💠 ماه شعبان؛ یک قدم مانده به پایان 📝 گفتاری از استاد حسینی شاهرودی 💠 ماه شعبان، هم ماهی است که یک قدم به ماه مبارک رمضان مانده و هم این‌که اعیاد بسیاری که هر کدام از آن‌ها منبع و مبدأ تحولات عظیم و فراگیر درونی، بیرونی، نفسانی، قلبی و روحی می‌توانند باشند، در این ماه اتفاق افتاده است. 💠 بزرگ‌ترین خیز در حوزه عبودیت 🔹 از این جهت که این ماه متصل به ماه مبارک رمضان است، یعنی یک قدم مانده به پایان؛ گویی بزرگ‌ترین خیز در حوزه عبودیت که دست‌یابی به مبدأ ولایت است، در این ماه اتفاق می‌افتد. 💠 ظهور شفاعت 🔹 و تولدهایی که در این ماه است، از تولد امام حسین و دیگر ائمه علیهم الصلات و السلام تا نیمه شعبان، این‌ها کمک می‌کنند به این‌که این خیز راحت‌تر برداشته شود. یعنی شفاعتی که قرار است در آخرت اتفاق بیفتد، با ولادت هریک از خاندان پیامبر در جهان طبیعت و دنیا، همین‌جا در حال انجام است. هرچند ما و عامه مردم از این شفاعت درک روشنی نداریم. خیال می‌کنیم که حتماً یک نفر باید مثلاً بگوید که قسمت نماز شما این‌قدر بوده و ما هم مقداری بر آن افزودیم و حال آن‌که اگر چنین چیزی را هم نگفته باشد، ما در این ماه به‌خاطر وجود انبیا و اولیای کامل خدای متعال، به‌ویژه تولدهایی که در این ماه اتفاق افتاده، توانایی عبادت بیشتر داریم، یعنی نفس، روح و قلب ما آمادگی ارتقای بیشتر دارند. در این صورت، یعنی هر کاری که ما انجام می‌دهیم، دو برابر، ده برابر و صد برابر حساب می‌شود و به این شفاعت می‌گویند. 🔹 پس از یک جهت همان‌طور که در ماه مبارک رمضان به‌طور طبیعی انسان‌ها آماده مغفرت هستند، در ماه شعبان هم انسان‌ها و به‌خصوص مؤمنین و معتقدین، آمادگی دست‌یابی به ولایت خاندان پیامبر و رسیدن به مبدأ محبت و مودت پیامبر و خاندان آن حضرت علیهم الصلات و السلام را دارند. 💠 ادعیه ماه شعبان، از غرر ادعیه هستند. 🔹 علاوه بر این، ذکرها، ادعیه و اورادی که در این ماه وارد شده، از غرر ادعیه است. بعد از ماه مبارک رمضان، این ماه بیشترین عبادات، ادعیه و مناجات‌های ویژه دارد که اختصاصی است. خواندن این دعاها خیلی مؤثر است. اذکاری که نشان‌دهنده‌ی محبت و اظهار محبت باشد، صلوات بر خاندان پیامبر علیهم الصلات و السلام در این ماه عبادت بی‌بدیل است و هیچ عبادتی جایگزین آن نیست. یعنی اگر انسان همه‌ی عبادت‌ها را انجام دهد، مثلاً جهاد کند، انفاق کند، شب‌زنده‌داری کند و ... ولی هیچ‌کدام جای ذکر خاندان پیامبر و صلوات بر آنان را نمی‌گیرد. 🔹 بنابراین صلوات بر خاندان پیامبر به‌صورت کثیر در این ماه خیلی سفارش شده و مخصوصاً اگر صلوات‌های مأثور باشد. یعنی غیر از ذکر صلوات عمومی که همه می‌فرستند که خیلی هم خوب است، ولی صلوات‌هایی که در ذکرها و عبادات دیگر، در تعقیبات نمازها و مانند آن گفته شده، جایگزین ندارند. 💠 تشبه، امر لازم در وصول به ولایت 🔹 نکته دیگر آن‌که، برای رسیدن به ولایت خاندان پیامبر و مبدأ و منبع مودت و محبت آنان، تشبه، مماثلت، مشابهت به آن خاندان و مانند آن، امر لازم است. راه دست‌یابی به این تشبه دو تاست. یکم، کارهایی که آن‌ها انجام می‌دادند را انجام بدهیم و دوم، تسلیم آن خاندان مطهر باشیم که خود دو وجه دارد: یک وجه که ممکن است برای بسیاری امکان‌پذیر و راحت باشد که گوش کردن دستورات آن خاندان و ترک آنچه را مورد توبیخ و عتاب قرار دادند و مانند این‌ها است. وجه دوم، احترام گذاشتن به خاندان پیامبر و ذریه آن حضرت ولو اینکه این ذریه خوب و صالح هم نباشند. 💠 اهمیت احترام به ذریه پیامبر 🔹 احترام گذاشتن به ذریه پیامبر مانند احترام گذاشتن به آیات قرآن است. در آیات قرآن ممکن است که اسم ابولهب و کلب و خنزیر یا خمر و میسر باشد و هرچند این‌ها کلماتی است که از یک امر خبیث، نادرست، زشت، نازیبا و ... حکایت دارد، ولی به‌خاطر اینکه این‌ها آیات و کلمات نازل شده بر قلب پیامبر صلوات الله و سلامه علیه و آله است، بنابراین پاک و مطهر و لمس آن‌ها بدون طهارت حرام است. ذریه پیامبر ولو ناصالح باشند، چون ذریه پیامبر هستند، به‌خاطر استنادشان به خاندان پیامبر، تماماً واجب الاحترام هستند و همچنان‌که مس آیات قرآن بدون طهارت ولو کلمه خمر و میسر باشد، حرام است، بی‌احترامی، اذیت و ایذاء ذریه پیامبر هرکه باشد، نادرست و حرام است و باید از آن پرهیز کرد. 🔹 احترام گذاشتن به ذریه پیامبر از کارهایی است که ضمن اینکه همیشه امر مطلوبی است، ولی در ماه شعبان برای اظهار محبت واقعی و حقیقی و دور از هرگونه مکر و فریب و غل و غش، امر لازم و واجب است. کانال طهور @sharabetahour

