به قول آوینی:
"ما یافتیم آنچهرا که دیگران نیافتند،
ما همه افقهای معنویترا
در شهدا تجربه کردیم؛
عشق را هم
امید را هم
کرامت را هم
شجاعت را هم
عزت را هم...
و همه آنچهرا که دیگران جز در مقام شهادت نشنیدهاند ما به چشم خود دیدیم!"
#شهید_علی_پیرونظر
آنها...
بارِ #سفر ،
بستند و رفتند...
و ما امّا
دل بسته شدیم
به مسافرخانه #دنیا!
#گاهی_نگاهمان_کنید
#بیت_المقدس_دو
36.15M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🌷🕊
شهـــدا دلمـــاݩ رابه شمـــا گِره زده ایم💔
دستگیرمان باشید...
دراین دنیاے وانفسا
تکیه گاهمان باشید..
غریب و تنها دراوج بی کسی های زمانه
دلمـــان را به ســـوی شما حواله میکنیم..
پذیـــرای دل شکـــسته مـــان باشــــید😭
#شهید_علی_پیرونظر
میگویند ؛
باران که میزند
بوی خاک بلند میشود
اما اینجا باران که میزند
بویِ خاطرهها بلند میشود ...
#شهید_علی_پیرونظر
🌴🥀🌹🕊🌹🥀🌴
#همسرانه
#پنجشنبه است
به گلزار #شهدا که رسیدی
آهسته قدم بردار
اینجا قرارگاه #همسرانی است که
دلتنگی و عشق #همسرانشان را
کنار تربت مَرد خانه شان آورده اند ...
#پنجشنبه_های_دلتنگی
🌹 🍀🌹
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
چند وقتی بود که از علی آقا بی خبر بودم . دلم برایش خیلی تنگ شده بود . از حال و روز او بی خبر بودم .
شب یلدا بود . شبی که قرار بود همه خانواده دور هم بنشینیم . بگوییم و بخندیم . و تا نیمه شب بیدار بمانیم . شوهر خواهرم . دو برادرم و علی آقا منطقه بودند . خانه گرم بود اما دل های ما نگران . کسی شوقی برای خندیدن نداشت . گویی لب هایمان از سرمای وجودمان یخ زده بود . مادرم برای اینکه حال و هوای ما را عوض کند همه چیز را مهیا کرده بود و با ذوق و سلیقه چیده بود . پدرم مثل همیشه دست پر به خانه بر می گشت . ریحانه بیست روزه درون گهواره آرام خوابیده بود . هنوز پدر را ندیده . گرمی وجودش را حس نکرده . نمی داند چه شکلی هست .
قرار بود علی آقا طبق قولی که داده بود موقع بدنیا آمدنش کنارمان باشد اما بیست روز گذشته و هنور از علی آقا خبری نیست . شب بلند تر از آنچه فکر می کردم بود . علی برادرم با خواهرم و بچه هایش به خانه آن ها رفتند . من بودم و پدر ومادرم و ریحانه بیست روزه . نیمه شب زیر پتو آرام گریه می کردم . طوری که پدر و مادرم متوجه نشوند و غصه نخورند . خودم را مچاله می کردم و از درد فراق عزیز تر از جانم به خود می پیچیدم .صبح که بیدار شدم اول زمستان بود . هوا سرد بود و برف زمین را پوشانده بود دندان درد عجیبی گرفته بودم . زانوهایم را بغل کرده بودم و کنار گهواره ریحانه نشسته بودم . و با خودم می گفتم . یعنی الان علی کجاست ؟ چه می کند ؟ اصلا سالم هست ؟ مادرم در آشپزخانه مشغول پختن غذا بود . یهو صدای یا الله علی آقا در خانه پیچید مثل برق از جا پریدم و پا برهنه به طرف حیاط دویدم .
ادامه دارد .....
علی آقا با دیدن من لبخندی زد و نگاهی به پاهای برهنه من انداخت و گفت دختر سرما می خوری ....
ساکش را درون ایوان گذاشت . تاب باز کردن بند پوتین هایش را نداشت . پرسید دخترم کجاست . گفتم توی اتاق . به طرف اتاق رفت و دو زانو زد و با چکمه هایش به طرف گهواره ریحانه رفت . ریحانه را از درون گهواره بر داشت و در آغوش کشید . نگاه ریحانه به پدر بود .
چهره زیبای علی لبخندی بر لبان ریحانه نشاند . بوی خوش پدر و دختری در اولین روز دی ماه تمام خانه را فرا گرفت .
همه خوش حال بودیم . و لبخند بر لبان همه ی ما نشسته بود . مادر و پدرم بیش از همه شاد بودند . چون روزها چهره در هم و گرفته من را دیده بودند .
مادرم سفره ناهار را پهن کرد و علی آقا همچنان کنار سفره هم ریحانه را از بغل خودش دور نمی کرد .
علی آقا با هر قاشق غذا خوردن . نگاهی به دخترکش می انداخت و نفس عمیقی می کشید . گویی خیلی سخت این لحظات را بدست آورده است .
او پنج روز بیشتر مرخصی نداشت . و باید زود بر می گشت . چون عملیات در پیش رو داشت .دسته گلی که علی آقا برایم آورده بود درون گلدان گذاشتم و عروسک بزرگی که برای ریحانه آورده بود را روی طاقچه اتاق.
لحظات شیرین ما مثل برق و باد می گذشت و چه کس می دانست که آخر این ماه نشده . دفتر خوشبختی ما برای همیشه بسته می شود و این اولین و آخرین بار است که علی آقا دخترک نازش و همسر جوانش را می بیند .
خیلی زود پنج روز تمام شد و علی آقا راهی منطقه شد و در ۲۸ همان ماه به شهادت رسید .
و شاهدی ماند و با یک دنیا حسرت .........
#آخرین_یلدا
#شهید_علی_پیرونظر
#عملیات_بیت_المقدس_دو
🕊🌷
لطفا با قلبی شکسته وارد شوید!
اینجا تعمیرگاه دل های خسته است❤️🩹
زمین خورده ای؟
دلت از زمین و زمان گرفته؟
قدم بگذار به وادی شهدا...
شهدا دست گیرت می شوند!
اینجا یک جای دنج برای هوایی
شدن دلهای خسته...