گفتی: بگو که با "که" خوشی در نبودِ من؟! گفتم: کسی به جز تو ندارم؛ حسودِ من! آموختم به دست تو پرواز، ازین جهت جز پیش پای خویش نبینی فرودِ من در جان و تن تنیده‌ای اِی عمرِ مهربان سررشته ی تو گم شده در تار و پودِ من آیا حضورِ بنده جدا از حضورِ توست؟! آیا وجودِ توست جدا از وجودِ من؟! از پرتوِ دو گونه ی تو جان گرفته‌اند پروانه های روشنِ کشف و شهودِ من من بی گدار میزنم آخر به شطّ شب هر چند دیر، میرسم ای صبح زودِ من من سینه‌خیز سرزده‌ام پیش پایِ تو ای سیبِ سرخ، موج بزن سوی رودِ من! ای برقِ عشق، از سرِ من دست بر ندار! باید برآید از دلِ این کُنده دودِ من! #مرتضی_لطفی @shearvdastan

گفتی: بگو که با "که" خوشی در نبودِ من؟! گفتم: کسی به جز تو ندارم؛ حسودِ من! #مرتضی_لطفی @shearvdastan

‌ ای بـوی #تــو پیچیده مـرا در رگ و ریشه..! #مرتضی_لطفی @shearvdastan