eitaa logo
انجمن ادبی شاخ نبات 🍭
604 دنبال‌کننده
968 عکس
198 ویدیو
124 فایل
این همه شهد و شکر کز سخنم می ریزد اجر صبریست کزان شاخ نباتم دادند✨ شاخ نبات، لذت همراهی با ادبیات❤️📖 حرفاتون رو می‌شنویم😌: @shakh_nabaat
مشاهده در ایتا
دانلود
Ardeshir_Kamkar-Zard_Malijeh-(WWW.IRMP3.IR).mp3
2.41M
🎼🎼🎼 «🎵» «🛖» در مناطق کوهستانی و جنگل‌های دیلمان که در جنوب شهرستان لاهیجان در استان گیلان قرار دارد، یک نوع گنجشک کوچک با پرهای زرد دیده می‌شود که با گویش محلی به آن «زرده ملیجک» می‌گویند . در زبان گیلکی «ملیجه» به معنای گنجشک است و به دلیل این‌که گنجشکِ زرد، جثهٔ کوچکی دارد به آن «ملیجک» می‌گویند. در لهجهٔ اهالی شرق گیلان این پرنده «ملیجی» نیز خوانده می‌شود. در هنگام بال‌زدن و پرواز، از بال‌های این پرندهٔ کوچک، صدای ظریف و زیبایی شنیده می‌شود. در فروردین سال ۱۳۰۶ ابوالحسن صبا همراه با ارکستر مدرسهٔ عالی موسیقی به سرپرستی علینقی وزیری برای اجرای کنسرت به شهرهای رشت و بندر انزلی سفر کرد. مردم گیلان تحت تأثیر ویولن نوازی صبا، از وزیری خواستند تا یک مدرسهٔ موسیقی در رشت تأسیس کند. او نیز از این درخواست استقبال کرد. و پس از مدتی مقدمات برپایی شعبهٔ مدرسهٔ عالی موسیقی در رشت را با مدیریت ابوالحسن صبا فراهم کرد. صبا که در سفرهای خود به شمال و نواحی دیگر ایران به دنبال کشف نغمه‌ها و ایده‌های موسیقی بود، تحت تأثیر صدای بال‌های گنجشکِ زرد گیلان، قطعهٔ زرد ملیجه را ساخت. قطعهٔ زرد ملیجه در آواز دشتی دستگاه شور ساخته شده و دارای وزنی دوضربی است. قطعه ای که شنیدید همان زرد ملیجه به نوازندگی اردشیر کامکار و پشنگ کامکار است. 🦋 🎼🎼🎼 🍭 @shakhee_nabat
🌱صبحمون رو با یه آیه از قرآن شروع کنیم « ✨ »‌                 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْنَا وَمَا أُنْزِلَ إِلَىٰ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطِ وَمَا أُوتِيَ مُوسَىٰ وَعِيسَىٰ وَمَا أُوتِيَ النَّبِيُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ بگویید که ما (مسلمین) ایمان به خدا آورده‌ایم و به آن کتابی که بر پیغمبر ما فرستادند و به آنچه بر ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و فرزندان او نازل شده و به آنچه به موسی و عیسی داده شده و هم به آنچه به پیغمبران از جانب خدا داده شده، به همه عقیده‌مندیم و میان هیچ یک از آنان فرق نگذاریم و تسلیم فرمان او هستیم. ( آیه ۱۳۶ سوره بقره) 🍭@shakhee_nabat
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
❤️ روزِ وداعِ من کسی تنگ دلی نمی‌کند بس که به دوستیِ او با همه شهر دشمنم 🍭@shakhee_nabat
🗓» 📍۱۴ تیر ماه روز قلم ◾کتاب نخواندن، قطع غیر عمد قلم هاست. ◾اهل قلم هرروز " قلمی" تر می شوند . ◾برای رفتن به خدمت نویسندگی سر مداد را تراشیدند. ◾کلمات تند و تیز دهان قلم را میسوزاند. ◾قلم همیشه یک قدم از پاکن جلو تر است ◾سرشکسته شد، نویسنده ای که از قلم افتاد.......! ◾خامه که وارد لبنیات شد، قلم هم به ادبیات صادر شد.  ◾کاغذ بدون قلم لال است. ◾سرِ سبز درخت،به تلافی زبان سرخ قلم،به باد می‌رود! ◾دست خسته کارگر، بدون قلم هم فریاد می کشد. ◾کاغذ برای دل سیاهی قلم، ریش سفیدی می کند. ◾قلم پیری را دیدم که لغزش های جوانی اش را می نوشت. ◾مداد را هر جور قلم کنند ، از حرفش کوتاه نمی آید ! ◾قصاب که قلم خوبی ندارد حساب و کتابش خالی است.                                        ‌ ◾چون از قلم‌اش چیزی نیفتاد دستش قلم شد. ◾عده ای خط فقر را بدون قلم تمرین می کنند. ◾پایش را "قلم" کردند، "اثرش" در همه روزنامه ها پیدا شد! ◾اینقدر سیگار کشید تا ریه‌اش تابلوی سیاه قلم شد. ◾عاقبت کار، قلم حاشیه ساز شد! ◾هر وقت سیاه قلم می بینم به آن تسلیت می گویم . ◾قلم سیاه، سفید را هم سیاه می نویسد. ◾قلم‌ چاپلوس نمی نویسد بالا می آورد...!!! ◾قلم درد را فهمید ؛از آن روز که از آزادی نوشت... ◾عاشق کاغذ سفیدی هستم که حرف های قلم دروغگو را باور نمی کند. ◾قلمش طرفدار نداشت اما قلم آرایشش کشته می داد. ◾قلم با حضور کاغذ به سکوتش پایان داد. ◾اهلِ "قلم" به نوعِ غذا اهميت نمي دهند! ◾ از دو چیز کاری بر نمی آید:قلم شکسته و دهان بسته ◾مردم گرسنه، قلم گوسفند را به قلم نویسنده ترجیح می‌دهند. ◾دیکته دیکتاتور،بدون قلم است ◾هرچه تپش قلم بالاتر،فشار خون پادشاه هم بالاتر ▪️قلم،همین که سر روی دامان کاغذ می‌گذارد، اشک می‌ریزد. ▪️قلم را که دوباره به دست گرفت، هر چه نوشته بود را قلم گرفت! ▪️صداى قلم هميشه بلند است. ▪️قلم به دست بودیم قبل از قلم شدن دستانمان ▪️ یکی قلم می زند... یکی قلم را می زند...! ▪️قلم برای رسیدن به اهدافش روی دفتر حساب می‌کند. ▪️قلم تا به آخر خط رسید، ورق برگشت. ▪️یک قطره از جوهر قلم قاضی، می‌تواند روزگاری را سیاه کند. حسین_آبدارباشی‌نژاد ▪️خرچنگ و قورباغه، برای کسب مقام شلختگی، از سر و کول قلم بالا رفتند! ▪️مدادی که «عرضش» زیاد شود، طولش کم میشود. ▪️بعضی قلم‌ها را باید حجامت کرد، بیش از حد کثیف می‌نویسند! ▪️بی رنگ می نویسد،قلمم کم خونی گرفته است.. ▪️قلم گرسنه ،با دیدن روی ماه کاغذ سیر شد. ▪️غرور قلم شکست وقتی زیر تیغ قلم تراش جان باخت. ▪️قلم بیدار،خوابش کم است. ▪️از وقتی دست به قلم شده ام پایم را قلم کرده اند. ▪️کاغذ بدجنس ،زیر پای قلم را خالی می کند ! ◼️حنجره برای نالیدن فراوان است ، مرا قلم بتراش ◼️بیا دست شعرهایم را بگیر ،دارند از قلم می افتند . ◼️برای اینکه نقدهایش را به رشته تحریر درآورد،قلم پای مردم را شکست. ◼️قلم پايش را شکستند براي همين است در نوشتن لنگ مي‌زند ◼️چشم‌ها با زبان بي‌زباني حرف مـي‌زنند و حرفي از قلم نمـي‌اندازند. ◼️نقاشی که قلم‌مو نداشت، با دستان خالی پر کشید. ◼️بعضی قلم به دستان از قلم افتاده اند ◼️پاهایم را قلم می کنم اگر راهی به جز رسیدن به تو را برود . ◼️برای بزرگ شدن نویسنده، «قلم» کوچک‌ شد. 🍭@shakhee_nabat
«📷» نون والقلم و ما یسطرون... قسم به قلم و آنچه از عطر نوشتن می‌تراود. هرگاه خیال در باغ تنهایی وجود و اندیشه در خلوت پاک ضمیر فارغ از برق ها و درخشندگی‌های دنیا درونم را پر می‌کند، تنها لمس دست‌های قلم است که به یاریم می‌شتابد. آنگاه که با دست اجبار لب‌های سخن را می‌دوزند، فریاد سکوتم را قلم با خونش بر صفحه کاغذ نقش می‌زند. آنگاه که دل صندوقچه حرف‌های ناگفته‌ای می‌شود که زبانم از گفتنش قاصر است، آنگاه که سینه پر می‌شود از راز عشق و آنگاه که بر لبه پرتگاه عشق نغمه مهر سر دادن برایم میسر نیست، بار فریاد و صدا و حتی سکوتم را قلم است که مهربانانه بر دوش می‌کشد و بر حریر لطیف کاغذ می‌نگارد. این قلم است که افکارم را می‌نویسد، اسرارم را می‌نگارد، نگاهم را می‌خواند، قلبم را می‌لرزاند، غمم را مرهم می‌نهد و آنقدر یاریم می‌کند تا درونم را خالی کند تا مهیای پذیرش احساساتی دوباره، تجربه‌ای تازه و زیستنی از نو شوم. «قسم به جان قلم خورده‌ام که نای قلم را به دست گیرم و تا آخرین رمق بنویسم » دکتر 🍭@shakhee_nabat
