جمعه شد آقا نگاهم بر در است در فـراق یار آهـم از سر است می نمایندجمعه ها گر افتخار باشد از مهـدی زهـرا انتظار أللَّھُمَ؏َـجِّلْ لِولیڪَ ألفرج @shakibaye 🌸🍃

نیایش صبحگاهی 🌸🍃 ✨ خداوندا...🙏 🌸امروز را برای همه ما 💫به گونه ای ورق بزن که 🌸لحظه لحظه آن 💫عشق باشد و امیـد ✨ای خدای مهربان❤ 🌸امروز ، صبروبردباری، 💫فروتنی و تسلیم 🌸لبخندو گذشت، 💫صلح و آرامش 🌸برکت و بخشش بسیار 💫نصیب همه ما بگردان آمیـــن...🙏 @shakibaye 🌸🍃

🎤 نکته اخلاقی شماره (١١١) آیا از ذخیره آخرتی بودن یتیم نوازی خبر دارید؟ ✍️ با توجه به آثار و عواقب مال اندوزی و حسرت و افسوس خوردن در آن روز وانفسا یعنی روز  قیامت؛ سرمایه داران دنیا می گویند: ایکاش هر گز سرمایه ای نداشتیم و یا اگر داشتیم آن را در راه خداوند به فقرا مستمندان و یا در ساخت مسجد و مدرسه هزینه می کردیم. تا آن همه مال و ثروت امروز سپری می شدند برای ما در مقابل عذاب قیامت و یا قصری مجللی می شد در بهشت؛ و زندگی جاوید در جوار نبی مکرم اسلام حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم . اکنون که در این دنیا زندگی می کنیم به فکر آخرت خودمان باشیم. و هرگز به امید باز ماندگان نباشیم تا شاید اندکی از مال به جای گذاشته خودمان را از سر ترحم برای ما صدقه بدهند. حال به چند نمونه از ذخیره های آخرت اشاره می کنیم: 1-  سرپرستی یتیمان یکی از محاسن اخلاق سرپرستی ایتام و تفقّد و محبّت نسبت به آنان است. در زندگی انسانها خلأها و کمبودهایی وجود دارد که جز از طریق محبّت و دوستی نمی توان آن را جبران کرد و در این میان، کودکان یتیم بیشترین نیاز را احساس می کنند زیرا آنها که در اثر از دست دادن پدر یا مادر از سرچشمه مهر و محبّت دور افتاده اند، بیش از هر چیز به نوازش و محبّت محتاج اند و برای این احساس عاطفی و روحی خواه ناخواه در انتظار پاسخ هستند. از این رو پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلم که پیام آور رحمت و رحمه للعالمین است و خود نیز طعم تلخ یتیمی را چشیده نسبت به این موضوع شدیداً توصیه کرده و با بیانات مختلف در مناسبتهای گوناگون مسلمانان را در تکریم یتیمان ترغیب و تشویق فرموده و مردم را به سرپرستی آنها امر کرده و خود نیز عملاً عهده دار نگهداری و سرپرستی از یتیمان بوده و در حدیثی از آن حضرت آمده است: «أحبُّ البُیوتِ بیتٌ فیهِ یتیمٌ مُکرَّمٌ.» محبوب ترین خانه آن خانه ای است که در آن کودک یتیمی با عزّت و احترام زندگی کند. در قرآن مجید درباره ایتام آیات متعددی دیده می شود که در پاره ای از آیات، بی اعتنایی به یتیمان را علامت کفر و نفاق می شمارد و می فرماید: «أَ رَأَیْتَ الَّذِی یُکَذِّبُ بِالدِّینِ فَذلِکَ الَّذِی یَدُعُّ الْیَتِیمَ»آیا دیدی آن را که دین و روز قیامت را دروغ می پندارد، پس او کسی است که یتیم را از خود می راند. و در جای دیگر می فرماید: «کَلاَّ بَلْ لا تُکْرِمُونَ الْیَتِیمَ وَ لا تَحَاضُّونَ عَلی طَعامِ الْمِسْکِینِ»چنان نیست که شما خیال می کنید بلکه شما یتیمان را گرامی نمی دارید و یکدیگر را بر اطعام مستمندان تشویق نمی کنید. و در یک جا پس از عبادت خدا و نیکی به پدر و مادر و خویشاوندان، محبّت و احسان به ایتام را یادآور می شود و می فرماید: «وَ إِذْ أَخَذْنا مِیثاقَ بَنِی إِسْرائِیلَ لا تَعْبُدُونَ إِلاَّ اللَّهَ وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً وَ ذِی الْقُرْبی وَ الْیَتامی وَ الْمَساکِینِ ... .» (و به یاد آورید) زمانی را که از بنی اسرائیل پیمان گرفتیم که جز خداوند یگانه را نپرستید و نسبت به پدر و مادر و نزدیکان و یتیمان و بینوایان نیکی کنید... . و آنگاه که یتیم بودن رسولخدا صلّی الله علیه و آله و سلم را به وی تذکر می دهد، می فرماید: «أَ لَمْ یَجِدْکَ یَتِیماً فآوی؟» آیا تو را یتیم نیافت و سپس پناه داد؟ سپس می فرماید: «فَأَمَّا الْیَتِیمَ فَلا تَقْهَرْ»حال که چنین است پس با قهر و خشم با یتیم برخورد مکن. رسول گرامی صلّی الله علیه و آله و سلّم فرمود: « من کفَّل یتیماً و نفقته کنت أنا و هو فی الجنَّه کهاتین و قرن بین اصبعیه المسبّحه و الوسطی.» کسی که یتیمی را سرپرستی کند و عهده دار نفقه و مخارج او گردد من و او در بهشت پهلوی یکدیگر هستیم. سپس انگشت سبّابه و انگشت وسطی را پهلوی هم گذاشت و فرمود: مانند این دو که پهلوی یکدیگرهستند. امام صادق علیه السّلام فرمود: «من اراد ان یدخله الله عزّوجلَّ فی رحمته و یسکنه جنَّته فلیحسن خلقه ... و لیرحم الیتیم.» کسی که بخواهد مشمول رحمت خداوند گردد و وارد بهشت شود... باید نسبت به یتیمان دلسوز و مهربان باشد. اثر دیگر یتیم نوازی این است که دل انسان نرم و حوایج او برآورده می شود. پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم فرمود: «اتحبُّ ان یلین قلبک و تدرک حاجتک؟ ارحم الیتیم و امسح رأسه و أطعمه من طعامک یلین قلبک و تدرک حاجتک.» آیا دوست داری دلت نرم و آرزویت برآورده شود؟ (آنگاه فرمود:) بر یتیم ترحّم کن و دست محبّت بر سر او بکش و از غذای خود به او بخوران تا قلبت نرم و حاجتت روا گردد. در حدیثی از رسول اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم می خوانیم: «و الذَّی تفسی بیده لایلی مسلم یتیماً فیحسن ولایته و یضع یده علی رأسه إلّا رفعه الله عزَّوجلَّ بکلِّ شعره درجه و کتب له بکلِّ شعره حسنه و محی عنه بکلِّ شعره سیّئه.» سوگند به کسی که جانم در قبضه قدرت اوست، هر مسلمانی که سرپرستی یتیمی را به عهده بگیرد و

به خوبی از عهده ولایت و سرپرستی آن یتیم برآید و دست محبّت بر سر او بکشد به عدد هر مویی که از زیر دستش می گذرد خداوند متعال یک درجه مقام او را بالا می برد و یک ثواب در نامه عمل وی می نویسد و یک گناه از او کم می کند. مطالب ادامه دارد... 📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚 📖 برگرفته از کتاب (گلزار بهشت) ؛ چهاردهمین کتاب و جدیدترین اثرِ در حال تدوینِ استاد شکیبایی 📖

