#کمان‌_ابرو تا کمان ابروی شوخت عشوہ‌بازی می‌کند تیرِ مژگانت به قتلم ترکتازی می‌کند همچو مجنون عاقبت رسوای عالم می‌شود آنکه با لیلای حسنت عشقبازی می‌کند چشم من با یاد رویت می‌رود هر شب به خواب میزبان در جای خوش مهمان‌نوازی می‌کند با نگاهی مردگانِ عشقِ خود را زندہ ساز... عاشقان را یک اشارت کارسازی می‌کند هجر رویت گر بسوزد جان و دل را باک نیست طعن دشمن، عاشقان را جان‌گدازی می‌کند هرکسی ساید به خاک مقدمت روی نیاز پشت بر کون و مکان از بی‌نیازی می‌کند می‌خورَد چوب مکافات عمل در زندگی هر که از حدّ گلیمش پادرازی می‌کند آوخا دردا که آخر می‌شود ناچارِ محض آنکه عمری بهر مردم چاره ‌سازی می‌کند بنده‌ی دونان مباش و تاک حالت خم مشو سرو ، از آزادہ خویی سرفرازی می‌کند هان! فریبِ حیله‌ی زاهد نمایان را مخور چون به صید مرغ ، روبَه حیله‌بازی می‌کند واعظ مغرض بُوَد گندم نما و جو فروش کز حقیقت دم زدہ ، کارِ مجازی می‌کند آنکه از پولِ نماز و فسق، روزی می‌خورد در حقیقت، نشر فسق و بی نمازی می‌کند (شمس قم) نبوَد خطا گر گویم این طرز غزل با غزالان ختایی ، هم‌ترازی می‌کند . شادروان سید علیرضا شمس قمی https://eitaa.com/shamseqomi