« #واژه_واژه_بیت_بیت🍇» تو را من چشم در راهم شباهنگام که می‌گیرند در شاخ تَلاجَن سایه ها رنگ سیاهی وزان دلخستگانت راست اندوهی فراهم تو را من چشم در راهم شباهنگام در آن دم که بر جا دره‌ها چون مرده ماران خفتگانند در آن نوبت که بندد دست نیلوفر به پای سرو کوهی دام گَرَم یادآوری یا نه، من از یادت نمی‌کاهم تو را من چشم در راهم... #نیما_یوشیج 🍭 @shakheh_nabaat

« #تقویم_ادبی 📆 » 🦋۲۹ فروردین زادروز دکتر سیروس شمیسا سیروس شَمیسا زادهٔ ۲۹ فروردین ۱۳۲۷ در رشت استاد ادبیّات فارسی و نویسندهٔ پرکار ایرانی است که تاکنون بیش از ۴۰ اثر خلق کرده‌ست. وی تحصیلات عالی خود را در دانشگاه شیراز آغاز کرد و چند سالی پزشکی خواند، ولی پس از چندی تغییر رشته داد و در همان‌جا مدرک کارشناسی خود را در ادبیّات فارسی گرفت. پس از آن وارد دورهٔ دکترای ادبیات فارسی دانشگاه تهران شد و در سال ۱۳۵۷ از رسالهٔ خود به راهنمایی خانلری دفاع کرد. 🌿او در سال ۱۳۸۰ یکی از چهره‌های ماندگار ایران لقب گرفت. کتاب‌های او در بسیاری از دانشگاه‌های ایران تدریس می‌شود. برخى از آثار تألیفى او عبارتند از: فرهنگ عروضى، سیر رباعى، آشنایى با عروض و قافیه، سبك‌شناسى، نگاهى به فروغ و داستان یك روح اشاره کرد. از نظر شمیسا در شعر نو، سه شیوه رایج است. او این سه شیوه را به شعرهاى آزاد، سپید و موج نو تقسیم مى‌كند و اشعار «نیما یوشیج»، «فروغ فرخزاد» و «سهراب سپهرى» را در طبقه شعرهاى آزاد جا مى‌دهد و شعر «احمد شاملو» را شعر سپید می‌داند و درباره شعر موج نو مى‌گوید: «این شیوه وزن عروضى ندارد، معمولاً آهنگین نیست و قافیه هم ندارد و فرق آن با نثر معمولاً در ارائه مطالب و نحوه خاص بیان و تخیل شعرى است. الوند بهاری می‌گوید: تفاوت سیروس شمیسا با بسیاری از دانشگاهیان ما در این است که او کارمندی در سودای ترفیع و ارتقا و امتیاز نیست، بلکه با تمام وجود معلم است و چنان عاشق آموختن که از رفتار و گفتارش احساس می‌کنید به لذت‌بخش‌ترین کار جهان مشغول است. #سیروس_شمیسا #فروردین 🍭 @shakheh_nabaat

شعری از دکتر سیروس شمیسا خدمت شما ادب دوستان عزیز✍: صدا کن مرا صدای تو مجموعه ای از صداهاست صدای تو معجونی از جویبار است و گنجشک و گیلاس صدای تو زیتون و لیمو است صدا کن مرا ای صدای صداها صدای تو خوشبو است و من دور بودم میان لفافی که از حکمت عصر ما قبل تاریخ در قرب سرداب یک غار پیچیده بود و از معبر تنگی از روزن سنگ ها نور می خورد و اوهام مرطوب یک جلگه از جلبک سبز روی سرش بود صدای تو پیچیده در کوه صدا کن مرا ای نهایات تاریخ صدای تو منشور آزادی قرن ها انجماد صدای تو حلال صدای تو مسکوت صدای تو محزون و مرطوب صدای تو مکتوبی از لاله و دشت و باد است صدای تو باز است صدا کن مرا #سیروس_شمیسا #شعر 🍭 @shakheh_nabaat

« #مهمان_موسیقی🎵» برای معشوقتون که یادآور بهاره🍀💕✨ #علیرضا_قربانی 🍭 @shakheh_nabaat