🌷سلام علیکم صبح زیبای شنبتون بخیر و شادی🥀 قوی کسی است که, نه منتظر میماند کسی خوشبختش کند، و نه اجازه میدهد کسی بدبختش کند!! هر گاه زندگی را جهنم دیدی, سعی کن پخته از آن بیرون آیی... سوختن را همه بلدند!! زندگی هیچ نمیگوید, نشانت میدهد!! با زندگی قهر نکن... دنیا منت هیچکس را نمیکشد... با خود عهد بستم که به چشمانم بیاموزم، فقط زیبائی های زندگی ارزش دیدن دارد، و با خود تکرار می کنم که یادم باشد، هر آن ممکن است شبی فرا رسد، و آنچنان آرام گیرم که دیدار صبحی دیگر برایم ممکن نگردد، پس هرگز به امید فردا "محبت هایم را ذخیره نکنم "، و این عهد به من جسارت می دهد که به عزیزترین هایم ساده بگویم : خوشحالم که هستید @shakibaye 🌸🍃

🌷بسم الله الرحمن الرحیم🌷 خداوندا امروز و هر روز🌸 به فرشتگانت بسپار سبدی پر از لبخند و شادی سلامتی و تندرستی برکت و روزی فراوان برای دوستانم به ارمغان بیاورند هرروزتون پراز خبرهای خوب خوب🌸 🌺✨💖 @shakibaye

🎤نکته اخلاقی شماره (١١٢) شما چقدر به یتیمان خانواده و بلکه جامعه توجه و رسیدگی دارید؟ ✍️در ادامه مطالب یادداشت شماره قبل، به نکات ذیل نیز توجه بفرمایید : 2- کمک به فقرا ؛ محرومان و مستضعفان یکی از مهم ترین اهداف بعثت پیامبران الهی، ایجاد قسط و عدل و کمک رسانی به محرومان و ضعیفان جامعه و برقراری عدالت در جامعه است. در جامعه اسلامی باید مسلمانان از لحاظ توزیع ثروت های عمومی، امنیت، امتیازها و بهداشت و درمان، دسترسی اطلاعات مورد نیاز و سایر خدمات، در حد مساوی قرار گیرند و موقعیت سیاسی، اجتماعی و دینی عده ای، نباید موجب از بین رفتن عدالت اجتماعی و در نتیجه تضییع حقوق ضعیفان و طبقات محروم گردد . رهبران الهی، تلاش می کنند که فقرا و محرومان جامعه، علاوه بر رشد فکری و فرهنگی، از محرومیت های مادی نیز رها شده و یک زندگی مناسب و در شان خود داشته باشند . روزی امام حسین علیه السلام به ملاقات بیماری بدهکار به نام اسامة بن زید رفت . او در بستر بیماری آه و زاری می کرد و هی می گفت: ای وای از دست غم و اندوه! حضرت از او پرسید: چه اندوهی داری؟ اسامة بن زید گفت: بدهکارم و غم و غصه شصت هزار درهم قرض، تمام وجودم را فرا گرفته است . امام فرمود: ناراحت نباش! من تمام بدهی های تو را پرداخت می کنم . اسامه گفت: می ترسم قبل از پرداخت بدهی هایم، بمیرم . حضرت سیدالشهداعلیه السلام فرمود: من تمام بدهی های تو را قبل از مرگ تو می پردازم . حضرت اباعبدالله علیه السلام همچنان که وعده داده، بود قبل از مرگ اسامه تمام قرض های وی را پرداخت . امام حسین علیه السلام در کمک رسانی به طبقات محروم جامعه، گاهی شکر تصدق می داد . از آن حضرت پرسیدند: ای فرزند رسول الله! چرا شکر در راه خدا می دهید؟ فرمود: من خودم شکر دوست دارم و خدای متعال در قرآن شریف فرموده است: «لن تنالوا البر حتی تنفقوا مما تحبون »; «هرگز به مقام حقیقی نیکوکاران نمی رسید، مگر این که از آنچه دوست می دارید در راه خدا انفاق کنید .» و انفاق دوست داشتنی ترین مال پیش من، از بهترین چیزهاست . بسیاری از مردم با آن که، خود، بهترین غذاها را مصرف می کنند، امّا هنگامی که می خواهند به فقیران غذا بدهند، غذایی می دهند که خودشان هیچ تمایلی برای خوردن آن ندارند. این کار دور از جوان مردی است؛ زیرا مروّت اقتضا می کند که انسان همان چیزی را برای دیگران بپسندد که برای خود می پسندد. بر اساس دستور قرآن مجید و سیره ی ائمه معصومین علیهم السلام ، شایسته است انسان از بهترین داشته های خود، به فقیران ببخشد و نباید با دادن چیزهای پست و بی ارزش، طبع انسانی آنان را خوار بشمارد؛ زیرا پیامبر گرامی اسلام می فرمایند:«لا تُطْعِموُا الْمَساکینَ مِمّا لا تَأکُلُونَ.»از آن چه خودتان نمی خورید، به مسکینان ندهید. 3- ساختن مسجد، مدرسه و بیمارستان ساختن مسجد و مدرسه و پل و رباط، و اجرای قنوات و نشاندن درختان وامثال اینهاست از چیزهائی که اثر آن در روزگار باقی می ماند تا قیامت. و نفع آن روز به روز عاید صاحب آن می گردد. از حضرت امام جعفر صادق - علیه السلام - مروی است که: «هر که مسجدی بنا کند خدای - تعالی - برای او خانه ای در بهشت بنا کند» . و نیز از آن حضرت مروی است که: «شش چیز است که فیض و ثواب آن بعد از وفات به مؤمن می رسد: یکی: فرزندی که از برای او طلب آمرزش نماید. دوم: مصحفی که بعد از خود بگذارد. سوم: درختی که بنشاند. چهارم: چاه آبی که حفر کند. پنجم: صدقه جاری، که مستمر سازد و خود بعد از آن منتفع شود. مثل ساختن پل ومدرسه و رباط، و وقف کردن مزارع و قرای و امثال آنها. ششم: طریقه ای نیکو که بعد از او به آن عمل نمایند» . 4- وقف اموال و املاک وقف اموال از جمله صدقات جاریه ای است که تا قیامت ثواب آن به وقف کننده می رسد و از فیوضات آن بهره مند می گردد. امامان شیعه نیز اموال و باغ هایی را در راه خدا و برای برطرف ساختن نیاز نیازمندان و خویشاوندان خود وقف کردند. براساس نقل مشهور، باغ هایی که هم اکنون در محله نخاوله مدینه (محله شیعه نشین) به نام باغ صبا و باغ مرجان وجود دارد، از موقوفات امام حسن مجتبی علیه السلام یا بنابر نقلی از موقوفات امام سجاد علیه السلام است. شیخ بهایی نیز روایت می کند که امام حسین علیه السلام زمین ها و چیزهای دیگری را که ارث برده بود، وقف کرد و حتی اطراف قبر پاک خویش را از اهل نینوا و غاضریه به شصت هزار درهم خرید و وقف آنان کرد؛ بدین شرط که زائرانش را به سوی قبرش راهنمایی کنند و از آنان به مدت سه روز به عنوان میهمان پذیرایی نمایند. امام صادق علیه السلام نیز موقوفاتی داشته است، زیرا شیخ صدوق روایتی را نقل می کند که آن حضرت وصیت کرد مجلس عزاداری بر پا کنند و اموالی را نیز بدین منظور وقف نمود. 📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚 📖 برگرفته از کتاب (گلزار بهشت) ؛ چهاردهمین کتاب و جدیدترین اثرِ در حال تدوینِ استاد شکیبایی 📖 @shakibaye

