#شب_جمعه #زیارت_اباعبدالله #حضرت_زینب_سلام‌_الله‌_علیها #کوفه #مجلس_ابن_زیاد هزار بار بگو شِمرُ جالِسٌ صَدره ولی نگو دَخَلَت زَینبُ عَلَی بن زیاد .

#نجف #کوفه #مدح_امیرالمؤمنین_علیه_السلام وزن عروضی:مستفعلن مستفعلن - مستفعلن مستفعلن 👇👇👇👇👇 بر کوفه و خاک علی، ای باد صبح ار بگذری آنجا به حق دوستی کز دوستان یادآوری خوش تحفه‌ای ز آن آب و گل، بوسیده، برداری به دل تا زان هوای معتدل پیش هواداران بری با او بگویی: کای ولی، وی سِرّ احسان و یَلی زان کیمیای مُقبِلی درده، که جان می‌پروری ای قبلهٔ روح و جسد، وی بیشهٔ دین را اسد ذات تو خالی از حسد، نفس تو از تهمت بری هستی نبی را ابن‌عم، از روی معنی لحم و دم زان گونه بودی لاجرم، زین گونه داری سروری از جام علمت با طرب، جوشیده مغزان عرب دربسته صد مَعدی کَرِب، پیشت میان چاکری بوذر وکیل خرج تو، سلمان رسیل درج تو گردون چه داند ارج تو؟ تو آفتاب خاوری هم کوه حلمش را کمر، هم چرخ خُلقش را قمر هم شاخ شرعش را ثمر، هم شهر علمش را دری علم از تو گشت اندوخته، شرع از تو گشت افروخته از ذوالفقارت سوخته، آیین کفر و کافری یاسین ز نامت آیتی، طاها ز علمت رایتی کشف تو از مه غایتی، برداشت مهر دختری شمعی و ماهت هم نفس، پیشی نگیرد بر تو کس هرچند شمع از پیش و پس، فارغ بود، چون بنگری رُمحت شهاب و مه سپر، خوانت بهشت و کاسه‌خور پای تو را کرده به سر، گردون گردان، منبری هم میر نحل و هم نحل، ای خسرو گردون محل کاخ تو ایوان زحل، هم تخت کاخ مشتری هم تیغ داری، هم عَلَم، هم عِلم داری، هم حِکَم هم زهد داری هم کرم، دیگر چه باشد مهتری؟ از مهر در هر منزلی، مهری نهادی بر دلی همچون سلیمان ولی، دیوت نبرد انگشتری خط تو را نقاش چین، مالیده بر چشم و جبین کلک تو از روی زمین، گم کرده نقش آزری رای تو دشمن مال را، رویت مبارک فال را نهج تو اهل حال را، کرد از بلاغت یاوری از بهر حکم و مال و زر، هرگز نجستی شور و شر نفسی که چندینش هنر باشد، چه جوید داوری؟ روزی که یاران دگر، از دور کردندی نظر از خیبر و باروش در، کندی، زهی زور آوری عصمت شعار آل تو، ایمان و تقوی مال تو کشف حقیقت حال تو، سیر طریقت بر سری پیش از کسان بودت کسی، بعد از نبی بودی بسی پیشی تو، هرچند از پسی، ای نامدار گوهری ای مکیان را پیش صف، وی شحنهٔ نجد و نجف هستی خلافت را خلف، از مایهٔ نیک اختری گر با تو کین ورزد خسی، نامش نمی‌ماند بسی و آنجا که گم گردد کسی، علم تو داند رهبری رای تو جفت تیر شد، چون مهر عالم‌گیر شد عقل بلندت پیر شد، در کار معنی گستری ای گنج صد قارون تو را، گفته نبی هارون تو را زان دشمن وارون تو را، منکر شود چون سامری گردون گردان جای تو، خورشید خاک پای تو ای پرتوی از رای تو، آیینهٔ اسکندری نام وجودت «لافتی» منشور جودت «هل اتی» «یا مُنیَتی حَتّی مَتی، اَنا فی اَسا و تحسری» من بستهٔ بند توام، خاک دو فرزند توام در عهد و پیوند توام، با داغ و طوق قنبری پر شد دل از بوی گلت، زان (اوحدی) شد بلبلت ای خاک نعل دُلدُلت، بر فرق چرخ چنبری اندر بیابانش مهل، غلتان میان خون و گل جامی فرو ریزش به دل، ز آن باده های کوثری ————————————- ✍️رکن‌الدین اوحدی مراغه‌ای (۶۷۳-۷۳۸ قمری) عارف و شاعر پارسی‌گوی ایرانی باحذف سه بیت مَعدی کَرِب:یکی از پادشاهان یمن یا مُنیَتی حَتّی مَتی، اَنا فی اَسا و تحسری:ای آرزوی من، تا کی؟ من در غم و حسرت (دوری از شما هستم)