💠 ابا عبدالله 🗂 گفتاری از استاد حسینی شاهرودی 🔊 صوت و 🗂 متن در ادامه🔽🔽 کانال طهور @sharabetahour

🔊 #صوت 💠 ابا عبدالله

💠 ابا عبدالله 🗂 گفتاری از استاد حسینی شاهرودی 🔹 قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم: يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ، عَزِيزٌ عَلَيَ‏، ثُمَّ بَكَى 🔹 این تعبیرها که درباره امام حسین علیه الصلات و السلام وارد شده، نشان‌دهنده‌ی این است که پیامبر و دیگر خاندان پیامبر علیهم الصلات و السلام برای آینده زمینه‌سازی می‌کنند. چون حوادث و رخ‌دادهایی اتفاق می‌افتد که اصل اسلام در معرض خطر قرار می‌گیرد. بنابراین مردم باید بدانند هرجا که امام حسین بود، چه اهل قیام بود، چه اهل قعود، این شخصیت، یک شخصیت ویژه است و برای حفظ اسلام از آن حضرت حمایت کنند. 🔹 نکته‌ی دیگر این است که بالاخره تبلیغات بسیار زشت و نازیبایی علیه خاندان پیامبر انجام می‌دهند، به‌گونه‌ای که بسا شرایط زمانه‌ای تیره و تار شود و مردم نتوانند حق را از باطل تشخیص دهند. این‌گونه زمینه‌چینی‌ها برای آینده امر لازم و ضروری است. چنان‌که در مورد عمار فرمود فئه باغیه تو را خواهند کشت یا در مورد برخی از اصحاب فرمود که این‌ها مانند ستاره می‌مانند. اگرچه در این موارد بخشی از حقیقت را بیان کرده، ولی این‌ها زمینه‌سازی برای آینده است. این بخش خیلی مورد نظر نیست، چراکه بسیار گفته شده و روشن است. 🔹 بخش دیگر که البته اختصاص به امام حسین علیه الصلات و السلام ندارد و هریک از خاندان پیامبر که متصف به طهارت ذاتی باشند، یعنی مصداق آیه تطهیر باشند، این گفتار بر آن‌ها صادق است، این است که عالی‌ترین مرتبه قرب به خدای متعال، مرتبه عبودیت است. چنان‌که در تشهد نماز شهادت می‌دهیم که پیامبر عبد خدای متعال است و این عالی‌ترین مرتبه‌ای است که انسان‌ها می‌توانند بفهمند و ادراک کنند. 🔹 این مرتبه اختصاص به پیامبر و خاندان پیامبر ندارد، بلکه انبیای دیگر نیز همین‌گونه هستند؛ چنان‌که حضرت عیسی علیه الصلات و السلام بعد از تولد می‌گوید «انی عبدالله آتانی الکتاب و جعلنی نبیاً» (مریم، 30) و حق مطلب این است که عبودیت در آن زمان تحقق پیدا کرده، نه این‌که چون مضارع متحقق الوقوع است، به شکل ماضی آمده. برخی از بندگان خدای متعال در بدو تولد تمام سیر صعودی خود را طی می‌کنند. برخی سیر صعودی اهل بدایت را طی می‌کنند و در آغاز سیر اهل نهایت قرار می‌گیرند و برخی سیر اهل نهایت را هم طی می‌کنند که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و خاندان مطهرش که مصداق آیه تطهیر هستند و گناهان گذشته و آینده آن‌ها بخشیده شده، سیر اهل نهایت را هم طی می‌کنند. به همین خاطر است که مقام آن‌ها مقام عبودیت نیست، بلکه مقامی که خلق می‌توانند بفهمند، مقام عبودیت است. مقام آن‌ها فوق عبودیت است. 🔹تعبیر دیگر، مقام آن‌ها مقام عبداللهی نیست، مقام اباعبداللهی است. یعنی تمام عبودیت از این خاندان برمی‌خیزد. یعنی هر کس به مقام عبودیت خدای متعال می‌رسد، به‌وسیله و با استناد و اتصال به این خاندان می‌رسد. نه این‌که مقام عبودیت اختصاص به خاندان پیامبر دارد، بلکه هرکس که به مقام عبودیت می‌رسد با استناد، توسل، تمسک، تشبه و شفاعت خاندان پیامبر می‌رسد. 🔹 پس فرق میان خاندان پیامبر و دیگر انبیا در این است که دیگر انبیا در آغاز به مرتبه عبودیت می‌رسیدند، ورودشان در جهان طبیعت با خروج‌شان برابر است، ولی خاندان پیامبر به مقام ابوت عبودیت می‌رسند. یعنی این‌که هرکس که در جهان طبیعت می‌آید و ورودش با خروجش برابر است، با استناد و توسل و استشفاع به خاندان پیامبر است که می‌تواند ورود و خروجش به جهان طبیعت برابر باشد و مکث در جهنم نداشته باشد. 🔹 در برخی از موارد مانند امام حسین که گفته شده، این امر آشکار شده که به این دلیل است که مردم بیشتر بفهمند و از این مرتبه و مقام و این فیض و منت الهی استفاده کنند و الا تک تک خاندان پیامبر بدون استثناء همه اباعبدالله هستند، نه عبدالله. عبدالله مربوط به کسانی است که به‌تبع دیگران به مقام عبودیت می‌رسند. اما مرتبه اباعبداللهی، یعنی مرتبه ابوت برای عبودیت و مربوط به کسانی است که نه‌فقط به عبودیت می‌رسند، بلکه استقلالاً، ذاتاً و اصالتاً‌، نه به صورت عرضی و تبعی اولاً به عبودیت می‌رسند و ثانیاً دیگران هم به واسطه آن‌ها می‌رسند. 🔹 عنوان اباعبدالله برای خاندان پیامبر، مانند عنوان قیوم برای خدای متعال است. همچنان‌که موجودات قائم هستند، ولی قائم به غیر و تنها موجودی که القائم بذاته و المقوم لغیره است، خدای متعال است، تنها موجودی که عبودیت او ذاتی است و همه عبودیت‌ها به او متصل و ملحق می‌شود یا از آن‌ها برمی‌خیزد و ایجاد می‌شود، خاندان پیامبر علیهم الصلات و السلام هستند و برحسب اذکار و روایات و مأثورات، امام حسین علیه الصلات و السلام. کانال طهور @sharabetahour

💠 ابوالفضل؛ معیار فضیلت 📝 گفتاری از استاد حسینی شاهرودی به مناسبت سالروز ولادت حضرت ابوالفضل علیه الصلات و السلام 🔊 صوت در ادامه🔽🔽 کانال طهور @sharabetahour