💗 یکشنبه زیبای شما 💫 عـالی و بینظیـر 🌼 روزتون سرشار از 💗 موقعیتهای عـالی 💫 امیدوارم هفته تون 🌼 پراز فرصتهـای نو 💗موفقیتهای پی در پی 💫و عشق و برکت درتمام 🌼 مراحل زندگیتون باشه 💗روزتون در پناه خدا @shakibaye 🌸🍃

✍علی علیه السلام «كسى كه در هزينه كردن ميانه روى كند هرگز فقير نخواهد شد» 📚شرح حکمت ۱۴۰ این معنا امروز هم در مقیاس کوچک خانواده و هم در مقیاس وسیع جامعه ثابت شده است که اگر از اسراف و تبذير پرهيز شود و در هزينه كردن سرمايه ها صرف جويى و ميانه روى گردد بسيارى از مشكلات حل مى شود; مشكل زمانى براى فرد يا جامعه پيدا مى شود كه حساب دقيقى براى هزينه ها و نيازها در نظر نگيرد و يا بى حساب و كتاب آنچه را دارد هزينه كند كه به يقين زمانى فرا مى رسد كه فرد يا جامعه در فقر فرو مى روند. 💠: @nkeramat97 💐

نیایش صبحگاهی🌺🍃  ✨بار الها... 🌺یاریم کن که هر روزم به لطف 🍃و توفیق تو بهتر از روز قبل باشد.. 🌺نه برداشت منفی کنم و 🍃نه کلام منفی بر زبان بیاورم 🌺و نه نا سپاسی کنم.. ✨خداوندا... 🌺نگذارکه از تو فقط نامت را بدانم 🍃و نگذارکه از تو تنها 🌺مشق کردن اسمت را به یاد داشته باشم ✨بارالها... 🌺هموااره در من جاری باش همانگونه 🍃که خون در رگهایم جاری است آمیـن..🙏 @shakibaye 🌸🍃

🎤 نکته اخلاقی شماره (١١٣) چرا آرزوي مرگ كردن گناه است؟ ✍️ اين مسأله چند صورت دارد، زيرا گاهي انسان‌ها آرزو مي‌كنند در راه خدا كشته شوند و همانطور كه شهداي كربلا در شب عاشورا چنين آرزويي داشتند و حتي در دعاهاي خود آن را با گريه و زاري از خداوند طلب مي‌كردند، و همان‌طور كه شهداي دفاع مقدس نيز آرزو داشتند، خوب، اين هم خود نوعي مرگ است. پس چرا اين آرزو، آرزوي انسان‌هاي بزرگ بوده است. گاهي هم برخي انسان‌ها آرزو مي‌كنند بميرند تا از مشكلات و سختي‌هايي كه در زندگي با آن مواجه هستند راحت شوند و اصلاً آرزو مي‌كنند كاش متولد نشده بودند. اين هم نوعي ديگر؛ مردن براي رهايي از مشكلات. و ممكن است افرادي هم باشند كه با جهت‌هاي ديگر آرزوي مرگ داشته باشند. به هر حال قبل از بررسي اين جهات مثبت و منفي خوب است ابتدا به اين مطلب توجه داشته باشيم كه: مرگ و زندگي دو نعمت بزرگ الهي هستند. قانون مرگ از عمومي‌ترين و گسترده‌ترين قوانين اين عالم است. همانطور كه قانون حيات و زندگي اين طور است. انبياء الهي، صالحين و حتّي فرشتگان مقربين هم مي‌ميرند و جز ذات پاك خداوند در اين جهان باقي نمي‌ماند. كلُّ مَنْ عَلَيها فانٍ و يَبقي وجهُ رَبّكَ ذوالجلالِ و الاكرام،[1] همة كساني كه روي زمين هستند (منظور در عالَم) فاني مي‌شوند و تنها ذات ذوالجلال و گرامي پروردگارت باقي مي‌ماند. و آنچه كه مقدم بر مرگ ـ يعني انتقال انسان از سراي دنيا به سراي جاويدان آخرت ـ مي‌باشد، نعمت حيات و زندگي است. نعمتي كه خداوند در