زمین غم را کنار انداخت، سرتاسر به وجد آمد جهان در لحظهٔ میلاد پیغمبر(ص) به وجد آمد رسید و خواندمش! از شوقِ نامش باز هم اسپند برایش دانه دانه در دلِ مجمر به وجد آمد چکید از خنده اش عطر گلابِ ناب! تا جایی... که استشمام کرد و هر سحر قمصر به وجد آمد أبوذر با صدای هر اذان شد وارد مسجد به عشقش اقتدا کرد و از این دلبر به وجد آمد دل انگیزانه با لحن حجازی تا تلاوت کرد دل قران؛ خصوصاً سورهٔ کوثر به وجد آمد محمد(ص)یامحمد(ص)یامحمد(ص)یارسول الله دلم همواره با این ذکر، تا محشر به وجد آمد به إذنش آمدم عیدی بگیرم تا شوَم عاشق شب میلادِ فرزندش امام جعفرِصادق(ع) نگاهش تا ابد آرامشی دلخواه و ممتد شد شبیه جدّ خود خوشنام شد! نامش محمد(ع) شد کرَم از جانبش پیوسته پُر کرده ست دستم را چنانچه قسمتِ اولادهایم رزقِ بی حد شد چه شاگردانِ جابرگونه ای تحویلِ عالم داد چه استادانه در فقه و اصولِ دین زبانزد شد دلش شد صادقیه، خط به خط لبریز شد از حق هر آنکس از کنار حوزهٔ علمیه اش رد شد خدا را پای «توحید مفضل» میشود فهمید جهان با بندگی آغاز و راهی سمتِ مقصد شد رئیس مذهبم میخوانمَش یک عمر و این یعنی هوادار و مطیعِ دیگری هرگز نبایدشد برایم با تشیّع ساخت اسلام و چه اسلامی برایش کاش باشم مایهٔ زینت نه بدنامی! * *امام صادق علیه السّلام فرمودند: يا مَعْشَر الشِّيعَةِ إنَّکمْ قَدْ نُسِبْتُمْ إلَينا کونُوا لَنا زَيْناً وَ لا تَکونُوا عَلَيْنا شَيْناً. ای شيعيان، شما به ما منسوب هستيد، پس مايه زينت ما باشيد نه مايه آبروریزی ما. مشکاة الأنوار ص ۶۷ مرضیه عاطفی #ولادت_حضرت_محمد_صلی_الله #ولادت_امام_صادق_علیه_السلام #هفده_ربیع @shearvdastan

بانی ناب ترین نوعِ محبت هستی تو گلِ سرسبدِ عالم خلقت هستی أنبیا غبطه به زیباییِ دینت خوردند آخرین سلسله ی اصلِ نبوّت هستی هست حرف دلِ هر دخترکِ زنده به گور ابرِ بارانی و إحیاگرِ رحمت هستی شهر یثرب به خدا قبلِ تو دلسوز نداشت یامحمد(ص) به خدا عینِ مودّت هستی متولد شدی و شد متزلزل کسری گفت شقُّ القمر این را که؛ قیامت هستی پادشاهان همه با آمدنت لال شدند چونکه پیغمبری و صاحب کسوت هستی روزِ میلادِ تو خاموش شد آتشکده ها تا بدانند همه؛ قاتلِ ظلمت هستی حالِ بتخانه شد آشوب، هُبل خورد تَرَک کعبه فهمید که تو شرطِ عبادت هستی یادگار تو اذانی ست مزیّن به علی(ع) نقطه ی وصلِ رسالت به ولایت هستی آمدی تا که علی(ع) عشقِ فراگیر شود از همین زاویه قرانِ تو تفسیر شود آمدی تا که بگویی ولی الله علیست(ع) در دلِ ظلمتِ شب نورِ سحرگاه علیست(ع) از همان قبلِ رسالت به خدا میگفتی حق علی(ع)کعبه علی(ع)قبله علی(ع)راه علیست(ع) ثروتش هست قناعت، کرَمش اجدادی ست ای سلاطینِ گدازاده؛ شهنشاه علیست(ع) غبطه خورده ست به تیغِ دو دمش عزرائیل بر سرِ خیبریان ضربه ی ناگاه علیست(ع) آنکه از حاجتِ ناگفته ی هر چه سائل هست هر لحظه و هر ثانیه آگاه علیست(ع) جان به لب میرسد و طبقِ قرارِ ازلی- حضرتِ منجیِ آن ساعتِ جانکاه علیست(ع) ذکر نامش سببِ امنیت و آرامش کنجِ امواجِ بلا ناجیِ دلخواه علیست(ع) نورِ ذاتش شده تکثیر شبیه خورشید ششمین عشقِ خدا آمده و آمده عید آسمان بر لبِ خود ذکرِ سلام آورده عطرِ خوش رنگ و لعابی به مشام آورده ای ملائک خبر این است که از عرش ِ برین باقرَ العلم ِ نبی(ص) ماهِ تمام آورده مثل هر سال، دوباره شبِ میلادِ پسر سفره انداخته! انواع ِ طعام آورده غیر از اینجا که شود پیش ِ همه خلق عزیز عاشقش روزِ جزا نیز؛ مقام آورده دارد از عمقِ زمین هلهله برمی‌خیزد گل شکوفا شده، لبخندِ مدام آورده باز هم مذهبِ بر حق؛ به جهان شد اعلام باز هم شیعه ی خوشنام؛ امام آورده وقتِ پابوسی اش از عرش؛ خدا دستادست دورِ گهواره اش آیاتِ عظام آورده شب سفر کرده و خورشید رسیده ست سریع صبحِ صادق(ع) شده در هفدهم ِ ماهِ ربیع! مرضیه عاطفی مهرماه ۱۴۰۲ #ولادت_حضرت_محمد_صلی_الله #ولادت_امام_صادق_علیه_السلام #هفده_ربیع @shearvdastan

بانی ناب ترین نوعِ محبت هستی تو گلِ سرسبدِ عالم خلقت هستی أنبیا غبطه به زیباییِ دینت خوردند آخرین سلسله ی اصلِ نبوّت هستی هست حرف دلِ هر دخترکِ زنده به گور ابرِ بارانی و إحیاگرِ رحمت هستی شهر یثرب به خدا قبلِ تو دلسوز نداشت یامحمد(ص) به خدا عینِ مودّت هستی متولد شدی و شد متزلزل کسری گفت شقُّ القمر این را که؛ قیامت هستی پادشاهان همه با آمدنت لال شدند چونکه پیغمبری و صاحب کسوت هستی روزِ میلادِ تو خاموش شد آتشکده ها تا بدانند همه؛ قاتلِ ظلمت هستی حالِ بتخانه شد آشوب، هُبل خورد تَرَک کعبه فهمید که تو شرطِ عبادت هستی یادگار تو اذانی ست مزیّن به علی(ع) نقطه ی وصلِ رسالت به ولایت هستی آمدی تا که علی(ع) عشقِ فراگیر شود از همین زاویه قرانِ تو تفسیر شود آمدی تا که بگویی ولی الله علیست(ع) در دلِ ظلمتِ شب نورِ سحرگاه علیست(ع) از همان قبلِ رسالت به خدا میگفتی حق علی(ع)کعبه علی(ع)قبله علی(ع)راه علیست(ع) ثروتش هست قناعت، کرَمش اجدادی ست ای سلاطینِ گدازاده؛ شهنشاه علیست(ع) غبطه خورده ست به تیغِ دو دمش عزرائیل بر سرِ خیبریان ضربه ی ناگاه علیست(ع) آنکه از حاجتِ ناگفته ی هر چه سائل هست هر لحظه و هر ثانیه آگاه علیست(ع) جان به لب میرسد و طبقِ قرارِ ازلی- حضرتِ منجیِ آن ساعتِ جانکاه علیست(ع) ذکر نامش سببِ امنیت و آرامش کنجِ امواجِ بلا ناجیِ دلخواه علیست(ع) نورِ ذاتش شده تکثیر شبیه خورشید ششمین عشقِ خدا آمده و آمده عید آسمان بر لبِ خود ذکرِ سلام آورده عطرِ خوش رنگ و لعابی به مشام آورده ای ملائک خبر این است که از عرش ِ برین باقرَ العلم ِ نبی(ص) ماهِ تمام آورده مثل هر سال، دوباره شبِ میلادِ پسر سفره انداخته! انواع ِ طعام آورده غیر از اینجا که شود پیش ِ همه خلق عزیز عاشقش روزِ جزا نیز؛ مقام آورده دارد از عمقِ زمین هلهله برمی‌خیزد گل شکوفا شده، لبخندِ مدام آورده باز هم مذهبِ بر حق؛ به جهان شد اعلام باز هم شیعه ی خوشنام؛ امام آورده وقتِ پابوسی اش از عرش؛ خدا دستادست دورِ گهواره اش آیاتِ عظام آورده شب سفر کرده و خورشید رسیده ست سریع صبحِ صادق(ع) شده در هفدهم ِ ماهِ ربیع! مرضیه عاطفی #ولادت_حضرت_محمد_صلی_الله #ولادت_امام_صادق_علیه_السلام #هفده_ربیع @shearvdastan