شور🎙 #یا_زینب یازینب یا زینب... #حضرت_زینب_سلام_الله_علیها #مدح #شام #کوفه #مسمط_مسدس شمس حجاب کبریا زینب است تجلی شرم و حیا زینب است روح مناجات و دعا زینب است شان نزول انما زینب است فاطمه کرببلا زینب است دوای درد بی دوا زینب است ای نفس حضرت ختمی مآب دختر آسمانی بوتراب در صدف بحر شرف درناب روی تو حسرت دل آفتاب موی تو شب ندیده حتی به خواب مصحف مستور خدا زینب است بیا و جلوه ی پیمبر ببین شیرزنی چون یل خیبر ببین ادامه سوره کوثر ببین حُسن حَسن نیز مکرر ببین دوباره یک حسین دیگر ببین پنج تن زیر کسا زینب است شمس چراغ در این خانه ات ماه غبار در کاشانه ات ارض و سما گر شده پروانه ات یافته این گونه شفاخانه ات تهمت عقل است به دیوانه ات دوای ما نعره ی یا زینب است دانه تسبیح تو شمس ضحی چادر تو، پرچم حجب و حیا به زیر سایه تو عرش خدا نه فلک از خاک رهت شد بنا خانه تو مطاف ارض و سما کعبه سیار خدا زینب است هیبت روی تو سر ا پا علی فاطمه ای به شکل مولا علی نیست کسی مثل توالا علی میوزد از نطق تو هرجا علی لعن علی عدوک یا علی کوری چشم خصم با زینب است کرببلا دیده که پیغمبری فاطمه ای و یک تنه لشگری فاتح هر رزم چنان حیدری نیست اگر چه مثل تو خواهری حسین را برادر دیگری حسن به دشت کربلا زینب است پلک بزن شام و سحر خلق کن چشم بچرخان و قمر خلق کن حماسه ای بار دگر خلق کن به بانگ اسکوتو جگر خلق کن خطبه بخوان تیغ دو سر خلق کن آیینه دار مرتضی زینب است گرمی عشق و هُرم این تب یکیست تا به سحر مسیر هر شب یکیست هر چه نوشتیم مرکب یکیست چنان که نام خالق و رب یکیست نام حسین و نام زینب یکیست جان میان هر دوتا زینب است روز قیامت که جهان مضطر است بی سر و سامان صف محشراست عرصه حشر از نم گریه تر است هر که خودش مانده و بی یاور است غم نخورد آن که تورا نوکر است سایه روی سر ما زینب است در کف تو چرخ چو دستاس بود با نفست دهر پر از یاس بود خاک رهت گوهر و الماس بود بس که به اکرام تو حساس بود پله منبر تو عباس بود ستون خیمه سما زینب است سیل کرم لحظه ی باریدنت گل بکشد منت گل چیدنت یاس در آرزوی بوییدنت هیچ گلی ندیده خندیدنت مگر به لحظه ی حسین دیدنت حسین را چهره گشا زینب است ازنگهت نور خدا منجلی هرچه خدا خواست تو گفتی بلی هیبت تو قصه هر محفلی خواست که غم دست تو بندد ولی غم که بود در بر دخت علی حیدر صحرای بلا زینب است آمده بر جنگ تو غم از الست کرببلا غم به بلا داد دست جنگ تورا حق به تماشا نشست قامت تو قامت غم را شکست دخت علی را نتوان دست بست فصل خطاب خطبه ها زینب است ✍️موسی علیمرادی #شور_عمومی #شعر_و__سبک_مداحی