قرآن كريم با منت از آنها ياد كرده است و بر بشر تمام نموده‌ است؛ و هو الّذي اَحياكُم ثم يُميتُكُم ثم يُحييكُم اِنّ الانسانَ لكفور؛[2] و او كسي است كه شما را زنده كرد، سپس مي‌ميراند، بار ديگر زنده مي‌كند (در قيامت) امّا انسان بسيار ناسپاس است. همين كه در آخر آيه مي‌فرمايد: «انسان بسيار ناسپاس است» اشاره به اين دارد كه اوّلاً مرگ و زندگي هر دو نعمت هستند كه مورد كفران نعمت قرار مي گيرند[3]و البته زندگي اولين نعمتي است كه خداوند به انسان لطف كرده و ثانياً انسانها نسبت به اين نعمتها ناسپاس‌اند، از عمر خويش استفاده كافي را نمي برند، اوقات خويش را به بطالت مي گذرانند و گاه و بيگاه اين نعمت را در كارهاي آلوده به گناه صرف مي‌كنند و در آخر، همين كارها موجبات رنج و سختي را برايش فراهم مي‌سازد و اينجاست كه انسان دوست دارد و آرزو مي كند كاش اصلاً به دنيا نيامده بود و البته اين آرزو كه بوي نااميدي  از رحمت خدا و شکايت از تقديرات او را مي‌دهد خودش گناهي ديگر است. آرزوي مرگ و دو رويِ آن: روي اوّل: بدون شك تقاضاي مرگ از خدا يا آرزوي مرگ كار درستي نيست ولي گاه در زندگي انسان حوادث سختي روي مي‌دهد كه طعم حيات كاملاً تلخ و ناگوار مي‌شود؛ مخصوصاً درآن جا كه انسان هدف‌هاي مقدس يا شرف و حيثيت خود را در خطر مي‌بيند و توانايي دفاع در برابر آن را ندارد. در اين گونه موارد گاهي براي رهايي از شكنجه‌هاي روحي تقاضاي مرگ مي‌كند.[4] هنگامي كه انسان خيال مي‌كند تمامي درها به رويش بسته شده و براي حل مسائل هيچ راهي ندارد كه بدون شك نمي‌توان گفت انسان در اين صورت به بن بست رسيده است. حضرت مريم ـ عليها السّلام ـ نيز چون به لحظات به دنيا آمدن فرزندش عيسي ـ علي نبيّناء و آله‌ عليه السلام ـ كه خداوند او را بدون پدر به مريم عطا كرده بود، نزديك و نزديك‌تر مي‌شد در فكرش اين تصور پديد آمد كه تمام آبرو و حيثيتش در برابر مردم بي خرد با تولد اين نوزاد به خطر خواهد افتاد. اين جا بود كه آرزوي مرگ كرد و فرمود: اي كاش پيش از اين مرده بودم و بكلّي فراموش مي‌شدم.[5] وي عفت و پاكدامني را حتي از جانش بيشتر دوست مي‌داشت و براي آبروي خود ارزش بيش از حيات خود قائل بود و لذا اين فكر شايد در لحظات بسيار كوتاهي صورت گرفت و ديري نپائيد با ديدن رحمت الهي اين افكارش بر طرف شد و نور اطمينان و آرامش و توكل تمام قلبش را فرا گرفت و با قامتي استوار يك تنه در برابر تمامي مشكلات و گرفتاري‌هايي كه يك مشت آدم‌هاي بي خرد براي وي پيش آورده بودند ايستاد و از ناموس خدا، عفت و پاكدامني خويش دفاع كرد. اينها درس‌هايي هستند براي ما انسان‌ها كه به راحتي در برابر مشكلات و سختي‌هاي زندگي از ميدان به در نشويم و با درايت، صبر، حوصله و توكّل به خدا در صدد حل مشكلات برآئيم نه اين كه با تبعات پوچ‌گرايي و يأس و نوميدي مشكلي بر مشكلات قبلي بيفزائيم. زندگي بالاترين موهبتي است كه به ما ارزاني شده، همان طور كه ضرب المثل قديمي مي‌گويد « جايي كه زندگي هست اميد هست» و چنان چه ما همت قبول و انتخاب زندگي را پيدا كنيم ديگر زندگي كردن آن قدر برايمان مشكل نخواهد بود.[6] اكثر كساني كه به غلط افكار نوميدي و يأس از زندگي به سرشان مي‌زند و آرزوي مرگ مي‌كنند حرفشان اين است كه « لعنت به اين زندگي كه من بخواهم انتخابش كنم. اين در حقيقت زندگي است كه مرا انتخاب كرده است،

من از كسي نخواستم مرا به دنيا بياورد. آمدن من به خواست خودم نبوده و حالا اگر نخواهم اين زندگي را كه به من تحميل شده قبول كنم ديگر چه لزومي دارد زنده باشم». دسته‌اي از روان شناسان معتقدند كه برخي انسان‌ها خود را آنگونه كه هستند مورد پذيرش قرار نمي‌دهند و در عوض با به كار گيري رفتار‌هايي به انكار خود و تغيير افكار، هيجان‌ها و كردار خود مي‌پردازند و در نهايت دچار اضطراب مي‌شوند، در استفاده از نيرو‌ها و استعداد‌هاي خود ناتوان مي‌مانند .[7] دائماً خود را از اين كه در اين دنيا زندگي مي‌كنند سرزنش مي‌كنند، كارها و روش‌ زندگي خويش را به باد انتقاد مي‌گيرند و در نهايت به غلط آرزوي مرگ را در فكر و ذهن مي‌پرورانند. قطعاً چنين آرزويي صحيح نيست و از نظر مباني دين اسلام و آيات قرآن كريم مردود مي‌باشد. امّا روي دوّم سكّه: شنيده‌ايد كه دوست مشتاق ملاقات دوست است و مي‌دانيم كه لقاي معنوي پروردگار در قيامت رخ مي‌دهد. هنگامي كه موانع عالم دنيا بر طرف شود و غبار‌هاي گناه و شهوات و هوس‌هاي فرو نشيند، پرده‌ها برداشته مي‌شود و انسان با چشم دل جمال محبوب خويش را مي‌بيند. مرگ پلي است كه انسان را در اين مسير به دوست مي‌رساند و لذا شوق پسر ابيطالب علي ـ عليه السّلام ـ به مرگ بسيار بيشتر از علاقة كودك به سينة مادرش بود و هنگامي كه فرق مباركش از هم شكافته شد خروشي بر آورد كه: فزت و ربّ الكعبه؛ قسم به پروردگار كعبه كه رستگار شدم. شهداي 8 سال دفاع مقدس براي رسيدن به اين مقامات معنوي گوي سبقت را از يكديگر مي‌ربودند و اگر زماني مي‌شنيدند كه براي شركت در عملياتي انتخاب شده‌اند چنان خوشحال مي‌شدند همچون حالت عروس در حجله دست از پا نمي‌شناختند. خوب چنين آرزويي براي مرگ، آرزوي مرگ نيست بلكه آرزوي جاويد شدن است. [1] . مباركه الرحمن/26 و 27 . [2] . حج/66 . [3] . طباطبائي . محمد حسين . تفسيرالميزان (ترجمه) . ج14 . ص570 . [4] . مكارم شيرازي . ناصر . تفسير نمونه . ج 13 . ص 44 و 45 . تهران . [5] . قالّت يا ليتني مِتُّ قبلْ هذا و كنتُ نسياً مّنسيّاً . مريم/23 . [6] . بوسكاليا . لئو . زندگي با عشق چه زيباست . ترجمة تور انداخت تمدن ( مالكي) . ص 253  . [7] . دادستان . پري رخ . روان شناسي مرضي تحولي ، از كودكي تا بزرگسالي . ج 1 . ص 112 . تهران  . 📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚 📖 برگرفته از کتاب (گلزار بهشت) ؛ چهاردهمین کتاب و جدیدترین اثرِ در حال تدوینِ استاد شکیبایی 📖 @shakibaye