💠چهار قصه از زندگانی امام صادق علیه السلام💠 🔆در این فایل که خدمتتان تقدیم می گردد ، چهار قصه شیرین وخواندنی از زندگانی امام صادق علیه السلام مناسب برای کودکان دبستانی به قلم مسلم ناصری قرار دارد🔆 #قصه #کودکان #امام_صادق #شهادت_امام_صادق_علیه_السلام @amooakhavan

#شهادت_امام_صادق_علیه_السلام #حب_دنیا امام صادق عليه‌السلام فرمود: «دنيا هم‌چون آب دريا است؛ هر كه از آب دريا بيشتر بنوشد بيشتر تشنه مى‌شود». شهید آیت الله سید محمدباقر صدر ره: انسان هر چقدر از آب دريا بيشتر بنوشد بيشتر تشنه مى‌شود. اين‏طور نگو: «من همين يك مشت از مال دنيا را بگيرم بعد از دنيا رو مى‌گردانم، همين مرتبه از جاه و مقام دنيا را به دست بياورم بعد به سوى خدا مى‌روم». مسأله اين‌طور نيست؛ هر چقدر از مال دنيا، از جاه دنيا، از مقامات اين دنياى فانى، بيشتر پيدا كنى، تشنگى و حرصت به مقدار و مرتبه بعدى، بيشتر مى‌شود؛ [چراکه] «دنيا هم‌چون آب دريا است»، «حُبّ دنيا سرچشمه هر گناه است». 📚 بارقه‌ها، صفحه ۴۴.

#حب_دنیا_در_نهج_البلاغه #شهادت_امام_صادق_علیه_السلام امام علي(ع) در خطبه 173 «نهج البلاغه»، می فرماید: «نبايد هيچ يك از شما به سبب از دست دادن چيزى از دنيا، همچون كنيزكان گريه سر دهد؛ بلکه با استقامت بر طاعت خدا و عمل به دستورات قرآن، نعمت خداوند را بر خود کامل کنید». شاید بیان حضرت اشاره به این باشد : 🔹نعمت های دنیا ارزشی ندارد . 🔹نعمات دنیوی ماندگار نیست‌. 🔹از دست رفتن نعمات، سنت الهی است. 🔹داشته های دنیوی سرانجام از دست می رودو ابدی نیست. 🔹گریه بر از دست دادن آن داشته ها، کار افراد ضعیف است. 🔹يكى از عوامل بقا و دوام نعمت هاى خداوند، اطاعت فرمان او و عمل به دستورات قرآن است. 🔹در مصائب و مشکلات، درست ترین راه را انتخاب کنیم، نه احساسی ترین راه را که گریه و زاری و گله و شکایت است. .

#حب_دنیا_در_نهج_البلاغه #شهادت_امام_صادق_علیه_السلام امام علی(ع) درباره آثار شوم «دنیاپرستی» می فرماید: «آن كس كه قلبش با محبت دنيا پيوند خورده سه چيز او را رها نخواهد كرد: اندوه دائم، حرص و آرزويى كه هيچ گاه به آن نخواهد رسيد». بیان حضرت می تواند ناظر به این باشد که: 🔹در واقع «دنياپرستى» همواره با غم و اندوهِ مستمر همراه است، زیرا انسانِ دنياپرست براى رسیدن به دنيا و حفظ آن به تلاش و گذشتن از موانع زيادى احتياج دارد. به همين دليل پيوسته غم و اندوهى وجود او را احاطه می کند. 🔹بنا بر حکمت الهی، نعمات دنیوی ، بین همه مردم یکسان توزیع نشده است، لذا دیدن نعماتی که دست دیگران است، شخص دنیا پرست را آزرده خاطر می کند! 🔹معمولاً افراد حریص پس از بدست آوردن نعمتی ، برای نعمت بزرگتر نقشه می کشند و برنامه ریزی می کنند. هفت اقليم ار بگيرد پادشاه همچنان در بند اقليمى دگر بديهى است چنين حرصى، آرامش را از انسان مى گيرد و شب و روز او را به خود مشغول مى كند. 🔹بازیهای دنیا این چنین است که وقتی انسان به آرزویی دست یافت و یک شبی را راحت خوابید، فردا آرزویی جذاب تر ، در نزد چشم انسان ، خودنمایی و جلوه آرایی می کند و موجب اندوه می شود! 🔹و اینچنین این حلقه ی ضلالت آور ادامه می یابد تا عمر انسان حریص تمام شود ولی آرامشی را تجربه نکند! 🔹فرعون ها و قارون ها، با تمام جاه و جلال، به ذلت و خواری افتاده اند، حالا چطور دنیا به ما وفادار باشد؟! بی وفایی خصیصه دنیاست! 🔹آرزوهاى که انسان بدان نمی رسد یعنی آرزوهای طول و دراز، یعنی آرزوهايى كه گاه چند برابر عمر آدمى براى رسيدن به آن نيز كفايت نمى كند، یعنی آرزوهاى نامعقولى كه به چنگ آوردن آن هزارگونه بدبختى، ذلت و گرفتارى دارد . یعنی آب در هاون کوبیدن !!! .

#حب_دنیا_در_نهج_البلاغه #شهادت_امام_صادق_علیه_السلام حضرت در حديث پرمعناى ديگرى می فرماید:  «أنَا زَعِيمٌ بِثَلاثٍ لِمَنْ أكَبَّ عَلَى الدُّنْيا: بِفَقْرٍ لَا غِناءَ لَهُ وَ بِشُغْلٍ لَا فَراغَ لَهُ وَ بِهَمٍّ وَ حُزْنٍ لَا انْقِطاعَ لَهُ» 🔹 من ضامنم كسى كه خود را بر دنيا بيفكند سه چيز را دريافت خواهد داشت: فقرى كه هرگز بى نيازى در آن نخواهد بود و گرفتارى كه هرگز فراغتى ندارد و غم و اندوهى كه هيچ گاه قطع نمى شود!! .

#شهادت_امام_صادق_علیه_السلام #حب_دنیا از حضرت فاطمه دختر امام حسین ع نقل شده است كه:  «الرَّغْبَةُ فِى الدُّنْيا تَكْثِرُ الْهَمَّ وَ الْحُزْنَ وَ الزُّهْدُ فِي الدُّنْيا يُرِيحُ الْقَلْبَ وَ الْبَدَنَ»؛ 🔹دنياپرستى، غم و اندوه انسان را زياد مى كند و زهد و قناعت در دنيا هم قلب را آرامش مى بخشد و هم بدن را.  .

#شهادت_امام_صادق_علیه_السلام امام صادق علیه السلام: مَن ذُكِرنا عِندَهُ فَفاضَت عَيناهُ حَرَّمَ اللّه‏ُ وَجهَهُ عَلَى النّار؛ ‌هركس در نزد او از ما ياد شود و او بگريد، خداوند چهره‌‏اش را بر آتش حرام گرداند. كامل الزيارات، ص۱۰۴

#شهادت_امام_صادق_علیه_السلام #حب_دنیا_در_نهج_البلاغه دنیا می‌تواند دو نقش مثبت و منفی، سازندگی و تخریب داشته باشد، هم می‌تواند مایه تربیت و سازندگی باشد و هم می‌تواند مایه نابینایی و گم‌راهی شود. اگر انسان با چشم بصیرت به دنیا نگاه کند به او درس و پند می‌دهد، و وسیله نجات و صعود در کمالات روحی و معنوی می‌گردد. و نیز دنیا می‌تواند انسان را کور کند و بر روی چشم حقیقت‌بین او پرده افکند و وسیله هلاکت و نابودی‌اش گردد. دنیا سکّه‌ای دو روست امیرالمؤمنین ع در نهج‌البلاغه هر دو را بیان کرده است ! حضرت می فرماید : دنیا گرچه از جهتی شما را می‌فریبد، ولی از جهت دیگر شما را از بدی‌هایش می‌ترساند!

#شهادت_امام_صادق_علیه_السلام #حب_دنیا_در_نهج_البلاغه حضرت در جای دیگر می فرماید: هر كه با دنيا ديد ، دنيا او را بينا گردانيد، و هر كه به دنيا نگريست ، دنيا نابينايش گردانيد. پس نقش دنیا فقط کور کردن نیست، بلکه بینا کردن هم هست؛ هم می‌تواند انسان را کور کند و هم می‌تواند بصیرت و بینایی دهد. البته به انتخاب و گزینش ما بستگی دارد که کدام طرف را انتخاب کنیم؛ طرف بینا کردن را یا طرف کور کردن را، که هر یک آثار، نتایج و پیامدهای خاص خود را خواهد داشت.  دنیا، هم جایگاهی خوب است و هم جایگاهی بد. خوب یا بد بودن آن وابسته به این است که ما از چه زاویه‌ای به آن بنگریم و چه برداشتی از دنیا داشته باشیم. نحوه نگرش ما نسبت به دنیاست که موجب می‌شود وصف خوب یا بد به خود بگیرد. .

#حب_دنیا #شهادت_امام_صادق_علیه_السلام در کتاب سرائر نقل شده که ابن‌ابی‌یعفور به امام صادق(ع) می‌گوید ما دنیا را دوست می‌داریم. حضرت می‌پرسند: با محبت دنیا می‌خواهی چه کنی؟ ابن ابی یعفور پاسخ می‌دهد: می‌خواهم ازدواج کنم، حج به‌جا آورم، خرجیِ خانواده‌ام را بدهم و به برادرانم بخشش کنم! امام فرمودند: اینها از مسائل دنیا نیست، بلکه مربوط به آخرت است!! .

#شهادت_امام_صادق_علیه_السلام #حب_دنیا امام صادق(ع) فرمود : روزی حضرت عیسی(ع) از روستایی عبور می‌کرد که تمام اهل آن به عذاب الهی هلاک شده بودند. یکی از حواریون گفت: یا روح اللَّه از خدا بخواه اینان را زنده کند تا به ما بگویند چه کردند که به این عذاب گرفتار شده‌اند؟ شب‌هنگام حضرت عیسی اهل روستا را ندا داد. یکی از آنها پاسخ داد چه می‌گویی ای روح الله؟ فرمود: وای بر شما! چه عملی داشتید که این‌گونه مُرده‌اید. پاسخ داد: پرستش طاغوت، حب دنیا به‌همراه ترس اندک از خدا و آرزوی طولانی..‏! سپس حضرت از او پرسید: علاقه شما به دنیا چگونه و چه مقدار بود؟ عرض کرد: علاقه ما به دنیا مثل علاقه طفل به مادرش بود. هنگامی که دنیا به ما روی می‌آورد شاد و خوشحال می‌شدیم و وقتی به ما پشت می‌کرد اشک می‌ریختیم و محزون می‌شدیم!! .