گیسوی خویش را یله کن، بافه بافه کن تا ماه تر میانِ سیاهی ببینمت چندیست خو گرفته دلم با ندیدنت عمری نمانده است، الهی ببینمت #سعید_بیابانکی @shearvdastan

من پیش از آن که خونت، روشن کند جهان را رنگی ندیده بودم بالاتر از سیاهی... #سعید_بیابانکی @shearvdastan

از شش جهت اگر چه قفس مانده است و بس فکر فرار باش که راهی هنوز هست #سعید_بیابانکی @shearvdastan

یک قطره بوی زلف تَرَت را چکانده‌اند در عطر‌دان ذوق و بهار آفریده‌اند #سعید_بیابانکی #نوروز @shearvdastan

ای آنکه دوست دارمت اما ندارمت بر سینه می فشارمت اما ندارمت ای آسمان من که سراسر ستاره ای تا صبح می شمارمت اما ندارمت در عالم خیال خودم چون چراغ اشک بر دیده می گذارمت اما ندارمت می خواهم ای درخت بهشتی، درخت جان در باغ دل بکارمت اما ندارمت می خواهم ای شکوفه ترین مثل چتر گل بر سر نگاه دارمت اما ندارمت #سعید_بیابانکی @shearvdastan

گر بیایی خانه‌ای می‌سازم از باران و شعر ابرهای آسمان‌ها پرده‌های توری‌اش #سعید_بیابانکی

گاهی سر نِی بود، زمانی ته گودال طی کرد گل من چه فرازی، چه نشیبی! #سعید_بیابانکی #عاشورا #محرم

هرگلی در این چمن سرمست می روید ز خاک بس که در این باغ،جام از دست من افتاده است...! #سعید_بیابانکی #صبحتون_بخیر @shearvdastan

قیمتی تر می شوی همچون‌ عقیقِ سرخ رو هرچه باشی ای دل عاشق به خون غلتیده تر... #سعید_بیابانکی @shearvdastan

خیال می کنم این بغض ناگهان شعر است همین یقین فروخفته در گمان شعر است همین که اشک مرا و تو را درآورده است همین، همین دو سه تا تکه استخوان شعر است همین که می رود از دست شهر، دست به دست همین شقایق بی نام و بی نشان شعر است چه حکمتی است در این وصفِ جمع ناشدنی که هم زمان غمِ نان، شعر و بوی نان، شعر است تو بی دلیل به دنبال شعر تازه مگرد همین که می چکد از چشم آسمان شعر است... از این که دفتر شعرش هزار برگ شده است بهار نه، به نظر می رسد خزان شعر است به گوشه گوشه ی شهرم نوشته ام بیتی تو رفته ای و سراپای اصفهان شعر است خلاصه اینکه به فتوای شاعرانه ی من زبان مشترکِ مردمِ جهان شعر است... #سعید_بیابانکی @shearvdastan

سست شد ایمان من تا تاب دادی زلف را... #سعید_بیابانکی #ارسالی @shearvdastan

دستم نمی‌رسد به تو ای باغ دور دست از بس حصار پشت حصار آفریده اند. . . #سعید_بیابانکی @shearvdastan