eitaa logo
اشعار ناب آیینی
31.7هزار دنبال‌کننده
4.7هزار عکس
1.1هزار ویدیو
93 فایل
✨#بِسْــــــمِ‌اللَّهِ‌الرَّحْمَـنِ‌الرَّحِيــمِ✨ ـ مدیریت: @Alihidari . . ☫ ﷽ ☫ 🔸مجموعه بزرگ تبلیغات برتر👇🏽 https://eitaa.com/joinchat/4076535811Cc50237fe56 . ⭐️مجموعه تبلیغاتی ناب 👇🏽 https://eitaa.com/joinchat/2155085856Cb60502bb59
مشاهده در ایتا
دانلود
ای جنّ و انس و حور و ملک، سائل درت خورشید، شمعِ روی ضریح مطهّرت جدّت بُوَد امیر عرب، جدّه فاطمه باب الحوائجت پدر و نجمه مادرت دخت امام، اخت امام، عمۀ امام آئینه‌دارِ امّ ابیهاست منظرت ای مه‌لقا که خواهر خورشید هشتمی صد آفتاب با خجلی گشته اخترت حتّی گر انتظار پدر، مانعت نبود کفوی نداشتی که شود عِدل و همسرت تو کیستی که همچو شه کربلا حسین باشد حرام، آتش دوزخ به زائرت! آورده‌ام پناه به کویت، ردم مکن جان جواد، میوۀ قلب برادرت عمریست بین مشهد و قم در شُدآمدیم جانم به آن مسافرت و این مجاورت! فرداست در تلاطم امواج سیّئات حبل المتین ما همه، نخ‌های چادرت این عرصه نیست جای ظهور مقام تو باشیم و بنگریم کراماتِ محشرت زهرا که جای خود، به خدا جرم خلق را بخشند روز حشر، به خدّامِ محضرت تنها نه اهل قم سر خوانت نشسته‌اند خلق جهان مدام بَرَد فیض از درت شد ماجرای عشق حسینیّ و زینبی تکرار در حکایت تو با برادرت تو زینب امام رضا، او حسین تو جز قرب او نبود تمنّای دیگرت دل کندی از دیار، به امّید وصل یار مهلت نداد اجل که رسی نزد دلبرت این را دگر حدیث و حکایت نیاز نیست حتماً رضا گرفت به دامان خود، سرت گویند ناله کردی و غش کردی از فراق تا شد نهان برادرت از دیدۀ ترت روز سلامتی اگر این است حال هجر پس چه کشید عمۀ محزون مضطرت! قلب تو از فراق برادر کباب شد امّا سرش نگشت جدا در برابرت... 🔹 🔹 http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
شام غم مصطفی سحر شد، تبریک دامان خدیجه پرگهر شد، تبریک این ذکر لب است مادر گیتی را: سرحلقۀ انبیا پدر شد، تبریک 🔹 🔹 http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
بیرون شد و افواج ملک دنبالش با ذکر درود بر وی و بر آلش بردوخته چشمها به احمد، به علی کاو آید و این رود به استقبالش 🔹 🔹 http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
بیرون شد و افواج ملک دنبالش با ذکر درود بر وی و بر آلش بردوخته چشمها به احمد، به علی کاو آید و این رود به استقبالش 🔹 🔹 http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
ایا شهی که امیرِ سپاه عشق و وفایی به قلب و دست و زبان، یاور رسول خدایی کمالِ رکن و مقامی جمالِ حلّ و حرامی عزیزِ خلق و خدایی مرادِ شاه و گدایی به دوستی تو سوگند می‌خورند خلایق چو ماه، بسکه سراپا کمال و نور و صفایی • پس از علی ـ که کسی را قیاس از او نتوان کرد ـ تو دینِ باقیِ اسلام را دلیلِ بقایی چو بشنود سپه کفر و خیلِ دین، رجزت را بر این، نویدِ حیاتی بر آن، وعیدِ فنایی گره بر ابروی خشم افکنی چو در صف هیجا گره ز ابروی سالارِ انبیا بگشایی شجاعت علوی داری و شکوه حسینی از آن سبب اسدالله و سیدالشّهدایی جلالت تو همین بس که غصه داشت پیمبر که کاش چون دگران، حمزه داشت نوحه سرایی •• چو شد ز تیشۀ کین، نخل قامت تو شکسته عزا گرفت برایت پیامبر، چه عزایی! صفیّه خواهرت آمد کنار نعش تو اما هرآنچه کرد نظاره، ندید غیر عبایی نه پاره پاره جگر دید و نه شکافته پهلو نه جای نیزه و تیری نه زخم سنگ و عصایی شوم فدای دل خواهری که همچو صفیّه ندید نعش برادر، فقط شنید صدایی ولی به جای عبا، تیر و سنگ و نیزه و شمشیر فکنده بود چنان پرده بین آن دو جدایی درون گودی مقتل ـ که دیده بود چه ها شد دوید و گشت و صدا زد: برادرم تو کجایی؟ توان شناخت تنی را که یک نشانه ندارد؟ نه سر نه جامه نه انگشتری نه کفش و ردایی... • یکی از سوگندهای رایج در میان عرب حجاز این بود: «به محبت حمزه سوگند!». فرزدق در میمیّۀ جاودانه‌اش در ثنای سیدالساجدین علیه السلام، به این مطلب اشاره دارد: «هَذَا الَّذِي عَمُّهُ الطَّيَّارُ جَعْفَرُ وَ الْـ/ـمَقْتُولُ حَمْزَةُ لَيْثٌ حُبُّهُ‏ قَسَم‏». •• عنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلَامُ قَالَ: انْصَرَفَ رَسُولُ اللَّهِ إِلَى الْمَدِينَةِ حِينَ دُفِنَ الْقَتْلَى ... فَسَمِعَ بُكَاءَ النَّوَائِحِ عَلَى قَتْلَاهُنَّ، فَتَرَقْرَقَتْ عَيْنَا رَسُولِ اللَّهِ وَ بَكَى، ثُمَّ قَالَ: لَكِنَّ حَمْزَةَ لَا بَوَاكِيَ‏ لَهُ‏ الْيَوْم‏! [بحارالانوار ج20 ص98] 🔹 🔹 http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