🔊 #صوت 💠 ابوالفضل؛ معیار فضیلت

💠 قيام با نام علی 📝 گفتاری از استاد حسینی شاهرودی به مناسبت سال‌روز ولادت امام سجاد (صلوات الله و سلامه علیه) 🔊 صوت در ادامه🔽🔽 کانال طهور @sharabetahour

🔊 #صوت 💠 قيام با نام علی

💠 حکیم سبزواری، دوباره ملاصدرا 📝 گفتاری از استاد حسینی شاهرودی به مناسبت روز بزرگداشت حکیم ملاهادی سبزواری 🔊 صوت در ادامه🔽🔽 کانال طهور @sharabetahour

🔊 #صوت 💠 حکیم سبزواری، دوباره ملاصدرا

💠 حکیم سبزواری، دوباره ملاصدرا 📝 گفتاری از استاد حسینی شاهرودی به مناسبت روز بزرگداشت حکیم ملاهادی سبزواری ـ هشتم اسفند 1ـ حکمت متعالیه کاملاً متفاوت از سایر مکتب‌های فلسفی و حکمی است، نه ترکیب و مخلوطی از آن‌ها 🔹 نظامی است همراه با مبانی ویژه، دقیق و عمیقی که هم مسایل متافیزیکی را می‌تواند حل کند و هم می‌تواند برای سعادت و کمال انسان‌ها راه‌حل‌های عمیق و همه‌جانبه ارایه کند 🔹 در میان شارحان ملاصدرا در میان پیشینیان دو نفر جایگاه بسیار ویژه دارند، اگرچه ناشناخته‌اند: یکی فیض کاشانی، یکی حکیم سبزواری. در میان متأخرین هم علامه طباطبایی و علامه حسن زاده آملی. 🔹 این‌ها جزء کسانی هستند که بهترین تفسیر که نزدیک‌ترین توضیح و تبیین به افکار و مبانی ملاصدرا است را ارایه کردند. 🔹 اگرچه حکیم سبزواری بنیان‌گذار مکتب فلسفی نیست و تا فلسفه ملاصدرا شناخته نشود و عمر آن به پایان نرسد، مکتب فلسفی پدید نمی‌آید ـ الان هنوز مکتب فلسفی ملاصدرا شناخته نشده، بنابراین بنیان‌گذار بعد از ملاصدرا هنوز کسی نیست، ـ اما در شرح حکمت متعالیه گویا ملاصدرا دویست سال بعد آراء و نظریاتش را تفسیر می‌کند 🔹 یعنی در قرابت فکری حکیم سبزواری و ملاصدرا همین‌قدر می‌توانیم بگوییم که تقریباً کسی جایگزین حکیم سبزواری نیست 2ـ حکیمان متأله ـ هم قبل و هم بعد ملاصدرا ـ غالباً اهل سیر و سلوک و زهد در دنیا بودند. جدا از این‌که تقریباً تمام کسانی که جزء شارحان حکمت متعالیه بودند، مجتهد جامع الشرایط و فقیه تمام عیارند. در میان این شارحان مرحوم حکیم سبزواری، هم در فقاهت کم‌نظیر است، اگرچه معاصر با شیخ انصاری است و هم در تفسیر مباحث فلسفی بی‌نظیر است و هم در سیر و سلوک و همچنین زهد در دنیا جزء ستارگانی است که اگر دقیق و درست شناخته شود، تا قرن‌های بعد می‌درخشد. 3ـ کاری که حکیم سبزواری در شرح حکمت متعالیه انجام داده، گویی دوباره ملاصدرا و حکمت متعالیه و عرفان اسلامی را احیا و بازسازی کرده. حکمت متعالیه که حدود دو قرن رو به فراموشی می‌رفت و ملاصدرا و آثار او را هیچ کس نمی‌شناخت و در نتیجه بعد از ملاصدرا عرفای بزرگی هم رشد و ظهور نکردند، با آمدن حکیم سبزواری و این ویژگی‌های سلوکی و زهدی که در دنیا و نسبت به همه ماسوی الله دارند، سبب شده که عرفان اسلامی را احیا کند. دوم، حکمت متعالیه را به‌عنوان دقیق‌ترین و عمیق‌ترین نظام فلسفی که تاکنون در عالم اسلام آمده است، [معرفی کرده] ـ ان شاء الله در آینده مکتب‌های عمیق‌تر و دقیق‌تری هم ارایه شود که قطعاً ‌می‌شود ـ سهمی که حکیم سبزواری در احیا و روزآمد کردن حکمت متعالیه دارد، تقیرباً می‌توان گفت که هم‌سنگ و هم‌اندازه خودِ ملاصدراست. کانال طهور @sharabetahour

💠 ماه شعبان، ماه دست‌یابی به کشتی نجات 📝 گفتاری از استاد حسینی شاهرودی 🔊 صوت و 📹 فیلم در ادامه🔽🔽 کانال طهور @sharabetahour

🔊 #صوت 💠 ماه شعبان، ماه دست‌یابی به کشتی نجات

📹 #فیلم 💠 ماه شعبان، ماه دست‌یابی به کشتی نجات

🔹 عین آن تعبیری که امیرمؤمنان صلوات الله و سلامه علیه نسبت به خدا بیان کردند، ما در این ماه نسبت به خاندان پیامبر علیهم الصلات و السلام باید داشته باشیم. بگوییم: «وَجَدتُکم اهلاً للمحبه»، ما شما را شایسته دوستی و محبت یافتیم. بنابراین اگر اظهار محبت نکنیم، چه کنیم! کانال طهور @sharabetahour

💠 ماه شعبان، ماه دست‌یابی به کشتی نجات 📝 گفتاری از استاد حسینی شاهرودی 🔹 در روایات دو نوع تعبیر داریم. 1ـ ماه رجب، ماه بندگان خدا، ماه مبارک رمضان، ماه خدا و ماه شعبان، ماه حبیب خدا و اولیای خدا. 2ـ تعبیر مشهورتری هم هست که وارونه تعبیر اول است. یعنی ماه رجب ماه خدا، ماه مبارک رمضان، ماه بندگان خدا و ماه شعبان، در جای خود محفوظ است. 🔹 گفته شد که ماه رجب چه ماه خدا باشد، چه ماه بندگان خدا، تفاوتی ندارد. اگر ماه بندگان خدا باشد، یعنی ماهی است که بندگان خدا باید بجنبند، مسابقه بدهند، رقابت کنند و بالاخره حرکت کنند، از منزل خارج بشوند. 🔹 اگر ماه خدا باشد، یعنی رحمت خدا چنان گستره است که هرکسی بخواهد در این ماه از خانه خارج بشود، شدنی است. 🔹 حال اگر کسی از خانه خارج شد، اولین قدم را که از خانه بیرون گذاشت، همراه می‌خواهد. ماه شعبان، ماه همراه پیدا کردن است، ماه شناسایی کشتی نجات است، ماه دست‌یابی به کشتی نجات است. 🔹 هیچ‌کدام از این‌ها هم امکان‌پذیر نیست، مگر از طریق اظهار محبت صادقانه، خالصانه، بدون چشم‌داشت و طمع به پیامبر و خاندان پاکش علیهم الصلات و السلام. 🔹 پس ماه شعبان ماه اظهار محبت است در همه اشکال، اقسام، درجات و مراتب آن. یعنی در این ماه بندگانی که قصد سفر دارند و دنبال کشتی نجات می‌گردند، باید زبان آن‌ها پیوسته به حمد و ستایش و مدح و ثنای این خاندان مشغول باشد. 🔹 تعبیرهایی که در زبان عرفی خلق خدا مثلاً به همسر و فرزند یا پدر و مادرشان می‌گویند «دستت درد نکند، سرت درد نکند، فدات بشم، قربونت برم» و مانند این‌ها، ماه شعبان ماهی است که تمام این تعبیرها به مناسبت و بی‌مناسبت باید متوجه پیامبر و خاندان پیامبر علیهم الصلات و السلام باشد. یعنی کلام زیبایی دیدیم، چشم ما به حدیث و روایتی افتاد، خیلی خوب است که بگوییم رسول خدا! قربانت بشویم با این حرف‌های زیبایی که گفتی! دعایی خواندیم یا توفیقی پیدا کردیم، باز همین‌طور. این‌ها اندازه زبانی آن است. 🔹 البته درباره صلوات هم مکرر عرض کردم که زبان ما باید پیوسته در این ماه به صلوات بر خاندان پیامبر علیهم الصلات و السلام مشغول باشد. 🔹 فراتر از زبان، در حالات‌مان هم باید همین گونه باشیم. یعنی در تخیلات خود هم آن‌ها را طلب کنیم، با آن‌ها صحبت کنیم و روبرو شویم. در اعمال خود هم سعی کنیم که رفتارمان مطابق میل، چارچوب‌ها و استانداردهای آن‌ها باشد. به‌گونه‌ای رفتار کنیم، فکر کنیم و حرف بزنیم که آن‌ها می‌پسندند و می‌پذیرند و در این کارهایی که انجام می‌دهیم، هیچ طمع نداشته باشیم. به‌گونه‌ای که اگر حبیب خدا صلوات الله و سلامه علیه و آله و خاندان پاکش علیهم الصلات و السلام یک وقتی که در دعاهای‌مان با آن‌ها صحبت کردیم و صلوات فرستادیم، فرمودند که بنده من، دوست من، پیرو من، امت من، شیعه من! چه می‌خواهی؟ بگوییم هیچی. 🔹 یعنی اصلاً برای دریافت چیزی نام آن‌ها را بر زبان نیاورده باشیم؛ بی‌طمعِ بی‌طمع. یعنی حقیقتاً اگر فرمودند که خب! این‌همه در این ماه صلوات فرستادید، ذکر گفتید، دعا کردید، زیارت کردید، مناجات شعبانیه خواندید و مانند آن‌ها، بفرمایند چه می‌خواهید؟ بگوییم هیچی، اصلاً چون دوست‌تان دارم این‌ها را به زبان آوردم. این‌ها اظهار عبودیت و بندگی بود. می‌خواستم نسبت به شما شکور باشم. هیچ طلب و خواسته‌ای ندارم. 🔹 البته خواستن از آن خاندان هم مانعی ندارد. ولی همه چیزمان را از آن خاندان بخواهیم. لکن بد نیست که در این یازده ماه هرچه می‌خواهیم، لیستی بلند و بالا طلب کنیم، هیچ ایرادی ندارد، اما در این یک ماه برای اطمینان خود و برای این‌که تمرین کنیم و بر اظهار محبت صادقانه استوار شویم و استقرار پیدا کنیم، خوب است که بی‌طمع باشد. سلام که می‌دهیم، بی‌طمع؛ ذکر که می‌گوییم، بی‌طمع و هرچه درباره آن خاندان گفتیم، بی‌طمع و بی‌توقع. 🔹 آن تعبیری که امیرمؤمنان صلوات الله و سلامه علیه درباره عبادت احرار دارد که «وَجَدتُک اهلاً للعباده»، تو را که عبادت کردم، نه به‌خاطر این‌که چیزی به من بدهی! عبادت هم نکنم، در ماه رجب می‌گفتیم که «یا من یعطی من لم یسأله و من لم یعرفه»، کسی که اصلاً نمی‌شناسد و طلب هم نمی‌کند ... [به او می‌دهی] 🔹 پس ولی خدا وقتی خدا را عبادت می‌کند، می‌گوید تو شایسته عبادتی. من از تو نخواهم هم به من می‌دهی، از تو نترسم هم مراقبم هستی، در لغزش‌گاه‌ها از سخط و غضب تو احساس اطمینان می‌کنم. حال که این‌گونه است و خیال‌مان راحت است، حال که بدون تقاضا هم هرچه خواستیم و نخواستیم به ما داده، حال که بدون ترس و وحشت هم امنیت به ما بخشیده، چرا درست و حسابی با او صحبت نکنیم. خود او دارد زحمت می‌کشد، نان و آب می‌آورد، دنیا و آخرت می‌آورد. ما می‌گوییم یا الله! می‌فرماید چه می‌خواهی؟ بگوییم آب می‌خواستیم. می‌گوید اگر نگفتی بودی هم که آب را آورده بودم! یک چیز دیگر می‌گفتی، می‌گفتی چون خیلی خوبی، گفتم یا الله.

💠 علی اکبر علیه السلام؛‌ آیینه مصطفی صلی الله علیه و آله 📝 گفتاری از استاد حسینی شاهرودی 🔊 صوت در ادامه🔽🔽 کانال طهور @sharabetahour

🔊 #صوت 💠 علی اکبر علیه السلام؛‌ آیینه مصطفی صلی الله علیه و آله

💠 موعود موجود 🗂 پرونده ویژه نیمه شعبان در پایگاه طهور به نشانی زیر🔽🔽 https://b2n.ir/d56444

📝 انتظار امام زمان، امر فطری است ✏️ گفتاری از استاد حسینی شاهرودی 🔊 صوت و 🗂 متن در ادامه🔽🔽 کانال طهور @sharabetahour

🔊 #صوت 📝 انتظار امام زمان، امر فطری است ✏️ گفتاری از استاد حسینی شاهرودی

📝 انتظار امام زمان، امر فطری است ✏️ گفتاری از استاد حسینی شاهرودی 💠 یکی از معانی انتظار این است که انسان منتظر، طالب وضع بهتر از وضع موجود باشد. یعنی در هر شرایطی که هست، هم به لحاظ اعتقاد، فکر، باور، ایمان و علم، هم به لحاظ اخلاق، صفات و ملکات نفسانی و هم به لحاظ رفتار هیچ‌گاه قانع و در نتیجه، واقف در وضعیت بالفعل و کنونی‌اش نشود. 💠 این نوع انتظار اولاً هیچ‌گاه پایان نمی‌پذیرد. یعنی همچنان‌که انسان‌ها قبل از پیدایش ادیان دنبال چنین انتظاری بودند، هنگام ادیان هم بودند و این مسیر ادامه خواهد داشت. 💠 به تعبیر دیگر، انسان‌ها به لحاظ فطری در همه حوزه‌ها انتظار وضعیت بهتر را می‌کشند. کسی نیست که در مسیر علم باشد و نخواهد علمش را تکمیل کند، مخصوصاً اگر همت عالی داشته باشد و اهل تلاش باشد. ممکن است کسی اهل تلاش نباشد و بگوید همین اندازه که داریم کافی است. اما چون تنبل است می‌گوید کافی است و الا اگر به او بگویند با این‌که نمی‌خواهی زحمت بکشی، بی‌زحمت اگر علم را در مغزت بفرستیم، می‌خواهی یا نه؟ همه می‌خواهند. 💠 این حب به کمال و حب به جمال از ویژگی‌های فطری انسان است. کمال مطلق و جمال مطلق، برترین درجه از کمال و جمال، در حد فطرت و ذات انسان مطلوب اوست و در حد وجود و هویت انسان نهفته است. بنابراین تمام انسان‌ها پیوسته کمالات را بیش از گذشته می‌خواهند. لکن گاهی فکر می‌کنند کمال، مال است، گاهی کمال جاه، شهرت، اعتبار و لذت و مانند این‌هاست، مصادیق متفاوت است و الا هر کدام از این‌ها را که احتمال بدهند یا بدانند از مصادیق کمال یا جمال است، می‌طلبند و به دنبال آن هستند. 💠 بخش دیگر این است که ضمن این‌که این‌ها را می‌طلبند، انگار در ضمیر و هویت‌شان یک اصل تغییرناپذیر نهفته است که به آینده امید داشته باشید؛ آینده بهتر خواهد شد. اگر کسی و کسانی از آینده ناامید باشند، به‌گونه‌ای که بگویند که ما تمام تلاش‌مان را کردیم، نشد، [پس] معلوم می‌شود که نمی‌شود؛ این نوعی مریضی دارد، درجاتی از افسردگی دارد. نه فقط درجاتی از نادانی و مانند آن‌ها دارد، بلکه مشکلات روحی و روانی دارد و الا این امر طبیعی که در بین همه انسان‌ها هست که در هفتاد سالگی چنان برنامه‌ریزی می‌کنند که انگار هفتاد سال دیگر هم می‌خواهند زنده باشند، این امری فطری، وجودی و پسندیده است. 💠 ریشه‌های انتظار امام زمان علیه الصلات و السلام و منتظر بودن برای عصر طلایی ظهور و تجلی تفصیلی جزئی اسماء و صفات خدای متعال در قامت ولی الله اعظم همین است. زیربنا و ریشه‌اش فطرت وجود آدمی است. همان‌طور که توحید امر فطری است، انتظار هم امر فطری است. امید به آینده، امید به این‌که شاید عمرمان طولانی‌تر شد، این شاید ـ حال درست است که در زمان ما آدم‌ها یک مدت که کار کردند، بازنشسته می‌شوند ولی کسانی که حقوق می‌گیرند بازنشست می‌شوند، اما کسی که شغل آزاد داشته باشد، بازنشستگی معنا ندارد ـ این میل طبیعی به کمال و استکمال، ریشه انتظار حضرت حجت صلوات الله و سلامه علیه است. 💠 بنابراین تمام انسان‌ها این را دارند. این‌که گفته می‌شود مهدویت از عقاید همه ادیان است، اعتقاد به منجی، از اعتقادات همه انسان‌هاست، به خاطر این اصل زیربنایی است. نه این‌که در کتاب‌هایشان خوانده باشند؛ اگر در کتاب‌ها هم نخوانده بودند، همین‌گونه بود؛ نه این‌که فکر کردند که بالاخره خدا آدمیان را رها نمی‌کند و یک‌جایی کمک می‌کند، ممکن است که هیچ‌کدام از این‌ها هم نباشد. حتی اگر انسان‌ها در کتاب هم نخوانده باشند و فکر هم نکرده باشند، در متن وجودشان امید به آینده و انتظار وضعیت بهتر و راضی نشدن به وضعیت فعلی نهفته است.

💠 بر این اساس، اصل انتظار اولاً مشترک بین همه ادیان، نحل، فرق و همه انسان‌هاست. ثانیاً حقیقت و اعتقادی است که انسان‌ها را یا پیوسته رشد می‌دهد و به کمال می‌رساند و یا رشد و تکاملشان را شدت می‌بخشد. 💠 اگر کسی بداند که فردا از امروز بهتر است و ثانیاً این بهتر بودن فردا ریشه در تلاش ما هم دارد، تلاش خواهد کرد. کسی که برای گرفتن دیپلم دوازده سال درس می‌خواند، کسی که برای تهیه کردن خانه‌ای، مغازه‌ای، باغی بیست سال زحمت می‌کشد، به خاطر این است که می‌داند تلاش او در ساختن زندگی فردایش مؤثر است. بنابراین بسیاری از انسان‌ها هستند که اگر قدری جمع‌تر زندگی کنند و قانع باشند، با یک شیفت کار کردن هم زندگی‌شان را تأمین می‌کنند؛ لکن می‌خواهند خانه آن‌ها بزرگ‌تر باشد، می‌شود کوچک‌تر باشد؛ می‌خواهند غذایشان متنوع باشد، می‌شود متنوع نباشد، اما در عین حال دو شیفت کار می‌کنند و آخر وقت وقتی می‌خواهند به خانه بروند، در بین راه دو تا مسافر هم سوار می‌کنند، این مال این امر فطری است و امر پسندیده است. 💠 اگر به‌خاطر عوامل عصری و قسری و محدودیت‌های اجتماعی و مانند آن این امر نامطلوب بشود، آن چیزی دیگری است. مثلاً برای کسی که زندگی‌اش را از طریق شغلش تأمین می‌کند، خوب نیست که دو تا مسافر کنار خیابان را هم همین بردارد. این مسافر کنار خیابان را بگذارید برای کسی که زندگی‌اش را از این طریق تأمین می‌کند، بردارد و جابجا کند تا زندگی او هم بگذرد. بنابراین تا وقتی که تاکسی، ماشین‌های خطی و این‌هایی که می‌ایستند تا مسافر ببرند و هیچ کار دیگری ندارند، می‌توانند مسافر ببرند، دیگران حق ندارند مسافر جابجا کنند. 💠 اما بهر حال این‌ها امور عرَضی هستند، اما اصل این است که آدمی تلاش کند برای فردایی بهتر، در همه حوزه‌ها؛ در حوزه فکر، اعتقاد، عمل، رفتار، زندگی، امکانات، آسایش، رفاه، ثروت، مکنت و مانند این‌ها این امر پسندیده است و همین با انتظار فرج یا انتظار ظهور امام زمان علیه الصلات و السلام گره خورده است. کانال طهور @sharabetahour

💠 حضرت مهدی صلوات الله و سلامه علیه؛ خلیفۀ الله 🗂 گفتاری از استاد حسینی شاهرودی 🗂 متن کامل در نشانی زیر: https://b2n.ir/n49435 🔊 صوت در ادامه🔽🔽 کانال طهور @sharabetahour

🔊 #صوت 💠 حضرت مهدی صلوات الله و سلامه علیه؛ خلیفۀ الله