هدایت شده از علیرضا زادبر
.
سوغات اربعینی ها برای جامعه
.
برخی تحلیلگران و صاحبان قلم که از پس تحلیل علت این حجم از استقبال مردم به ویژه جوانان از یک سنت دینی در عصر بی دینی برنمی آیند در مرحله دیگر از تصویرسازیهای خود این پرسش را مطرح می کنند که "خب حالا چهار میلیون به پیاده روی اربعین رفتند چه سودی برای جامعه ایرانی به همراه دارد؟"
در پسِ این پرسش می خواهند بگویند: بی فایده است. یکی از همین دوستان نوشته بود ادیسون برق را برای بشر به ارمغان آورد که از آن بهره می برند اهل بیت و فی المثل هشتاد کیلومتر پیاده روی سودش چیست؟
.
مبنای فهم و معرفت بشری اگر صرفا توجه به "سود" با سنجه و ترازو ماده باشد به چنین تحلیلی های می رسند.
پدیده اربعین پدیده قابل مطالعه و پژوهش است. هزاران هزار سوژه دارد.
۱. جامعه شناختی
۲. انسان شناسی
۳. مردم شناسی
۴. زیبایی شناسی
۵. هنر و رسانه
۶. اخلاق جامعه
چند دانشکده و اساتید مطرح ما تا به امروز حتی آنانی که اعتقاد به این مسائل ندارند حاضر شده اند این "کیس مطالعاتی" را در حد توجه مورد پژوهش قرار دهند؟
در عصر تبلیغ بی خدایی، در دنیای ارزش بودن همجنس بازی، در تمدن سکولار، عزیمت بیش از ۲۰ میلیون انسان حول محور امامت قابل مطالعه و اعتنا نیست؟
چند سریال قوی
چند فیلم سینمایی دَرخور
از هزاران سوژه اربعین ساخته شده است؟
آدمهای زیادی می شناسیم که پس از تجربه این سفر متحول شده اند.
بی اعتنایی جامعه دانشگاهی، هنری و روشنفکری ما به سنت عظیم پیاده روی اربعین ادامه دارد اما بهرحال روزی خواهد رسید که مجبور به مطالعه این پدیده خواهند شد.
اربعینی ها سوغات اخلاق مدارانه را برای جامعه به ارمغان بیاورند. صبر، ایثار، کمک، محبت و... جامعه به برق ادیسیون نیاز دارد اما تنها این نیاز جامعه نیست. اخلاق جامعه، روح و روان جامعه نیز اهمیت دارد.
زیارتتان قبول
اربعینی ها
.
#علیرضا_زادبر
https://eitaa.com/Politicalhistory
2.08M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
تفاوت این مرد
.
این مرد اهل روضه بود
مثل بسیاری از علمای بزرگ
با یک تفاوت اساسی
او روضه و اشک بر امام حسین(ع)را احیا نمود. تفسیر نو ارائه کرد.
حالات او را بخوانید.
وقتی خبر رحلت فرزند دلبندش آمد
گفته بود من مصطفی را بخاطر آینده اسلام بسیار دوست داشتم
گریه نمیکرد
گفتند قلب امام در فشار است
باید کاری کرد
به نتیجه رسیده اند روضه خوان بیاید
و روضه علی اکبر(ع) بخواند
امام ساکت بود
تا روضه به مقتل و مصیبت حضرت علی اکبر(ع) رسید
شانه های امام تکان میخورد
دستمال پارچه ای را مقابل صورت گرفت
و اشک میریخت
اینها را عرض کردم که بدانیم او از همه ما هیاتی تر بود
اما او هیات و حرکت امام حسین(ع) را فقط برای اشک و مناسک نمیخواست. او از دل اشک بر حضرت اباعبدالله(ع) تفسیر بر قیام علیه ظلم نمود. نهضت خلق کرد. اولین سخنرانی امام و آغاز انقلاب در عصر عاشورا در هیات بود.
هیاتی ها باید بدانند از او هیاتی تر نیستند
و او احیاگر آن اوضاع خوفناک بود.
روحتان قرین رحمت و شریک در روضه های این شبها
#علیرضا_زادبر
🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات)
@shekardast
هدایت شده از علیرضا زادبر
کدام امام حسین(ع)؟
۱. امام حسین(ع) تاریخی: یک شخصیت برجسته و قهرمان که صاحب مرام و مروت است اما در صحنه تاریخی مظلوم واقع شده است. نگاه به این امام حسین(ع) نگاه در تاریخ ماندن است. این دیدگاه نمیخواهد امام حسین(ع) از دل تاریخ به روز و مسائل جاری حیات انسانی تسری یابد. محور باشد. تعیین کننده و تنظیم گر روابط سیاسی اجتماعی انسان باشد. در واقع اینجا کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا معنا ندارد. یک پدیده یا واقعه معلق در تاریخ است.
۲. امام حسین(ع) مناسکی: در این تفسیر و رویکرد غلبه بر احساسات و عواطف است. یک امام معصوم مورد ظلم واقع شده و باید هر سال طی مناسکی یاد او را صرفا گرامی نگاه داشت. غایت در اینجا همان انجام مناسک عزاداری است. مناسکی که در طول تاریخ بنا بر فرهنگ و آداب رسوم هر منطقه پیش رفته است. در اینجا نیز کل یوم عاشورا نیست. عاشورا تمام شده است. یکبار بوده، تکرار نمیشود. اینجا هم امام حسین(ع) تعیین کننده روابط در جامعه نیست. آدم خوب و مظلوم قصه است. باید احترامش حفظ شود. امام حسین(ع) را برای خود میخواهد. ارادت دارد.
۳. امام حسین(ع) هدفی:
اینجا تفسیر متفاوت است. هدف امام حسین(ع) اهمیت دارد و غلبه بر احساس و مناسک پیدا میکند. اینجا دیگر کل یوم عاشوراست. اینجا امام حسین(ع) صرفا یک مظلوم محبوب کنج تاریخ نیست. اینجا امام ضدظلم، قیام کننده و معترض است. عدالت را طلب میکند. ضدحاکم طاغوت است. مقاوم است. کوتاه نمی آید حتی اگر کمتر از صد نفر باشد. تعیین کننده و تنظیم گر حیات اجتماعی جامعه بشری برای تمام عرصه هاست. عین عقلانیت است. در اوج عواطف، عقلانیت را ملاک و مبنا قرار میدهد. این نگاه به امام حسین(ع) حرکت آفرین است.
اشک و سنت های عزاداری بنا بود و هست که هدف قیام امام حسین(ع) برای تمام عصرها زنده نگاه دارند. غایت و هدف مطلق صرف عزاداری نیست. عزاداری مهم است. مناسک اهمیت دارند اما از لابه لای آن عزاداری و مناسک باید به هدف قیام رسید وگرنه مسعود رجوی هم در آن تفسیر غلط خودش را پیرو امام حسین(ع)
می دانست و پیش از شروع عملیات متوسل می شد!
#علیرضا_زادبر
https://eitaa.com/Politicalhistory
هدایت شده از علیرضا زادبر
امام حسن(ع)، شهید شایعات بود...
چند خط از زیرکی معاویه!
وقتی امام حسن(ع) به معاویه نامه تندی نوشت و فرمود بین ما شمشیر قضاوت میکند حضرت دو لشگر به راه انداخت و خود به سمت ساباط مدائن رفت. معاویه دو نفر را برای مذاکره و درخواست صلح به سمت امام فرستاد. مغیره بن شعبه و عبدالله بن عامر
امام درخواست صلح را رد کرد. آن دو نفر از خیمه امام خارج شدند و وسط لشگر امام شروع به گفتگو کردند که نوه رسول خدا صلح را پذیرفت و خدا به وسیله او جلوی ریخته شدن خون مردم را گرفت!!!!
درحالیکه امام قاطعانه پاسخ رد صلح داده و به دنبال جنگ با معاویه بود.
شایعه پخش شد: حسن از معاویه درخواست صلح نموده و فتنه به پایان رسید!
جراح بن سنان که از خوارج بود بر سر امام فریاد کشید: تو هم مانند پدرت مشرک شده ای!!!
و با خنجر به سمت حضرت حمله کرد و امام مجروح شد! امام حسن(ع) #شهید_شایعات بود. شایعه لشگر را از همپاشاند. قدرت شایعه را جدی بگیرید.
#علیرضا_زادبر
https://eitaa.com/Politicalhistory