشد یا حیوان و گیاه اشیا و غیره ویژگی‌ها و نشانه‌هایی داشته باشد تا بتوان داستان را با آن صدا زد . خلاصه و ویژگی‌های خوب را برای داستان به ترتیب زیر می‌توان شمرد: ۱_ یک نوع و تازه باشد. ۲ _خوش آهنگ و خوش ترکیب باشد. ۳_ فریبنده نباشد. ۴_ طولانی نباشد. ۵ _طرح داستان را لو ندهد. ۶_ تا جایی که می‌توان تکراری نباشد. 📚آموزش داستان نویسی ✍روح الله مهدی پورعمرانی #نامگذاری_داستان @shahrzade_dastan