(اَللّٰهْمَّ عَجّلْ لِوَلٖيِكَ الْفَرَج) #شراره‌های_جنون شـبی که مـاهِ جمــالـت مرا مشوّش کرد دلِ غــریق غمــم را ، قـــریــنِ آتـش کرد شراره‌های جنــون سوخت پیکـرم یکسر هرآنکه دید مرا ، یـادی از ســیاوش کرد اگرچه طـالـعِ ما جبـر و اختـیارات است ولی بــلای زمــانــه ، مــرا بــلاکــش کرد ســتاره‌سوختــه‌ی دســت سرنوشـتم که به لـوحِ خــاطــرِ گــردون مرا مُنقّش کرد دلی ‌که در طلبِ یار سوخت؛ از دم غیب دلالتـی بـشـنــــید و نــوای دل‌کــش کرد پـرنـده‌ی دلِ من در هــوایِ دولـتِ عشـق پــری ز مِهــر گـرفت و مرا پَـریـوَش کرد کمانِ وصل که از جان کشیده‌ام یک عمر بـه عشـقِ یــار ، مـرا هــم‌تــراز آرش کرد پلنـگِ مـرگ که می‌تــازد از پِـی‌ام هر دم غــزالِ عمـــرِ مرا بی‌قــرار و سرکش کرد شراب عشق ، طلب کن ز (ساقی) کـوثـر که مستِ عشق مرا با شرابِ بی‌غش کرد سید محمدرضا شمس (ساقی) 1391 #شمس_ساقی eitaa.com/shamssaghi