#فیلم #هالیوود امروز Nomadland رو دیدم. سرزمین خانه به دوش ها. برنده اسکار بهترین فیلم 2021. فیلم یک دلداری بزرگ به تمام رویاپردازان آمریکای بزرگ بود. همه کسانی که در این رویا به دنیا آمدند و بزرگ شدند و پیر شدند. حالا بعد از این همه سال، این بهشت کاغذی که مچاله شده، قرار است با این فیلم سر پا شود؟ چه بشود، چه نشود، حقیقت پشت این فیلم مثل فیلی که زیر برزنت مخفی اش کرده باشند، به راحتی دیده میشد: دنیای بدون معنویت خیلی پوچ است. به شکل دردناکی پوچ است. الان که این را مینویسم قلبم فشرده میشود از بس که این چنین دنیایی اینقدر پوچ است! طفلک قهرمان فیلم، بعد از کلی درد و رنج و مشقت، فهمید که زندگی دنیا یعنی همین که پایت را در آب بزنی و یک گاومیش وحشی و ببینی و پرنده های مهاجر روی سرت پرواز کنند! همین؟ خیلی تاثیر گذار بود! این همه جان کندن این دنیا برای همین ها؟ این همه استعداد و توانایی و زحمت و رنج بکشیم، که آخرش پایمان را بکنیم توی آب؟ بیخود نیست که طرفهای شما آمار خودکشی سربه فلک می گذارد! خدا ملت ما را از رویای شما بیدار کند. رویایی که اگر زیاد در آن بمانی باید بمیری تا بیدار شوی! (نمیدانم اینجای صحبتم اشاره ای به اینسپشن داشت، یا کلام امیرالمومنین!) @shei_bah