هنگامۀ هجوم غم از هر کرانه بود مردی غریب بود که در ترک خانه بود در بین آشیانه چو صیّاد پا نهاد مرغ سحر نشسته و گرم ترانه بود با قامت کمانی‌اش از راه میگذشت محنت‌کشی که تیر بلا را نشانه بود اشک وداع پشت سرش ریخت جای آب این بار حرف مرگ فقط در میانه بود می‌خواست اهل خانه ندانند قصّه چیست شاید ز خصم، خواهشِ مهلت، بهانه بود بر روی مرکب ابن ربیع و ز پشت سر شیخ الائمّه پای پیاده روانه بود می‌رفت و اشک‌هاش روی خاک می‌چکید یاد غمی که بینِ مصائب یگانه بود آخر اگرچه خانۀ او شد محاصره یارش کسی نگفته که در آستانه بود یا آنکه دشمنش طرف اهل خانه رفت یا حرفی از غلاف وَ یا تازیانه بود... 🔹 🔹 http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
کار‌ من و ضریح تو بالا گرفته است قلبم میان پنجره‌اش جا گرفته است اذعان کنند در حرمت کل زائران هرکس که قطره خواسته، دریا گرفته است کم خواستن ز دست تو؟این غیر ممکن است چشمم طلای گنبدتان را گرفته است هرکس که حاجتی ز شما خواست، عاقبت با یک قسم به حضرت زهرا گرفته است هرکس که آمده به حریمت،دو حالت است یا حاجتش روا شده و یا گرفته است دیدم که جبرئیل برای شفای او یک گوشه جا برای مسیحا گرفته است دیدم که در میان حرم، کودکی فلج خوشحال می‌دود که ز تو پا گرفته است یک کور لاعلاج، شفا خواست از شما باور نکردنی شده، اما گرفته است دیدم کنار میکدۀ آب خالی‌ات یک پیرمرد، روضۀ سقا گرفته است یک کربلا نرفته به من گفت یک شبی از خادم ضریح تو امضاء گرفته است 🔹 🔹 http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
بطحا ز زمین شوق پریدن دارد گلبانگِ تفاخرش شنیدن دارد هنگام اذان به گوش زهرا گفتن خورشیدِ رخِ رسول دیدن دارد 🔹 🔹 http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
آزاد گشت آب امان از دل رباب افزون شد التهاب امان از دل رباب افسوس می‌خورَد که دعاهای دیشبش شد دیر مستجاب امان از دل رباب احساس شیر کرد و برون شد ز خیمه‌گاه با هول و اضطراب امان از دل رباب در بین قتلگاه چو زینب گلایه کرد با قبر بوتراب امان از دل رباب می‌گفت ای فرات حلالت نمی‌کنم شد خانه‌ام خراب! امان از دل رباب دیدی برای جرعه‌ی آبی عدو گرفت از غنچه‌ام گلاب امان از دل رباب لبهای بی تبسم و آغوش بی علی لالای بی جواب امان از دل رباب نزدش چو می‌رود سخن از آب، شعله سان افتد به پیچ و‌ تاب امان از دل رباب امشب بعکس دیشب، گوید به طفل خویش: «بیدار شو‌ ز خواب!» امان از دل رباب پیراهن دو سالگی‌اش را گرفت و رفت تا افکند به آب... امان از دل رباب تا شام، نیشِ زخم زبانهای حرمله او را دهد عذاب امان از دل رباب تا شام، روز و شب نِگَرد قرص ماه را همراه آفتاب امان از دل رباب با پیکرش وداع کند، با سرش رود تا مجلس شراب امان از دل رباب گویند بانوان حرم جمله یکصدا وای از دل رباب امان از دل رباب حاجت روا روی تو از این درگه ای «فقیر» کن ناله بی‌حساب: امان از دل رباب 🔹 🔹 http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
مدح السلام هنگامۀ هجوم غم از هر کرانه بود مردی غریب بود که در ترک خانه بود در بین آشیانه چو صیّاد پا نهاد مرغ سحر نشسته و گرم ترانه بود با قامت کمانی‌اش از راه میگذشت محنت‌کشی که تیر بلا را نشانه بود اشک وداع پشت سرش ریخت جای آب این بار حرف مرگ فقط در میانه بود می‌خواست اهل خانه ندانند قصّه چیست شاید ز خصم، خواهشِ مهلت، بهانه بود بر روی مرکب ابن ربیع و ز پشت سر شیخ الائمّه پای پیاده روانه بود می‌رفت و اشک‌هاش روی خاک می‌چکید یاد غمی که بینِ مصائب یگانه بود آخر اگرچه خانۀ او شد محاصره یارش کسی نگفته که در آستانه بود یا آنکه دشمنش طرف اهل خانه رفت یا حرفی از غلاف وَ یا تازیانه بود... 🔹 🔹 http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7