عارفه دهقانی تیر ماه ۱۳۶۸ در تهران متولد شد. وی دارای مدرک دکترای زبان و ادبیات فارسی شاخۀ ادبیات حماسی از دانشگاه تهران است. او به‌عنوان منتقد ادبی با ادارۀ فرهنگ و ارشاد اسلامی همکاری می‌کند و در عرصه ویراستاری و خطاطی نیز فعالیت دارد. «آخر شخص مفرد»، «آیینه‌کاری» و «زلف ضریح» دربردارندۀ اشعار او است. #معرفی_شاعر #عارفه_دهقانی 📜 @sheraneh_eitaa

طوفان بودیم، ساحلی رام شدیم ما را خواندیّ و صاحبِ نام شدیم چون زلف تو، آشفته و درهم بودیم در سایه ی ابروانت آرام شدیم در شادی و غم، صدایِ ما را داری بی واسطه، ردِّ پای ما را داری گفتیم که بی هوایت آواره شویم! گفتی همه جا هوای ما را داری غم های زمانه ام که بی حَد باشد، یا آب و هوای دل من بد باشد، در تَق تَقِ این قطار ، حَل خواهد شد وقتی حرکت به سمتِ مشهد باشد! تا عکسِ دلارای تو در قاب افتاد در قلبِ ستاره ها تب و تاب افتاد از مهرِ تو، چشمِ آسمان روشن شد از شوق، دهانِ ابرها آب افتاد #عارفه_دهقانی #شعر #امام_رضا #چهارشنبه_های_امام_رضایی 📜 @sheraneh_eitaa

گرچه شبیهِ وضعِ شهرِ خود وخیمیم ما همچنان پابندِ آن عهدِ قدیمیم تهران اگرچه مثلِ مشهد،مثلِ قم نیست ما هم کنارِ سفره ی شاهِ کریمیم شاهی که خود لقمه برای ما گرفته ما نیز در کارِ غلامانش سهیمیم عطرِ گلابش را گرفتیم...آنقَدَرکه در پیچ و تابِ زلفِ او همچون نسیمیم گفتند او باب الحوائج بوده و هست ما همچنان محتاجِ جنّاتُ النَعیمیم ضامن شده امشب براتِ کربلا را از چه دگر در غصّه...در امّید و بیمیم؟! ما را ازین پس کربلا رفته بدانید! ما زائرانِ حضرتِ عبدُالعظیمیم #عارفه_دهقانی #شعر #عبدالعظیم_حسنی 📜 @sheraneh_eitaa