«#سفر_با_کتاب✈️» ایران🇮🇷،خراسان رضوی 🍬عنوان کتاب: فاطمه فاطمه است 🍬نویسنده: علی شریعتی 🍬نشر: سپیده باوران 🍬نگاهی اجمالی به کتاب: شریعتی در مقدمه «فاطمه فاطمه است»، مخاطب خود را زنانی دانسته که نه در قالب‌های سنتی قدیم مانده‌اند و نه قالب‌های وارداتی جدید را پذیرفته‌اند و می‌خواهند خود را بسازند و نیازمند الگو هستند. به گفته شریعتی، شخصیت حضرت فاطمه(س) پاسخی به پرسش‌های این دسته از زنان است، همچنین جایگاه زن را در ادوار مختلف تاریخی برسی می‌کند. در بخش‌هایی از کتاب به زندگی حضرت فاطمه(س) پرداخته شده است و در بخش‌هایی دیگر از قسمت‌هایی از دیدگاه‌هایی که جامعه نسبت به زنان دارد نقد می‌کند. زبان شریعتی در این کتاب، زبانی داستانی- تاریخی است. در مطلع کلام تمام سعی او این است تا کلیشه‌های رایج و گاه غیرکاربردیِ شخصیتِ حضرت فاطمه(س) ـ که این شخصیتِ سترگ را در میان تولدی اعجازگونه و شهادتی مظلومانه خلاصه کرده استـ  بشکند و زندگی پُرفراز و نشیب و پر از درس این بانو را به تصویر کشد و الگوی تمام‌عیارِ زنِ مسلمانِ همه قرون را به نمایش بگذارد. 🍬دیگر کتاب های دکتر علی شریعتی: علی، مذهب، کویر، هبوط #فاطمه_فاطمه_است #علی_شریعتی 🍭@Shakheh_nabaat

🍰برشی از کتاب که بسیار زیبا و قابل تأمل است: «مریم مادر عیسی است». و من خواستم با چنین شیوه‌ای از فاطمه بگویم، باز درماندم خواستم بگویم: فاطمه دختر خدیجه بزرگ است که فاطمه نیست. خواستم بگویم که: فاطمه دختر محمد است دیدم که فاطمه نیست. خواستم بگویم که: فاطمه همسر علی دیدم که فاطمه نیست. خواستم بگویم که: فاطمه مادر حسنین است. دیدم که فاطمه نیست. خواستم بگویم که: فاطمه مادر زینب است. باز دیدم که فاطمه نیست. نه، اینها همه هست و این همه فاطمه نیست. فاطمه فاطمه است... #علی_شریعتی 🍭@Shakheh_nabaat

« #دعای_هر_روز_ماه_رمضان 🌙 » #روز_بیست‌وهشتم 🍭 @shakheh_nabaat

صبحمون رو با یه آیه از قرآن شروع کنیم☀️☁️ « #نور ✨ »‌ وَلَا يَأْتَلِ أُولُو الْفَضْلِ مِنْكُمْ وَالسَّعَةِ أَنْ يُؤْتُوا أُولِي الْقُرْبَىٰ وَالْمَسَاكِينَ وَالْمُهَاجِرِينَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۖ وَلْيَعْفُوا وَلْيَصْفَحُوا ۗ أَلَا تُحِبُّونَ أَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ و نباید صاحبان ثروت و نعمت از شما درباره خویشاوندان خود و در حق مسکینان و مهاجران راه خدا از بخشش و انفاق کوتاهی کنند، باید مؤمنان عفو و صفح پیشه کنند و از بدیها درگذرند، آیا دوست نمی‌دارید که خدا هم در حق شما مغفرت فرماید؟ و خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. (آیه ۲۲ سوره نور) 🍭 @shakheh_nabaat

« #صوت_آیه »

« #عکس_نوشته📸✍» 🍭 @shakheh_nabaat

« #واژه_واژه_بیت_بیت🍇» هر سال تابستان به یوش می‌رفتند. دسته جمعی، خانه را اجاره می‌دادند یا به کسی می‌سپردند و از قند و چای گرفته تا تره بار و بنشن و دوا درمان، همه را فراهم می‌کردند و راه می‌افتادند. هم ییلاقی بود- هم صرفه جویی می‌کردند. اما من می‌دیدم که خود پیرمرد در این سفرهای هر ساله به جست‌وجوی تسلایی می‌رفت برای غم غربتی که در شهر به آن دچار می‌شد. نمی‌دانم خودش می‌دانست یا نه که اگر به شهر نیامده بود نیما نشده بود. اما هر سال که بر می‌گشتند می‌دیدی که یوش تابستانه هم دردی از او را دوا نکرده است. #پیرمرد_چشم_ما_بود #جلال_آل_احمد #نیما_یوشیج 🍭 @shakheh_nabaat

« #نظم_پریشان 🍷 » 🍃تلخ کنی دهان من، قند به دیگران دهی نم ندهی به کشت من، آب به این و ان دهی 🍭 @shakheh_nabaat

« #مهمان_موسیقی🎵» چو شو گیرُم خیالت را به آغوش سحر از بسترُم بوی گل آیو:)🫀❤️ #استاد_شجریان 🍭 @shakheh_nabaat

« #سوال_ادبی❓» بیت زیر با کدام بین قرابت مفهومی ندارد؟ بازا که در هوایت خاموشی جنونم فریادها برانگیخت از سنگ کوهساران ۱)بلبل شنید ناله من در فراق یار مستانه؛ نعره‌ای زد و از خویشتن برفت ۲)حدیث حسن و مشتاقی درون پرده پنهان بود برآمد شوق از خلوت نهاد این راز بر صحرا ۳)شب فرق تو گر ناله را اشاره کنم چه رخنه‌ها که در دل سنگ خاره کنم ۴)مشتاقی و مهجوری دور از تو چنانم کرد کز دست بخواهد شد پایاب شکیبایی 🍭 @shakheh_nabaat

« #دعای_هر_روز_ماه_رمضان 🌙 » #روز_بیست‌ونهم 🍭 @shakheh_nabaat

صبحمون رو با یه آیه از قرآن شروع کنیم☀️☁️ « #نور ✨ »‌ أَلَيْسَ اللَّهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ ۖ وَيُخَوِّفُونَكَ بِالَّذِينَ مِنْ دُونِهِ ۚ وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ آیا خدای برای بنده‌اش کافی نیست؟ و مردم تو را از قدرت غیر خدا می‌ترسانند! و هر که را خدا به گمراهی خود واگذارد دیگر او را هیچ راهنمایی نخواهد بود. ( آیه ۳۶ سوره زمر) 🍭 @shakheh_nabaat

« #صوت_آیه »

« #واژه_واژه_بیت_بیت🍇» ۱/ ز شعرم خلقی به هم انگیخته‌ام خوب و بدشان به هم در آمیخته‌ام خود گوشه گرفته‌ام تماشا را کاب در خوابگه مورچگان ریخته‌ام ۲/ آتش‌زده‌ام، مرا نمی‌گیرد خواب دریاصفتم، ز من نمی‌کاهد آب خاکِ درِ دوستم، گَرَم باد بَرد هردم سوی اوستم، خدایا دریاب! ۳/ حاصل ز هر آنچه حاصل من هستی من مایل تو تو مایل من هستی هر نقش که می‌نهم به دل در آنی دانستمت اکنون که دل من هستی ۴/ آن کس که نه با علی دل خویش بباخت چیزی نشناخت، گر چه بس چیز شناخت گر ساخت دلم به هر بدی، لیک دلم با آن که به لب بد علی داشت، نساخت توضیح تصویر: خانه‌موزۀ نیما یوشیج، تهران. #نیما_یوشیج #رباعیات 🍭 @shakheh_nabaat

« #نظم_پریشان 🍷 » مگو "فردا بَرَت آیم" که من دور از تو تا فردا نخواهم زیست! خواهم مرد یا امروز یا امشب...🕊 🍭 @shakheh_nabaat

پاسخ: گزینه ۲ بیت صورت سوال و گزینه‌های ۱و ۳و ۴: بیانگر ناله و فریاد مشتاقی عاشق در هجران معشوق است. در گزینه ۲: به افشا شدن راز عشق اشاره شده است

« #سوال_ادبی❓» کدام بیت فاقد مفهوم عبارت زیر است؟! «تا با خاک انس نگیری راهی به مرتب قرب نداری» ۱) غبار دامن صحرای خاکساری شو که تاج رفعت از این رهگذر توانی یافت ۲) به خاکساری ما صرفه نیست خندیدن مکن به جام سفالین شراب بی‌غش را ۳) قطره‌ آبی که دارد در نظر گوهر شدن از کنار ابر تا دریا تنزل بایدش ۴) شده است گرد ز افتادگی سوار بر باد نشسته است ز گردن کشی نشان در خاک 🍭 @shakheh_nabaat

«#ادبیات_جهان🌎» این هفته: شکسپیر شکسپیر در استراتفورد-آن-آون، واریک‌شر متولد و بزرگ شد. وی در سن ۱۸ سالگی ازدواج کرد و صاحب سه فرزند شد. شکسپیر را پدر نمایشنامه نویسی انگلستان می‌دانند. وی موضوع بسیاری از نمایشنامه‌های خویش را از تاریخ روم باستان و کتاب پلوتارک برگزیده و به نیروی تصور و تخیل خویش به صورت تراژدی‌های زیبایی آن‌ها را درآورده است. سبک نویسندگی شکسپیر به مکتب کلاسیسم تعلق دارد. آخرین نمایشنامه‌ها وی ترکیبی از تراژدی و کمدی است. آثار مهم او عبارتند از: اتلو، مکبث، هملت، ژولیوس سزار، تاجر ونیزی، شاه لیر، هنری ششم، هیاهوی بسیار برای هیچ، رویای شب نیمه تابستان. ویلیام شکسپیر در روز ۲۳ آوریل ۱۶۱۶ میلادی در پنجاه و دو سالگی درگذشت. جسدش را دو روز بعد در کلیسای مقدس ترینیتی به خاک سپردند. او حتی قطعه‌ای ادبی نیز برای روی سنگ قبر خود گفته که بر آن حک شده‌است: تو را به مسیح از کندن خاکی که اینجا را دربرگرفته دست بدار! خجسته باد آنکه این خاک را فروگذارد، و نفرین بر آنکه استخوان‌هایم بردارد! #ویلیام_شکسپیر 🍭@Shakheh_nabaat