«قلم: از لغز تا جاندار انگاری» جایگاه قلم به عنوان ابزار نوشتن همیشه مورد توجه نویسندگان و شاعران قرار گرفته است و در ادب کهن بیشتر به ابزار نوشتن یا به جنس قلم اشاره شده است. عثمان مختاری در مقدمه یکی از قصایدش در قالب لغز به توصیف قلم می‌پردازد. این توصیف‌ها با استفاده از آرایه‌ای چون تشبیه هنری و تقویت شده است. ارزش قلم به دلیل آنچه به یادگار می‌گذارد و اثری که خلق می‌کند، نزد پیشینیان والا بوده است تا جایی که رودکی دست قلم و نویسنده را از دست نوازنده ارزشمندتر می‌داند: اگرچه چنگ نوازان لطیف دست بوند/ فدای دست قلم باد دست چنگ نواز کلک و خامه که مصداق‌های معادل و از مترادفات قلم هستند در شعر سبک عراقی به وفور دیده می‌شود و از همین دوران است که علاوه بر کاربرد قلم در ترکیبات تشبیهی و کنایه‌ها، به قلم جان بخشیده، به طوری که تمام احساسات انسانی را به قلم نسبت داده‌اند. سعدی از گریستن و همدردی قلم با گفتارش سخن می‌گوید: ز سوزناکی گفتار من قلم بگریست /که در نی آتش سوزنده زودتر گیرد حافظ، قلم یا همان کلک را شاخه نبات و معشوق خود میداند: حافظ چه طرفه شاخه نباتی است کلک تو/ کش میوه دلپذیرتر از شهد و شکر است و با نسبت دادن زبان به قلم به قدرت نویسندگی خود اشاره می‌نماید: مدعی گو لغز و نکته به حافظ مفروش /کلک ما نیز زبانی و بیانی دارد در دوره مشروطه که اتفاقات سیاسی و اجتماعی به دستان توانای شاعران و نویسندگان رقم می‌خورد، قلم به عنوان ابزار نوشتن انسانی است که مورد خطاب شاعر قرار می‌گیرد. دکتر 🍭@shakhee_nabat
شعر «ای قلم» سروده سید اشرف الدین گیلانی،نسیم شمال، بارزترین نوع از این انسان انگاری و شخصیت بخشی است: غلغلی انداختی در شهر تهران ای قلم خوش حمایت می‌کنی از شرع قرآن ای قلم گشت از برق تو ظاهر نور ایمان ای قلم مشکلات خلق گردد از تو آسان ای قلم نیستی آزاد در ایران ویران ای قلم ای قلم تا می‌توانی در قلمدان صبر کن یوسف‌آسا سال‌ها در کنج زندان صبر کن همچو یعقوب حزین در بیت الاحزان صبر کن کور شو بیرون نیا از شهر کنعان ای قلم نیستی آزاد در ایران ویران ای قلم ای قلم پنداشتی هنگامه ی دانشوری است دوره ی علم آمده هر کس به عرفان مشتری است تو نفهمیدی که اوضاع جهان خر تو خری است خر همان است و عوض گردیده پالان ای قلم نیستی آزاد در ایران ویران ای قلم ایها الشاعر تو هم از شعر گفتن لال باش شعر یعنی چه برو حمال شو رمال باش حقه بازی کن تو هم مانند رندان ای قلم نیستی آزاد در ایران ویران ای قلم 🍭@shakhee_nabat
🌱صبحمون رو با یه آیه از قرآن شروع کنیم « ✨ »‌                 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ فَإِنْ آمَنُوا بِمِثْلِ مَا آمَنْتُمْ بِهِ فَقَدِ اهْتَدَوْا ۖ وَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا هُمْ فِي شِقَاقٍ ۖ فَسَيَكْفِيكَهُمُ اللَّهُ ۚ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ پس اگر به آنچه شما ایمان آوردید یهود و نصاری نیز ایمان آوردند، راه حق یافته‌اند و اگر (از حق) روی بگردانند شک نیست که آنها در ستیز با حق خواهند بود و خداوند تو را از شر و آسیب آنها نگه می‌دارد و خدا شنوا و داناست. ( آیه ۱۳۷ سوره بقره) 🍭@shakhee_nabat
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا