شرح یک بیت معروف یا نکته‌دار هم میتونه باشه (باز با ذکر منبع) کتاب‌های درسیتون هم منبع حساب میشه

دقت کردید... تا دیروز که مردم غزه و فلسطین هر ساله و هر ماهه و هر هفته(به مدت ۸۰ سال) مورد تهاجم و بمباران و ... قرار می‌گرفتند هزاران زن و کودک کشته می‌شدند میلیون‌ها نفر آواره می‌شدند و.... اینها داد می‌زدند "نه غزه نه لبنان!!" امروز که یک حرکت تلافی جویانه از غزه سر زده یادشون افتاده ""وای... جنگ بده! بیچاره مردم اسرائیل بیچاره مردم غزه!!"" (غزه هم احتمالا برای این میگن که یه پارچه توری روی این همه رذالت و پستی بکِشن!) خوبه یه بلایی سر پادگان اسرائیل اومد تا شما غزه رو هم ببینید که بعید میدونم هنوز هم ببینید! بالاخره باید "بل هُم اضل" های زمانه را شناخت! جنگ ۸۰ ساله شروع شده! #تاحالا‌کجا‌بودی؟

حواستون به دل خون این روزهای مردم افعانستان هست؟😔😔😔 #زلزله_هرات

#جهانِ‌_جان #انسان_شناسی_۹۶ #استاد_فاطمی_نیا #استاد_عالی #استاد_شجاعی شما آنچه را با خود به برزخ منتقل میکنید؛ 💥 که در شماست! و در زمان بحران ـ مصائب ـ امتحانها و ... از شما بروز می‌کند! ✘ نه آنچه که شنیده‌اید ـ خوانده‌اید ـ نوشته‌اید ـ و تصور می‌کنید که آموخته‌اید! ♨️ حالا یک سؤال، من چه کنم که دارایی‌های درونی‌ام زودتر قوی‌تر و مستحکم‌تر و ریشه‌دارتر شوند؟ 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

#بداهه #تصویر 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

#بداهه #بیت ◇آن دوست که من دارم و آن یار که من دانم شیرین دهنی دارد دور از لب و دندانم◇ #سعدی 🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍃 ◇وزن: مستفعل مفعولن مستفعل مفعولن یا مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن ◇ قافیه: دانم، دندانم، و.....(__ان +م) 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

روز بزرگداشت حافظ، گرامی باد💐💐💐 تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد وجود نازکت آزرده‌ی گزند مباد سلامت همه آفاق، در سلامت توست به هیچ عارضه، شخص تو دردمند مباد جمال صورت و معنی، ز امنِ صحّت توست که ظاهرت، دُژم و باطنت، نَژَند مباد در این چمن چو در آید خزان به یغمایی رهش به سروِ سَهی‌قامت بلند مباد در آن بساط که حُسن تو جلوه آغازد مجال طعنه‌ی بدبین و بدپسند مباد هر آن که روی چو ماهت، به چشمِ بد بیند بر آتش تو به جز جان او، سپند مباد شفا ز گفته‌ی شکّرفشان حافظ جوی که حاجتت به علاجِ گلاب و قند مباد نکات: عارضه: بیماری، آسیب و حادثه. دژم: افسرده و غمگین. نژند: غمگین و پریشان. این چمن: استعاره از شیراز. خزان: استعاره از نیستی و فنا. یغمایی: غارتگری. سهی‌قامت: بلندقامت، زیبا و دیدنی. سپند: اسفند که برای دفع چشم بد در آتش ریزند. گفته‌ی شکرفشان: سخن شیرین، شعر شیرین حافظ. گلاب و قند: دارویی که طبیبان قدیم، برای تقویت قلب تجویز می‌کردند. #حافظ 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

عیشم مدام است از لعل دلخواه کارم به کام است الحمدلله ای بخت سرکش تنگش به بر کش گه جام زر کش گه لعل دلخواه ما را به رندی افسانه کردند پیران جاهل شیخان گمراه از دست زاهد کردیم توبه و از فعل عابد استغفرالله جانا چه گویم شرح فراقت چشمی و صد نم جانی و صد آه کافر مبیناد این غم که دیده‌ست از قامتت سرو از عارضت ماه شوق لبت برد از یاد حافظ درس شبانه ورد سحرگاه #حافظ #همایـون_شجریان 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

سروِ چَمانِ من چرا میلِ چمن نمی‌کند؟ همدمِ گل نمی‌شود یادِ سَمَن نمی‌کند دی گِلِه‌ای ز طُرِّه‌اش کردم و از سرِ فُسوس گفت که این سیاهِ کج، گوش به من نمی‌کند تا دلِ هرزه گَردِ من رفت به چینِ زلفِ او زان سفرِ درازِ خود عزمِ وطن نمی‌کند پیشِ کمانِ ابرویش لابه همی‌کنم ولی گوش کشیده است از آن گوش به من نمی‌کند با همه عطفِ دامنت آیدم از صبا عجب کز گذرِ تو خاک را مُشکِ خُتَن نمی‌کند چون ز نسیم می‌شود زلفِ بنفشه پُرشِکَن وه که دلم چه یاد از آن عَهدْشِکَن نمی‌کند دل به امیدِ رویِ او همدمِ جان نمی‌شود جان به هوایِ کویِ او خدمتِ تن نمی‌کند ساقیِ سیم ساقِ من گر همه دُرد می‌دهد کیست که تن چو جامِ مِی جمله دهن نمی‌کند؟ دستخوشِ جفا مَکُن آبِ رُخَم که فیضِ ابر بی مددِ سِرشکِ من دُرِّ عَدَن نمی‌کند کُشتهٔ غمزهٔ تو شد حافظِ ناشنیده پند تیغ سزاست هر که را دَرد سخن نمی‌کند #حافظ #محمدرضا_شجریان 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

ـــــــــــــــــــــــ حافظ شاعری اجتماعی ▪️حافظ به یک معنا عارف بسیار بزرگی است و در عین حال، اشعارش بسیار اجتماعی است؛ حتی اجتماعی‌تر از اشعارِ ناصرخسرو، شاعری که عمر و هنر خود را وقف تبلیغ یک ایدئولوژی کرده است. در واقع، شاعری سیاسی‌تر از ناصرخسرو وجود ندارد؛ امّا حافظ یک شاعرِ صددرصد اجتماعی است و درین زمینه بسیار هوشیار بوده است. اگر برای ناصرخسرو به عنوانِ یک شاعرِ بزرگْ سیاست مهم است، برای حافظ، هنر مقدّم است؛ یعنی اگر بین جامعه و هنر تعارضی پیش آید یا تصمیم‌گیریِ نهایی در سرِ راه شاعر به وجود آید که بین جامعه و تاریخ و هنرْ یکی را انتخاب کند، انتخابِ نهاییِ حافظْ هنر است. به اعتبارِ همین اصل است که با همهٔ اهمیّتی که جریان‌های ایدئولوژیکی و تاریخی عصرش در اشعارش داشته است برای او تنها یک اصل مطلق بوده و آن محوری کردن و محور قرار دادن جمال‌شناسی است. ▪️آنچه که در عمق تاریخ یک روزگار می‌گذرد در شعر یک شاعر به صورت آینه چه مستقیم و چه غیرمستقیم منعکس می‌شود. تمام اشعار حافظ محصول درگیری‌های اجتماعی است که در تاریخ هنرش و قلمرو جغرافیایی وی وجود داشته است. حافظ انسانی است که با تپش‌های عصرش می‌تپیده و کاملاً نگران پیرامون خود‌ بوده و همهٔ حوادث عصر برای او مهم بوده است؛ حتّی در عرفانی‌ترین اشعار حافظ نیز رگه‌هایی از تأثیر اجتماعی وجود دارد؛ امّا هنر حافظ چنان است که شعر وی تنها درگیر همان نکتهٔ تاریخی نباشد. حافظ شاعری است که در عرفانی‌ترین اشعارش نیز بافت ایدئولوژیک به چشم می‌خورد. ▪️هنر جاودانهٔ حافظ در این است که، با دشمنی خاصّ، در یک بافت تاریخی مبارزه می‌کند و تیپی از او می‌سازد که در تاریخ تکرار می‌شود و مردمِ دوره‌های بعد نیز، در ضمن، خود را در شعر او‌ می‌یابند؛ در واقع، شعر حافظ در هر دوره‌ای زنده است. پس حافظ در مرحلهٔ اول یک هنرمند است، در مرحلهٔ دوم از ابزارهایی که در دست داشته بیشترین بهره را از مجموعهٔ فرهنگی عرفان برده است. در مرحلهٔ سوم، اشعار وی دارای یک ساحت ایدئولوژیک هستند. #محمدرضا_شفیعی‌کدکنی این کیمیای هستی، جلد سوم، صص ۳۳۵_۳۴۸ درس‌گفتار‌هایی دربارهٔ حافظ فاطیما عباس‌پور 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

عاشق شو ارنه روزی کار جهان سر آید ناخوانده نقش مقصود از کارگاه هستی #حافظ 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

🌼در شرح یک بیت کشتی نشستگانیم ای باد شرطه برخیز باشـد که باز بینیم دیدار آشنا را به باور دکتر جاوید «کشتی شکستگانیم» که در بعضی نسخه‌ها آمده و روزگاری دراز مایه‌ی گفت‌وگو شده است، حاصل اشتباه نسخه‌نویسان و نتیجه بی‌خبری آنان از وضع دریانوردی بوده است. باد شرطه، شرط لازم به راه افتادن کشتی سالم بوده، زیرا هر بادی بلای جان کشتی شکسته می‌شده و کشتی شکسته را کمترین موجی به قعر دریا می‌فرستاده یا از هم متلاشی می‌کرده است. [هاشم جاوید، حافظ جاوید: ص۱۵۱] اما به عقیده‌ی دکتر خرمشاهی؛ حد شکستگی کشتی بر کسی آشکار نیست، ممکن است مجازاً ذکر کل و اراده‌ی جزء شده باشد. چنانکه به قول دکتر هروی اگر یک پایه از یک نردبان سی پله شکسته باشد عرفاً می‌توان اطلاق کرد که نردبان شکسته است. ایشان در ادامه، عیب خوانش «نشستگان» را عدم وجود تصویر و تحرک دانسته‌اند و می‌گویند: صدای شاعر کاملا از جای گرم در می‌آید که ما جماعت فارغ‌بالی هستیم که به قصد سیر و سفر در کشتی مطمئنی نشسته‌ایم و ملالی نداریم جز دوری دلبر و دیدار آشنا و منتظریم که باد شرطه آغاز وزیدن کند. [بهاءالدین خرمشاهی، ذهن و زبان حافظ: ص۱۴۶-۱۴۷] #حافظ علیرضا عیسی‌فرد 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

حافظ ستون‌ شعر و ادب پارسی #حافظ 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

🌿🌱🌿🌱🌿🌱🌿🌱🌿🌱 شعر حافظ سراسر عشق و مستی و رندی است، عارف و عامی به سخنش دل بسته اند و اشعارش را ترجمان احوال و اسرار خویش می‌دانند. شیفتگان کلامش بسیارند و از آنجایی که: (کس چو حافظ نگشاد از رخ اندیشه نقاب) همگان برآنند تا به قدر همت خویش از زلال کلامش بهره گیرند. حافظ، شاعر غزل است غزلیاتش آینه‌ای است روشن از اندیشه‌های والایش. اندیشه‌هایی آمیخته از فلسفه، عرفان، مستی، رندی و عشق. خواجه بزرگ، با تکیه بر این مبانی، می‌کوشد تا با بیان حقایقِ حکیمانه، عارفانه و عاشقانه، شور و غوغا در دل‌ها بیفکند. روزگارش روزگار بیداد بود و ریا. حافظ نخستین رسالت اجتماعی خویش را فروریختن پایه‌های خام اندیشی و خرافه پرستی قرار داد و به افشای نادرستی پرداخت‌. منبع: کتاب حافظ پژوهی (دفتر هشتم) به کوشش: جلال سازگارنژاد #حافظ شفا مرادخانی 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

دو ویژگی شعر حافظ #حافظ #آیت‌الله‌العظمی_خامنه‌ای 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

مستی و شراب در شعر حافظ و در ادبیات فارسی به دو گونه تعبیر شده است. اصالت با کدام است؟ ▪️جواب: ادبیات فارسی یک واحد مشخّص نیست که من به طور قطعی بتوانم حکم کنم. در شعر حافظ مواردی از استعمال شراب هست که شما به هیچ عنوان نمی‌توانید تفسیر غیرالهی کنید مثلِ: «ساکنان حرمِ سِتر و عفافِ ملکوت/ با منِ راه‌نشین بادهٔ مستانه زدند» ؛ اما مواردی هم هست که من هیچ اصراری ندارم تفسیر عرفانی‌اش کنید: «دو یارِ زیرک و از بادهٔ کهن دو منی/ فراغتی و کتابی و گوشهٔ چمنی». جاهایی که بافت عرفانی دارد اگر تفسیر غیر الهی بکنید خلاف عدل و مروت است. اما در ادبیات فارسی به طور مطلق نظر دادن بی‌خبری محض است. ممکن است شاعری را با توجه به قرائن تاریخی و شرایط زندگی فردی و اجتماعی و اطلاعات درون شعری‌اش بتوانید در موردش قضاوت کنید که مثلاً شراب در زبان منوچهری همان «ام الخبائث» و «نبید» است یا مثلاً سنایی را در نظر بگیرید. او شاعری است که شخصیت دوگانه‌ای دارد. پنجاه درصد از استعمالات خمر در دیوان او به همان معنی آب انگور است؛ می‌دانید سنایی شخصیت دگرگون‌یافته‌ای دارد. اصولاً یکی از شگفتی‌های ادب فارسی و تاریخ تصوف و اسلام است. بخشی از زندگی سنایی یک زندگی عادی و غیرعرفانی بوده که در  آن دوره مسلماً آلودگی به خمریات داشته است، خمریات از نوعی که منوچهری و رودکی توصیفش می‌کنند. اما زندگی سنایی یک برش تاریخی دیگر هم دارد که بُعد روحانی و معنوی اوست. اسناد زندگی حافظ و متن دیوان او نشان می‌دهد که چنین تعدد شخصیتی در وی نیز بوده است. حافظ یک لحظه‌های ناب الهی دارد که شما به هیچ وسیله‌ای نمی‌توانید آنها را به ساحت مادی ارتباط دهید. اما چنین هم نیست که شما از حافظ یک موجود صددرصد قدسی الهی بتوانید بسازید. یک سری اسناد تاریخی هست که نشان می‌دهد کسانی که حافظ با آنها دمخور بوده موجودات سالمی نبوده‌اند. بنابراین، من اصراری ندارم بر اینکه همهٔ اشعار حافظ را تفسیر عرفانی کنید. البته از این نکته غافل نباشید که سِتِ عرفان در درون شعر حافظ مهم‌ترین سِت است. اما این به آن معنا نیست که کاری را که بعضی شارحان کرده‌اند بکنید و مثلاً بگویید منظور از «دور شاه شجاع» مرحلهٔ تجلّی ذات قدسیهٔ الهی است. نه چنین چیزی نیست. نباید خود را گول زد و از حقایق تاریخی فرار کرد. #محمدرضا_شفیعی_کدکنی این کیمیای هستی، جلد سوم، صص ۲۷۱_ فاطیما عباس‌پور 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

#مقاله #حافظ 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

🌱🖤 کسی که حسین ندارد عاقبتش چه می شود؟! #شب_جمعه #شب_زیارتی 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

#یاد_شهدا #طوفان_الاقصی 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

#جهانِ‌_جان #انسان_شناسی_۹۷ #امام_خمینی (ره) #استاد_شجاعی ✖️ کار برای خدا، یا برای برنده شدن خودم؟ ✖️ کار برای رفع مشکلات دیگران یا دیده شدن خودم؟ ✖️ اثبات حرف خودم، یا عمل به حرفی که درست و منطقی است؟ مسئله این است ؛ زندگی من برای فربه شدن #من هزینه می‌شود، با برای تکامل #من ؟ 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast