ای عشق بیا آدمی از نو بتراشیم ...
من خانهی ویرانه ام و بی خبر از من
هر روز خدا می گذرد صد نفر از من
مثل خود شیطان فقط از دور مهیبم
بیهوده گریزان شده نوع بشر از من
چون صخره شب و روز رفیقش شدم اما
دریا به کسی مشت نزد بیشتر از من
در خاطر من هیچ به جز حزن نیاندوخت
آن کس که نمی خواست بجز شعرتر از من
ای عشق بیا آدمی از نو بتراشیم
خوشبخت تر و خوبتر و شادتر از من
#غلامرضاطریقی
🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات)
@shekardast