#یادداشت ♦️سنت اجتماعی(قسمت اول) 🔸سوال: چرا باید تن به زندگی اجتماعی بدهیم؟ 🔹امیرمومنان حضرت علی(ع) می‌فرمایند: «... وَالْزَمُوا السَّوَادَ الْأَعْظَمَ فَإِنَّ یدَ اللَّهِ [عَلَى] مَعَ الْجَمَاعَةِ وَإِیاکمْ وَالْفُرْقَةَ فَإِنَّ الشَّاذَّ مِنَ النَّاسِ لِلشَّیطَانِ کمَا أَنَّ الشَّاذَّ مِنَ الْغَنَمِ لِلذِّئْب...»؛ 🔸با جماعت بزرگ‌تر (خیل عظیم مؤمنان) همراه باشید، که دست خدا با جماعت است و از اختلاف و پراکندگى بپرهیزید، که انسان جدامانده از جماعت نصیب شیطان مى‌شود، همان‌گونه که گوسفند جدامانده از گله، نصیب گرگ است. 🔸معیت دست خدا با جماعت، بیان دیگری از فطری‌بودن و مطلوبیت (ارزشی‌بودن) زندگی اجتماعی است؛ متقابلاً اعتزال، انزوا و دوری جستن از جمع، زمینه ابتلا به وسوسه‌های شیطانی و انحرافات فکری و اخلاقی را فراهم می‌آورد. 🔹احتمالاً منظور از فقره اخیر روایت این است که زندگی در جمع (یا جمع مؤمنان) به دلیل آگاهی‌بخشی و نظارت و مراقبت جمعی، بالقوه می‌تواند فرد را از تیررس برخی شیطنت‌ها و انحرافات اعتقادی و رفتاری حفظ کند. 📝 نویسنده: سید حسین شرف الدین #فطرت_اجتماعی #جامعه_ایمانی #انزوا_ستیزی 📌آدرس کانال؛ 🆔 @sharafoddin_ir