دل بر سر عهد استوار خویش است جان در غم تو بر سر کار خویش است از دل هوس هر دو جهانم برخاست الا غم تو که بر قرار خویش است #انوری 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

دل پروانه شرح داغ دل پروانه چو گفتم با شمع آتشی در دلش افکندم و آبش کردم #فرخی‌یزدی 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

حُسن و عشق حُسنی که به او عشق، سر و کار ندارد مانند طبیبی است که بیمار ندارد شوریدگی از خاطر ما دور نگردد دیوانه ز ویرانه‌ی خود، عار ندارد بهتر ز گلی کاو دل بلبل نخراشد خاری که به دامان کسی، کار ندارد #کلیم‌کاشانی 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

بیان بیان در لغت، به معنای کشف و توضیح است و در اصطلاح ادبی، عبارت است از ادای معنای واحد به روشهای مختلف، به این شرط که همگی مبتنی بر تخییل باشند. آرایه‌های علم بیان، چهار نوع است: ا - تشبیه. ۲ - استعاره. ۳ - مَجاز. ۴ - کنایه. بلاغت (معانی، بیان و بدیع)، دکتر محمدحسین محمدی، ص ۷۱. #آرایه‌های‌ادبی #بیان #اطلاعات‌ادبی 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

#خیام 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

نیکی و بدی از شاهنامه‌ی فردوسی هر آن گه کِت آمد به بد دسترس ز یزدان بترس و مکن بد به کس به نزدِ کِهان و به نزد مِهان به آزار موری، نیرزد جهان دراز است دست فلک بر بدی همه نیکوی کن، اگر بِخرَدی چو نیکی کنی، نیکی آید برت بدی را بدی باشد اندر خورت تاریخ ادبیات در ایران، دکتر صفا #فردوسی 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

ابوالقاسم فردوسی توسی (۳۲۹ – ۴۱۶ هجری قمری) شاعر حماسه‌سرای ایرانی و سرایندهٔ شاهنامه، حماسهٔ ملی ایران است. فردوسی را بزرگ‌ترین سرایندهٔ پارسی‌گو دانسته‌اند که از شهرت جهانی برخوردار است. وی را حکیم سخن و حکیم توس گویند. فردوسی دهقان و دهقان‌زاده بود. او آغاز زندگی را در روزگار سامانیان و هم‌زمان با جنبش استقلال‌خواهی و هویت‌طلبی در میان ایرانیان سپری کرد. شاهان سامانی با پشتیبانی از زبان فارسی، عصری درخشان را برای پرورش زبان و اندیشهٔ ایرانی آماده ساختند و فردوسی در هنر سخنوری آشکارا وامدار گذشتگان خویش و همهٔ آنانی است که در سده‌های سوم و چهارم هجری، زبان فارسی را به اوج رساندند و او با بهره‌گیری از آن سرمایه، توانست مطالب خود را چنین درخشان بپردازد. در نگاهی کلی دربارهٔ دانش و آموخته‌های فردوسی می‌توان گفت او زبان عربی می‌دانست، اما در نثر و نظم عرب چیرگی نداشت. در «پیشگفتار بایسنقری» نام فردوسی با «حکیم» همراه است، که از دید برخی اشاره به حکمت خسروانی دارد. پژوهشگران سرودن شاهنامه را برپایهٔ شاهنامهٔ ابومنصوری از زمان سی سالگی فردوسی می‌دانند. تنها سروده‌ای که روشن شده از اوست، خود شاهنامه است. شاهنامه پرآوازه‌ترین سرودهٔ فردوسی و یکی از بزرگ‌ترین نوشته‌های ادبیات کهن پارسی است. فردوسی شاهنامه را در ۳۸۴ ه‍.ق، سه سال پیش از برتخت‌نشستن محمود، به‌پایان برد و در هفتاد و یک سالگی، تحریر دوم را به انجام رساند. برخی اول بهمن را زادروز فردوسی دانسته‌اند که سند تاریخی و رسمی ندارد. #فردوسی 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

به نام خداوند جان و خرد کزین برتر اندیشه برنگذرد خداوند نام و خداوند جای خداوند روزی‌ده رهنمای ز نام و نشان و گمان برتر است فروزنده‌ی برشده گوهر است نیابد بدو نیز اندیشه راه که او برتر از نام و از جایگاه .... توانا بود هر که دانا بود به دانش دل پیر برنا بود #فردوسی ۲۵ اردیبهشت، روز بزرگداشت حکیم فردوسی و روز زبان و ادبیات فارسی گرامی باد. 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast