پرسش: اخیرا فردی که مدعی «بازنگری» در تعالیم دینی است تأکید دارد در حدیثی در کتاب خصال صدوق داریم که «زنان در دولت مهدی با موهای مزیّن، سراسر بین‌النهرین را با آرامش پیاده‌روی می‌کنند». آیا این مطلب صحت دارد؟ پاسخ: این مطلب، عاری از دقت و صحت است و در واقع یک ترجمه غیرصادقانه از متن عربی ارائه کرده است زیرا: 1 - وقتی به متن عربی مراجعه می‌کنیم می‌بینیم اصلا کلمه «موهای مزیّن شده» در حدیث مورد نظر وجود ندارد و این یک ترجمه‌ی غیرصادقانه برای فریب مخاطبان است. 2 - عبارتِ مورد بحث، بخشی از یک روایت طولانی در کتاب الخصال(شیخ صدوق)، ج 2 ، ص 626 است که در اصل چنین است: «َ لَو قَد قَامَ قَائِمُنَا ... حَتّی تَمشِی المَرأَةُ بَینَ العِرَاقِ إِلَى الشَّامِ لَا تَضَعُ قَدَمَیهَا إِلَّا عَلَى النَّبَاتِ وَ عَلَى رَأسِهَا زِینَتُهَا » ترجمه: «اگر قائمِ ما قیام کند ... یک زن در حالی که زینتش روی سرش قرار دارد، از عراق تا شام می‌رود و پایش را جز بر روی گیاه نخواهد نهاد(یعنی هیچ بیابان و کویری وجود نخواهد داشت و تمام زمین سرسبز خواهد بود)» مرحوم استاد علی اکبر غفاری صفت(عالم و مصحح برجسته کتب حدیث) در پاورقی همین روایت نوشته‌اند: در نسخه خطی همین «زینتها» آمده ولی تصحیف است(یعنی اشتباه ناسخ و خطاطی است که نسخه را کتابت می‌کرده است). سپس می‌فرماید: در تحف العقول (همین روایت هست ولی) کلمه «زنبیلها» آمده است (که سازگاری بیشتری دارد). وقتی به تحف العقول رجوع می‌کنیم می‌بینیم استاد، درست فرموده یعنی در تحف العقول، ص 115 به جای «زینت»، «زنبیل» ذکر شده است. 3 - وقتی سند روایت مورد بحث را بررسی می‌کنیم متوجه می‌شویم درباره اعتبار سندش بین علمای رجال شیعه اختلاف نظر وجود داشته است. مثلا یک شخصیت محوری در سند این روایت، «القاسم بن یحیی بن الحسن بن راشد» است که درباره موثق بودنش اختلاف نظر وجود دارد. رجوع کنید به کتاب رجال علامه حلی، ص 248 4 - وقتی عبارات قبل و بعد را با دقت بنگریم متوجه می‌شویم روایت مورد بحث به دنبال بیان «رواج موهای مزیّن شده و بی‌حجابیِ زنانِ مسلمان در زمان قائم(عج)» نیست بلکه در مقام ارائه تصویری از امنیت و سرسبزی سرزمین‌های اسلامی در عصر مهدی(عج) است. بند مورد نظر را به طور کاملتر می‌آوریم تا خودتان داوری کنید: « تَوَ لَو قَد قَامَ قَائِمُنَا لَأَنزَلَتِ السَّمَاءُ قَطرَهَا وَ لَأَخرَجَتِ الأَرضُ نَبَاتَهَا وَ لَذَهَبَتِ الشَّحنَاءُ مِن قُلُوبِ العِبَادِ وَ اصطَلَحَتِ السِّبَاعُ وَ البَهَائِمُ حَتَّى تَمشِی المَرأَةُ بَینَ العِرَاقِ إِلَى الشَّامِ لَا تَضَعُ قَدَمَیهَا إِلَّا عَلَى النَّبَاتِ وَ عَلَى رَأسِهَا زِینَتُهَا {زَنبیلُها} لَا یهَیجُهَا سَبُعٌ وَ لَا تَخَافُه‏‏» ترجمه: "و اگر قائمِ ما قیام کند (وحکومت تشکیل دهد)، آسمان، بارانش را فرو خواهد فرستاد و زمین، گیاهانش را خواهد رویاند و کینه از دل بندگان خواهد رفت و حیوانات درنده با چارپایان آشتی کنند (وامنیت در حد اعلا برقرار گردد) تا جایی که یک زن در حالی که زینتش{یا زنبیلش} روی سرش قرار دارد، از عراق تا شام می‌رود و پایش را جز بر روی گیاه نخواهد نهاد(یعنی هیچ بیابان و کویری وجود نخواهد داشت و تمام زمین سرسبز خواهد بود) و هیچ حیوان درنده ای به او حمله ور نمی‌شود و او نیز نخواهد ترسید." ملاحظه 1: اینکه در بخشی از این روایت می‌گوید: «درندگان با چارپایان با یکدیگر آشتی می‌کنند» با استناد به یک روایتِ ضعیف، قابل تایید نیست زیرا دشمنی بین گرگ و گوسفند در ذات و خلقتشان نهفته است و یک امر موقتی نیست که در این دنیا از بین برود. قائم(عج) در دنیا ظهور می‌کنند نه در آخرت یا برزخ. بنابراین نباید گفت گرگ و گوسفند با یکدیگر آشتی خواهند کرد. مگر اینکه بگوییم واژه سِباع(درندگان) در این روایت، به معنای نمادین و استعاری به کار رفته و منظور از آن، انسانهای ظالم هستند که خون مردمِ عادی را در شیشه می‌کنند و منظور از بهائم، انسانهای بی‌آزار و معمولی هستند که معمولا مورد ظلم قرار می‌گیرند. در اینصورت معنای روایت اینست که در زمان قائم(عج)، ظالم‌ها و مظلوم‌ها به توافق میرسند که همه امور مطابقِ «عدالت در سایه حکومت قائم(عج)» سامان پذیرد. ملاحظه 2: فردی که آن ترجمه غیرصادقانه از آن روایتِ تصحیف شده و ضعیف‌السند را به مخاطبانِ خود ارائه کرده است، اساسا کارش «تشکیک در باورهای مخاطبان» است و چون می‌داند عموم مخاطبانش تخصص در مباحث حدیثی یا دسترسی به متن عربی ندارند، مکرراً از این شیوه‌های عوام‌فریبانه استفاده می‌کند. #نقد_ترکاشوند #حجاب #مهدویت عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis

محل دفن حضرت زهرا سلام الله علیها: آیا ائمه (ع) محل قبر حضرت زهرا(سلام الله علیها) را برای شیعیان بیان نکرده اند؟ آیا براستی تقدیر الهی اینست که این قبر تا زمان ظهور مهدی (عج) مخفی بماند؟ محل قبر حضرت زهرا صلوات الله علیها گرچه تا مدتها حتی برای شیعیان نیز ناپیدا بود اما دستکم بعد از عصر امام رضا (ع) برای شیعیان معلوم شد و مخفی نبوده و جنبه راز ناگفتنی نداشته است. بنابراین اینکه گاهی در منبرها و مداحیها اصرار می شود که "قبر فاطمه س ناپیداست و صرفا در زمان حضرت قائم عجل الله فرجه معلوم خواهد شد" سخن درستی نیست زیرا در حدیث صحیح السند از امام رضا(ع) آمده که حضرت زهرا(س) در خانه خود دفن شده اند. محل تقریبی منزل آن حضرت نیز با استناد به روایات تاریخی متعدد قابل تعیین است و اهل فن آن را می دانند. تصور رایج نزد اهل سنت اینست که قبر فاطمه(سلام الله علیها) در بقیع است. برخی نیز بر این باور بوده اند که در گوشه ی حیاط خانه عقیل دفن شده اند.(الطبقات الکبری، ابن سعد، ج8 ، ص25) نظریه نخست گرچه احیانا به محافل شیعه نیز سرایت کرده و علمای ما آن را به عنوان یک نظریه مورد اشاره قرار می دادند ولی عموم علمای شیعه آن را بعید دانسته اند.(من لا یحضره الفقیه، شیخ صدوق، ج2، ص229 و تهذیب الاحکام، شیخ طوسی، ج6 ، ص9 و اعلام الوری، طبرسی، ص152) نظریاتی که بین شیعیان رواج داشته دو نظر است: 1- قبر فاطمه س بین منبر و قبر رسول الله ص واقع است زیرا از رسول الله ص نقل شده که فرموده اند: " بین قبر و منبر من باغی از باغهای بهشت قرار دارد". 2- قبر فاطمه س در خانه خودشان بوده است و بعدها که مسجد النبی ص توسعه داده شد قبر حضرت داخل مسجد قرار گرفت. این دیدگاه قوی ترین دیدگاه است زیرا روایتی با چند سند متعدد از امام رضا (ع) نقل شده که همین دیدگاه را صریحا بیان می کند و دستکم یکی از این سندها صحیح است یعنی همه واسطه های نقل آن "شیعه امامی ثقه و مورد اعتماد" بوده اند. {منابع: قرب الإسناد ، حمیری، (چاپ موسسه آل البیت ع) ، ص: 367 و الكافي ، کلینی ، چاپ الإسلامية، ج1، ص: 461 و من لا يحضره الفقيه، صدوق، ج1، ص: 229 و ج2 ، ص572 و عيون أخبار الرضا (ع)، ج1، ص: 311 و معاني الأخبار، صدوق، ص: 268 و تهذيب الأحكام ، شیخ طوسی، (تحقيق خرسان)، ج3، ص: 255 و ج6 ، ص9 ) ثانیا این نظریه با نظریه قبلی تفاوت زیادی ندارد یعنی خانه فاطمه س تقریبا با منطقه واقع بین قبر و منبر رسول الله ص هم پوشانی دارد. شیخ صدوق ره تصریح کرده اند که نظریه صحیح همین است و شیخ مفید و شیخ طوسی نیز آن را قوی دانسته اند. روایت صحیح السندی که در کتاب قرب الاسناد از امام رضا ع نقل شده صریحا می گوید که امام رضا ع نظریه اهل سنت مبنی بر اینکه "قبر فاطمه س در بقیع است" را رد کرده اند و تصریح فرموده اند که ایشان در خانه خودشان دفن شده اند: "دُفِنَتْ فِي بَيْتِهَا" (قرب الاسناد، چاپ موسسه آل البیت ع ، سال 1413ق، ص367 ، روایت شماره 1314) شواهد دیگری نیز بر این ادعا وجود دارد که برای اختصار از آن صرف نظر می کنیم. نتیجه این بحث اینست که گرچه حضرت زهرا (س) شبانه دفن شدند - که اعتراض به خلیفه وقت بود - و محل قبرشان نیز تا مدتها برای عموم مردم نامعلوم بود ولی امام رضا (ع) این راز را برای یکی از علمای ثقه و معتبر شیعه به نام احمد بن محمد بن ابی نصر بزنطی فاش فرمودند و او نیز به نسلهای بعدی منتقل کرد. بنابراین این ادعا که " محل قبر حضرت زهرا(س) را جز معصومان(ع) کسی نمی داند و این راز بعد از ظهور مهدی (عج) گشوده خواهد شد" صحت ندارد. این ادعاها گاهی ناشی از کم اطلاعی و گاهی برای اثرگذاری عاطفی بیشتر بر مخاطبان مطرح می شود. اگر مسؤولان عربستان مانع نشوند علمای شیعه می توانند محل قبر حضرت زهرا(س) را با استناد به احادیث اهل بیت(ع) و با دقت بالایی معین نمایند. عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis

پرسش: آیا حدیث «أَکثَرُ الْخَیرِ فِی النِّساءِ»(بیشتر خیرات در زنان وجود دارد) در منابع معتبر و قدیمی حدیث شیعه آمده است؟ اگر اینطور است پس چرا تاکنون در منبرها و تبلیغات دینی کسی به آن اشاره و استناد نمی‌کرد؟ پاسخ: 1 - این حدیث در کتاب «مَن لا یَحضُرُهُ الفقیه» که یکی از چهار کتاب معتبر حدیث شیعه است با ذکر سندی از امام صادق(ع) نقل شده است. این کتاب، حدود یازده قرن پیش به دست شیخ صدوق(ره) تألیف شده و اِجمالاً اعتبارش از «نهج البلاغه» کمتر نیست(1) شیخ صدوق(ره) درباره احادیثی که در کتاب «من لا یحضره الفقیه» گردآوری کرده می‌گوید: «روایاتی که {در این کتاب} نقل کرده‌ام چنان هستند که بر طبق آن‌ها فتوا می‌دهم و حکم به صحتِ {محتوای آن‌ها} می‌کنم و حجت بین من و خدایم هستند»(2) بنابراین دستکم خود مؤلف به اعتبار این حدیث اعتقاد داشته است. 2 - همچنین بسیاری دیگر از علمای حدیث شیعه معتقدند سند و متن این حدیث، معتبر است مثلا مرحوم مولا محمدتقی مجلسی(پدر علامه مجلسی) در کتاب «روضة المتقین» که شرحی بر «من لا یحضره الفقیه» است، سند حدیث مورد اشاره را «موثَّقٌ کَالصحیح» می‌نامد یعنی بر این باور است که یکایک راویانی که واسطه نقل این حدیث از معصوم(ع) تا شیخ صدوق(ره) هستند، راویانی ثقه(قابل اعتماد) بوده‌اند(3) 3 - درباره محتوای حدیث مورد بحث باید گفت هم‌راستا با آیه‌ی زیر در سوره نساء است که می‌فرماید: «... وَ عَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ فَإِن کرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسَىٰ أَن تَکرَهُوا شَیئًا وَ یجْعَلَ اللَّهُ فِیهِ خَیرًا کثِیرًا»(سوره نساء ؛ آیه 19) ترجمه: «و با آنها(زنانتان) به شایستگی و نیکویی رفتار کنید؛ و (حتی) اگر (به علتی) از آنان خوشتان نیامد، {فورا تصمیم به طلاق نگیرید زیرا} چه بسا چیزی را خوش ندارید ولی خدا در آن خیر فراوانی قرار دهد.» بنابراین معنای این روایت، مورد تأیید قرآن کریم است. از نظر عقلی نیز واضح است که اگر زنان نباشند و نقش بایسته‌ی خود را انجام ندهند، زندگیِ مردان دچار نابسامانی می‌شود و نسل صالح و اُلفت و صمیمیت و سعادت دنیوی و اُخروی تحقق نمی‌یابد. 4 - اینکه چرا چنین حدیث زیبایی در منبرها و تبلیغات دینی مشهور نشده به خاطر نامعتبر بودنِ آن نیست بلکه علل مختلفی دارد از جمله «غلبه‌ی فرهنگ مردسالارانه بر جوامع بشری در طول تاریخ» و «وجود برخی از روایاتِ معارض با این حدیث» که عموماً سند و متن معتبرتری ندارند اما به خاطر تعدادِ بیشتر و نیز هم‌راستا بودن با فرهنگ مردسالارانه، مورد استقبالِ بیشتری قرار گرفته‌اند. ارجاعات: (1) صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج‏3، بَابُ کثْرَةِ الْخَیرِ فِی النِّسَاءِ، ص: 385 (2) صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج‏1، ص: 3 (3) محمدتقی مجلسی، روضة المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه (چاپ قدیم)، ج‏8، ص: 93 عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis

پرسش: آیا فتنه در قرآن و نهج البلاغه به معنای آشوب و شورش بر ضد حکومت اسلامی است؟ منظور از فتنه در حدیث زیر چیست؟ امام علی(علیه السلام) فرمودند: «إِنَّمَا بَدءُ وُقُوعِ الفِتَنِ أَهوَاءٌ تُتَّبَعُ وَ أَحکامٌ تُبتَدَعُ يُخَالَفُ فِيهَا کتَابُ الله» ترجمه: "همانا آغاز فتنه‌ها، پیروى از هواها و حُکم های بدعت گذارانه است که در آن‌ها، با کتاب خدا مخالفت می‌شود." پاسخ: فتنه را نباید صرفاً به آشوب تفسیر کرد زیرا معنای بسیار وسیع‌تری دارد و شامل مصادیق متنوعی می‌شود. هر حادثه یا پدیده یا تحول فردی یا اجتماعی که شکنجه جسمی یا فشار اقتصادی، فکری یا احساسی و ... بر انسان وارد کند و او را به دست برداشتن از حق وادار نماید، فتنه و وسیله‌ای برای آزمودنِ اوست. این صرفاً آشوب‌ها و هیاهوهای اجتماعی و تکانه‌های فکری و عقیدتی نیست بلکه شامل مواردِ متنوعِ کوچک و بزرگِ بی‌شماری می‌شود. چند مثال قرآنی و تاریخی برای فهمیدن معنای فتنه: 1- وقتی اصحاب اُخدود، مؤمنان را در خندق یا گودالی انداخته بودند و به آنها می‌گفتند اگر دست از ایمانتان بر ندارید، شما را در آتش خواهیم سوزاند، این فتنه و شکنجه‌ای برای مؤمنين بود از این رو قرآن اصطلاح فتنة را در این ماجرا به کار برد: «... إِنَّ الَّذِينَ فَتَنُوا المُؤمِنِينَ وَالمُؤمِنَاتِ ثُمَّ لَم يَتُوبُوا فَلَهُم عَذَابُ جَهَنَّمَ ...»(سوره بروج؛ آیات 4 تا 10) 2- هنگامی که مشرکان مکه، مسلمانان را با محاصره اقتصادی(شِعبِ ابی‌طالب)، قتل زیر شکنجه، فضاسازی اجتماعی، فشار خانوادگی و عاطفی و سپس تهدید نظامی و جنگ افروزی به سمت ارتداد و دست برداشتن از اسلام هُل می‌دادند، خداوند از کار آنان به عنوان «فتنه» یاد کرد و فرمود: «وَ الفِتنَةُ أَکبَرُ مِنَ القَتلِ»(سوره بقره؛ آیه 217) 3- اموال و فرزندانِ ما، فتنه برای ما هستند زیرا گاهی بر سر دو راهی قرار میگیریم که آیا منفعت آنان را ترجیح دهیم یا حق و عدل را؟ (سوره انفال؛ آیه 28 و تغابن؛ آیه 15) 4 - شورش مردم بصره به رهبری طلحه و زبیر و عایشه(جنگ جمل) و دروغ‌هایی که برای مشروعیت دادن به کار خود و برای زیرِ سؤال بردنِ امام علی(علیه السلام) منتشر کردند و فشار اجتماعی و فضای وحشت و هیاهویی که در جامعه به راه انداختند، فتنه‌ای برای عموم مردم بود. در قرآن تصریح شده که مسلمانان در زمان پیامبر(ص) هر سال یک یا دو بار دستخوش «فتنه {عمومی}» می‌شدند(سوره توبه؛ آیه 26). البته شاید این یک قانون دائمی برای جامعه اسلامی حتی پس از وفات رسول الله(ص) باشد که هر سال یک یا دو بار با آزمایش‌های عمومی مواجه باشند. 5 - شورش خوارج نهروان بر ضد امیرالمؤمنین(علیه السلام) که همگی اهل نماز بودند ولی با تفسیرهای عجیب و فریبنده از برخی از آیات قرآن، کشتار زنان و کودکان و هودارانِ امام علی(ع) را تجویز می‌کردند، فتنه‌ای بود که مؤمنان با تفکّر و بصیرت از آن نجات یافتند. 6 - پیروزی معاویه در جنگ صفین با استفاده از فریب، قدرت نظامی و پول‌پاشی بین سرانِ قبایل، فتنه‌ای بزرگ و فراگیر بود زیرا مسلمانان را با تهدید، تطمیع و فریب، به حمایت از بی‌دینی و ظلم‌های آشکارِ خود وا می‌داشت. 7 - اینکه در طول تاریخ، بسیاری از ثروتمندان، بی‌دین بوده و هستند، فتنه‌ای برای سایر اقشار جامعه است که آیا تحت تأثیر جذابیت‌های مادی و ظاهری، دست از ایمان و تعهدات دینی خود بر می دارند یا خیر؟ 8 - امروزه حکمرانی آل سعود و آل زاید بر عربستان و امارات با آنهمه ثروت، رسانه، قدرت فرعونی و ائتلاف‌های شیطانی، فتنه‌ای برای مومنین و هوادارانِ حق است. مؤمنین تحت فشار هستند که آیا همانند این فراعنه، دست در دست صهیونیسم و جنایتکارانِ بزرگ می‌گذارند یا بر ایمان خود و هواداری از مظلومان، ثابت‌قدم می‌مانند. 9 - رواج شبهات گوناگونِ عقیدتی در فضای مجازی و اینکه جاهلان همواره به مؤمنان زخم زبان می‌زنند و توهین و تمسخر می‌کنند، فتنه‌ای برای عقل و قلب مومنان است. بنابراین وقتی بعضی مترجم‌ها واژه‌ی «فتنه» را مساوی با «آشوب، اغتشاش و شورش»، وانمود می‌کنند در واقع، معنای آن را بسیار محدود می‌کنند. بنابراین اصطلاح «فتنه» را یا اصلا نباید ترجمه کرد یا اینکه باید توضیحاتی در پرانتز یا پاورقی افزود تا مخاطبان، دچار برداشت اشتباه نشوند. #معنای_احادیث #نهج_البلاغه #فتنه عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis

حضرت فاطمه در چند سالگی ازدواج کردند؟ به طور کلی چون سال تولد اشخاص در قدیم ثبت نمی‌شد بعدها (در قرن دوم) که خواستند کتب تاریخ را بنویسند اختلافاتی درباره سال تولد اشخاص رخ داد. درباره سال تولد حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) سه نظر در کتب روایی و تاریخی نقل شده است: 1 - برخی از علمای شیعه می‌گویند: حضرت زهرا(س) پنج سال بعد از بعثت متولد شده‌اند که در اینصورت هنگام ازدواجشان که مدتی پس از جنگ بدر بوده باید حدود 10 سال داشته باشند.(1) 2- برخی از روایات شیعه و سنی می‌گویند حضرت زهرا(س) در سال دوم بعثت متولد شده‌اند بنابراین هنگام ازدواجشان 13 سال داشته اند(2) 3 - روایت مشهور اهل سنت اینست که حضرت فاطمه(س) پنج سال قبل از بعثت متولد شده اند بنابراین در هنگام ازدواج 20 سال داشته‌اند. شماری از علمای قدیم شیعه همچون شیخ مفید(ره) نظریه دوم را قوی‌تر می‌دانند. در میان معاصران نیز استاد محمدهادی یوسفی غروی نظریه دوم را درست می‌دانند. این نظر با روایتی از امام صادق(ع) نیز مطابقت دارد(3). پاورقی: (1) کلینی، الکافی، ج 1، ص 458 (2) شیخ مفید، مسار الشیعة، ص 54 (3) حاکم نیشابوری، المستدرك على الصحيحين، ج 3، ص 178 ، روایت شماره 4765 #کودک_همسری #ازدواج #فاطمه_زهرا (س) عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis

پاسخ احمد ابن حنبل به فرمایش امام علی علیه السلام که فرمودند: من تقسیم کننده جهنم هستم چیست!؟ #فضایل_امام_علی علیه السلام #قسيم_الجنة_والنار #اهل_سنت عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis

عواقب شیوع فحشاء در جامعه با سند صحیح از پیامبر اکرم(ص) نقل شده که فرمودند: إِذَا كَثُرَ الزِّنَا مِنْ بَعدِي كَثُرَ مَوتُ الْفَجْأَة ترجمه: هنگامی که پس از من، زنا زیاد شود، مرگ‌های ناگهانی بسیار خواهد شد. منبع: کلینی، الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏5، ص: 541 مجلسی، مرآة العقول، ج‏20، ص: 386 #حدیث #عذاب #فحشا عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis

پیامد روابط نامشروع جنسی در دنیا و آخرت با سند معتبر نقل شده که پیامبر (ص) فرمودند: فِي الزِّنَا خَمسُ خِصَالٍ : يَذهَبُ بِمَاءِ الوَجهِ وَ يُورِثُ الفَقرَ وَ يَنقُصُ العُمُرَ وَ يُسخِطُ الرَّحمنَ وَ يُخَلِّدُ فِي النَّارِ ترجمه: زنا کردن دارای پنج ویژگی است: 1 - آبرو را می‌ریزد 2 - موجب فقر می‌شود 3 - عمر را کاهش می‌دهد 4 - خشم خداوند بزرگ را به دنبال دارد 5 - موجب جاودانگی در آتش جهنم می‌شود.(1) توضیحات: 1 - ظاهراً مجازت‌های دنیویِ فحشا برای هر کسی با دیگری فرق دارد مثلا برخی از زناکاران، بی‌آبرو می‌شوند و برخی دیگر دچار فقر می‌گردند و برخی جوانمرگ می‌شوند یا عمرشان کاسته می‌شود. 2 - غضب الهی و جاودانگی در عذاب جهنم در صورتی است که انسان در پیشگاه خدا از گناه بزرگِ خود، شرمسار نباشد و هیچگونه توبه نکند تا هنگامِ مرگ که وارد جهنم خواهد شد. 3 - کسی که از گناه کبیره‌ی خود شرمسار نباشد و به آن افتخار کند حتی اگر دوستدار اهل بیت(ع) باشد مشمول شفاعت قرار نخواهد گرفت. پاورقی: (1) کلینی، الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏5، ص: 542 مجلسی، مرآة العقول، ج‏20، ص: 388 #عذاب #زنا #فحشا عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis

معرفت نفس سؤال: من عرف نفسه فقد عرف ربه یعنی چه؟ حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: یعنی بداند که نفس، حیات و رزق و غنا و فقر و صحت و سقمش از خودش نیست، و از جای دیگر آب می‌خورد. همین موجب عرفان رب است. عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis

پرسش 63: آیا ماجرای مردی که برای سفر استخاره کرد و بد آمد؛ ولی رفت و سود کرد صحت دارد؟ در داستانی نسبتاً مشهور در بارۀ اهمیت نماز صبح آمده است: 🔹مردی تصمیم داشت به سفر تجاری برود لذا خدمت امام صادق (ع) رسید و درخواست استخاره کرد. استخاره اش بد آمد، اما آن را نادیده گرفت و به آن سفر رفت؛ و اتفاقاً هم به او خوش گذشت و هم سود فراوانی برد اما از آن استخاره‌ای که بد آمده بود در تعجب بود. پس از بازگشت از سفر خدمت امام (ع) رسید و عرض کرد: یابن رسول اللّه ! یادتان هست چندی قبل خدمت شما رسیدم، برایم استخاره کردید و بد آمد، استخاره ام برای سفر تجاری بود، به سفر رفتم، سود فراوانی بردم و به من خوش گذشت! امام صادق علیه السلام فرمودند: «یادت هست در فلان منزلگاه خسته بودی، نماز مغرب و عشا را خواندی، شام خوردی و خوابیدی و زمانی بیدار شدی که آفتاب طلوع کرده و نماز صبح تو قضا شده بود؟». عرض کرد: آری، ای فرزند رسول خدا ! حضرت فرمودند: «اگر خداوند، دنیا و آنچه را که در دنیاست به تو داده بود جبران آن خسارت (قضا شدن نماز صبح) نمی شد». 🔶 کتاب جهاد با نفس، آیت الله حسین مظاهرى، ج 3، ص 27 آیا این داستان مستند است؟ 👈 پاسخ: در اهمیت نماز های فریضه و به ویژه نماز صبح، شکی نیست؛ ولی این مطلب در هیچ یک از کتاب‌های حدیثی و تاریخی یافت نشد. آیت الله مظاهری در پاسخ به سؤالی در بارۀ سند این مطلب فرمودند: «این را سال‌ها پیش در سفری به کویت، از یک واعظ شنیدم». بنا بر این، باید این مطلب را «مرسَل» و بدون سند به شمار بیاوریم. اگر قرار باشد این گونه نقل‌ها را _ که قرن‌‏ها بعد از عصر ائمه و به ویژه در روزگار کنونی مطرح شده _ به عنوان «سند» به شما بیاوریم، تقریباً هیچ مطلب تاریخی و حدیثی را نمی‌توان «بی‌سند» شمرد؛ چراکه به هر حال در جایی نوشته شده یا گفته شده است. ✍️ مرتضی بهرای خشنودی کانال «گفتگو در تاریخ اهل بیت (ع)» @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis

موعظه های امام حسن مجتبی(ع) به یکی از اصحابش #موعظه #حدیث #آقامجتبی_تهرانی عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis