#کتاب_چی_می‌خونی؟ 📚«مثنوی معنوی» همراه با شرح صوتی دکتر سمیه شکری. لینکِ کانالِ شرح صوتی مثنوی مولانا در تلگرام @masnavi_shokri کمتر شاعری در تاریخ ادبیات ایران است که مثل مولانا بر همه‌ی زوایای پیدا و پنهان روح آدمی و واقعیت‌های تلخ‌ و شیرین زندگی روزمره‌ی انسان، آگاهی و تسلط داشته باشد. حتی اگر کسی قرابتی با اعتقادات مولانا نداشته باشد، خواندن مثنوی به او کمک می‌کند تا هر چیز را بهتر ببیند، هنگام شنیدن بهتر بشنود و بهتر درک کند که همین موضوعات باعث تصمیم‌های بهتری هم می‌شود. خواندن هر بیت یا هر داستان از مثنوی به فرد کمک می‌کند تا زوایای مختلف یک موضوع، یا یک اتفاق را با دقت بررسی کند و برداشتی درست‌تر از آن جریان داشته باشد. پ.ن: از وقتی که مثنوی رو می‌خونم، خیلی حس خوبی دارم. هر چی جلوتر می‌رم اشتیاقم برای خوندن بیشتر میشه. مثنوی، مفاهیم اصلی زندگیه که با کمک داستان‌هایی فهمش راحت‌تر میشه و به گفته‌ی بعضی سرودنش ده_دوازده سال طول کشیده. پس کامل خوندنش صبر و حوصله و زمان می‌خواد. مثل صبر خود مولانا در سرودن مثنوی! اما هر کار حتی به مقدار کم، اگر مداوم باشه معجزه می‌کنه. فاطیما عباس‌پور

#کتاب_چی_می‌خونی؟ کتاب قاف بازنویسی زندگی‌نامه‌ی پیامبر ص است از روی سه منبع کهن، تفسیر سورآبادی(قرن۵)، شرف النبی(قرن ۶) و سیرت رسول‌الله (قرن ۷). عناصر دراماتیک متن را جدا کرده است و یک متن ویراسته‌ی پرکشش به وجود آورده. این کتاب علاوه بر آشنایی با زندگی پیامبر، عزیزتر از جان و جهان، صلوات الله علیه، بهره‌ی دیگری نیز دارد. به همه‌ی کسانی که علاقه‌مند به تمرین نثر نویسی هستند، یا دوست دارند نثر خوب بخوانند تا دایره لغاتشان وسیع شود و ساختار جملات فارسی در ذهنشان ملکه شود، و کسانی که دوست دارند خلاقانه بنویسند توصیه می‌کنم این کتاب و دیگر آثار آقای #یاسین_حجازی را بخوانند. 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

#کتاب_چی_می‌خونی؟ 📚موسیقی شعر 🖌دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی استاد شفیعی کدکنی بر این باور استکه شعر حادثه‌ ایست که در زبان رخ می‌دهد و حقیقت ماجرا این است که بین زبان روزمره و زبان شعر تمایزاتی وجود دارد. که برای بررسی این تمایزات یکسری المانهای شناخته شده و شناخته نشده وجود دارد. در واقع زمانی به شعر حقیقی می‌رسیم که نتوانیم  علتی برای  تحلیلش پیدا کنیم و بگوییم چرا یک‌ نوشته شعر است. مثلاً حافظ یک جایی می‌گوید: «زهد من با تو چه سنجد که به یغمای دلم مست و آشفته به خلوتگه راز آمده‌ای» دکتر کدکنی به این اشاره می کند که تمایز در این شعر فقط وزن و قافیه نیست، این کلمات چیزی جز زبان روزمره‌ی آن زمان نبوده و آرایه خاصی هم در این بیت به کار نرفته است پس علت تمایز این شعر با زبان روزمر‌ه‌ی ما درچیست؟ قطعاً هیچ‌کس این توانایی را ندارد که بتواند زبان یک شاعر را موشکافی کند و به یک خروجی واحد برسد. پیش زمینه‌ی نوشتن یک شعر المانهای زیادی دارد که در نهایت به آن زبان شعر می‌رسد که وابسته به کل زندگی یک شاعر است. المانهایی مثل سطح فکری شاعر، نوع زندگیش و مطالعات و ... یکی از ابعاد دیگر این تمایز این است که انسان‌ها با همدیگر متفاوت هستند و هر انسانی ممکن است در لحظه به هر چیزی فکر کند. هم ممکن است نویسنده به یک چیز فکر کند ولی مخاطب برداشت دیگری از آن داشته باشد. فاطیما عباسپور 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast