این جا کرانه از همه جا دلرباتر است فریاد رنگ و شیشه و کاشی رساتر است این جا که خودنمایی این آفتاب زرد از جلوه‌های گنبدتان بی‌نماتر است این جا که غربت است، ولی جای جای آن از کوچه‌های شهر خودم آشناتر است فرقی میان زائر نزدیک و دور نیست حتی کبوتر از منِ آدم رهاتر است هنگام رفتن است و این چشم خشکسال از برکت وجود عزیز شما تر است فردا قطار با خودش آرام می‌برد دل را که از همیشه خود مبتلاتر است #علی_اکبر_رشیدی #امام_الرئوف